به گزارش شبنم ها به نقل از بانو : خطرات بارداري هاي مکرر و با فاصله زماني کوتاه براي مادر گاهي سنگين و جبران ناپذير است. فاصله بين دو بارداري براي سلامت مادر از اهميت خاصي برخوردار است. نکاتي در اين زمينه را در ادامه مي خوانيد. بارداري شير به شير و يا همان بارداري با فاصله زماني کوتاه را نبايد به راحتي تلقي کرد . گاهي مادري که در دوران شيردهي بهخاطر قاعده نشدن باردار نميشده، از سر تصادف و به قرعه شانس صاحب فرزند دوم ميشود. اين بارداريهاي بي فاصله که اغلب ناخواسته اتفاق ميافتد، از نظر برخي مبارک و فرصتي مناسب براي بزرگ شدن دو بچه با هم است و از نظر بعضي ديگر، تنها دردسري ناخواسته است که به خستگيهاي مادر، ويار و مشکلات بارداري را هم اضافه ميکند. تولد فرزند با تمام سختيهايش يکي از بهترين اتفاقاتي است که در زندگي هر زن و شوهري ميافتد. اما گاهي شرايط بسيار دشوارتر از انتظار ميشود و آمدن فرزندي که کمتر از دو سال با اولين فرزند فاصله سني دارد، کار را هم براي دو کودک و هم براي پدر و مادر سخت ميکند. چرا بلافاصله بعد از زايمان نبايد باردار شويد؟ حدود ا بعد از طي مراحل 9 ماهه بارداري و انجام عمل زايمان، بدن مادر از تمام ذخاير تخليه شده است. به دنيا آوردن فرزند از اولين روزهاي بارداري تا زايمان و بعد از آن نگهداري از نوزاد، براي مادر يک فرآيند طولاني، سخت و پراسترس است. اگر زايمان طبيعي صورت گرفته باشد، شش تا هشت هفته طول ميکشد بدن به حالت اوليهاش بازگردد ولي اگر زايمان سزارين باشد، شايد اين روند کمي بيشتر هم به طول بينجامد چون در عمل سزارين درد و زخم برشي که داده شده، کمي ديرتر بهبود مييابد. شرايط جسماني مادر بعد از زايمان و در دوران شيردهي روي سلامت نوزاد هم تاثير ميگذارد چون يک سال و نيم تا دو سال نوزاد تمامي مواد مغذي را از طريق شير مادر دريافت ميکند. بارداري با فاصله کمي از زايمان براي مادر مشکلاتي از اين دست را پديد ميآورد: اول از همه احتمال ابتلا به کمخوني (کمخوني شديد) در اين دوران زياد است. طي چهار ماه اول هر بارداري، معمولا مادر دچار ويار ميشود و نميتواند به خوبي غذا بخورد. کمبود مواد غذايي باعث ضعف و سستي ميشود. در نتيجه نميتواند به نوزاد شير باکيفيت و خوبي بدهد. مادر شبهاي زيادي را به خاطر نوزاد بيدار ميماند. معمولا مادرهايي که شير ميدهند، کمتر فرصت استراحت پيدا ميکنند. اين بيخوابيها و استراحت نکردنها روي جنين اثر نامطلوبي برجا ميگذارد. تجربه نشان داده مادراني که بچه شير ميدهند و باردار ميشوند، فرصت يا تواني براي مراقبت صحيح از خود و بچههايشان ندارند پس کمتر به پزشک متخصص مراجعه ميکنند، از کنترل پزشکي خارج ميشوند و بارداري پرخطري را تجربه ميکنند. آيا بايد بعد از زايمان جلوگيري کنيد! بارداريهايي که با فاصله کمي از زايمان شکل ميگيرد، در اغلب موارد ناخواسته هستند و از يک باور غلط بهوجود ميآيند. بعضي خانمها در شش ماهه اول بعد از زايمان، به علت شيردهي دچار قاعدگي نميشوند. اين تصور بهوجود ميآيد که چون قاعده نميشوند، باردار هم نخواهند شد درحاليکه تخمکگذاري 40 تا 45 روز بعد از زايمان از سر گرفته ميشود و مادر بايد از يک روش جلوگيري استفاده کند. کاندوم و آمپولهايي که هر سه ماه يکبار تزريق ميشوند دو راه ساده براي پيشگيري از بارداري هستند. همچنين قرصهاي ضدبارداري مخصوص دوران شيردهي در داروخانهها عرضه ميشود که قرصهاي خوبي است و هيچ عوارضي براي مادر و نوزاد ايجاد نميکند. شش ماه تا يکسال صبر کنيد يکي از انگيزههاي بارداري پس از زايمان، مرگ نوزاد در بدو تولد است. اما براي داشتن يک زايمان راحت و نوزادي سالم اول بايد شرايط رواني و جسميشان را بهبود ببخشند و بعد به فکر به دنيا آوردن فرزند ديگري باشند. براي کساني که دفعه اول به طور طبيعي زايمان کردهاند، توصيه ميشود حداقل شش ماه صبر کنند و بعد باردار شوند ولي افرادي که زايمان اولشان سزارين بوده، بهتر است تا يک سال باردار نشوند. از سن و سالتان نترسيد! گاهي سن مادر بالاست و با اينکه تازه زايمان کرده، ميخواهد فرزند دومي هم داشته باشد و باردار ميشود. براي اين دسته از مادرها خطر بارداري دوچندان است چون اين خانمها به خاطر سنشان به خودي خود دچار ريسکپذيري بالا هستند و احتمال ابتلا به مسموميت بارداري، فشار خون و داشتن نوزادي با اختلالات کروموزومي در آنها زياد است. اين قبيل خانمها قبل از بارداري لازم است با پزشک متخصص مشورت کنند و دائما تحت کنترل پزشک باشند. اگر بارداري مجدد براي مادر، نوزاد و جنين اشکالي نداشته باشد، باز هم بايد مرتبا چک شوند. به طور کلي به همه مادران توصيه ميشود مادر تا هفت ماهگي ماهي يکبار، از هفت تا 9 ماهگي دو هفته يک بار و از هفته 36 هفتهاي يک بار به پزشک متخصص مراجعه کند و مورد بررسي قرار بگيرد. ,بارداري دوم,فاصله دو بارداري خطرات بارداري هاي مکرر و با فاصله زماني کوتاه براي مادر گاهي سنگين و جبران ناپذير است تا 4ماهگي شير دهيد تاکيد بر تغذيه نوزاد از شير مادر اهميت موضوع را ميرساند. اما زماني که مادر به نوزاد شير ميدهد و جنيني هم در بطن دارد، اوضاع کمي فرق ميکند چون سلامت مادر براي نگهداري از دو موجود زنده اولويت پيدا ميکند ضمن اينکه اگر تغذيه جنين با مشکل مواجه شود، آسيبهاي جدي و خطرناکي ميبيند. با توجه به شرايط توصيه ميشود مادر تا چهار ماهگي جنين به نوزاد شير بدهد و بعد از آن ترجيحا از غذاهاي کمکي استفاده کند. البته انجام اين کار صبر و حوصله زيادي ميطلبد چراکه نوزاد طبيعتا در روزهاي اول مقاومت خواهد کرد و تا دو هفته گريههاي طولانيمدت خواهد داشت ولي چاره ديگري نيست. مادر به خاطر باردارياش نميتواند درمان دارويي داشته باشد و صرفا با تکيه به روشهاي طبيعي بايد از پس مشکلات شير ندادن بربيايد. اما مادران نبايد سر خود همه اين کارها را انجام دهند و حتما براي يافتن يک روش سالم و مطمئن و جايگزين شير بايد با پزشک مشورت کنند. پيش از 30 سالگي مادر شويد اگر بهموقع تصميم بگيريد، لازم نيست براي داشتن فرزند دوم عجله کنيد . بهترين سنين باروري براي زن بين 25 تا 35 سالگي است. بارداري زير 30 سالگي يک بارداري مطلوب است که به شرط رعايت اصول اوليه بهترين نوع بارداري محسوب ميشود. افسردگي براي جنين خطرناک است واقعيت اين است که دو زايمان پيدرپي آن هم با فاصله زماني خيلي کم فشار رواني زيادي بر مادر وارد ميکند و ميتواند زمينهساز بروز مشکلاتي براي بچهها نيز شود. معمولا مادر بعد از زايمان دچار افسردگي پس از زايمان ميشود و بايد تحت درمان و مراقبت قرار بگيرد. همسر وظيفه دارد در تمام مسئوليتها شريک اوباشد و باري از دوش مادر بر دارد. نقش حمايتي مرد بعد از زايمان ميتواند مشکلات رواني و جسمي خانم را تا حد زيادي کاهش دهد. افسردگي بيماري خطرناکي است که اگر بهموقع درمان نشود تبعات ناخوشايندي به دنبال دارد. بهويژه در مورد مادران شيردهي که باردار هم هستند اين مسئله مشکلات مضاعفي ايجاد ميکند چون نگهداري از دو بچه با اختلاف سني کمتر از دو سال درست شبيه نگهداري از يک دوقلو بسيار کار مشکلي است. يک مادر افسرده قادر نيست به خوبي از خودش مراقبت کند و آنطور که بايد به نوزاد رسيدگي نخواهد کرد. بهترين فاصله بين دو فرزند چيزي بين دو تا پنج سال است. هشدار کودک زير دو سال با مادر در ارتباط است و او را حامي و مراقب خود ميداند. اگر در هر موردي مادر از توجه به موقع به نيازهاي نوزاد غافل شود، او دچار بياعتمادي نسبت به دنياي پيرامون ميشود. نوزاداني که توجه به موقع دريافت نکردهاند در بزرگسالي افراد بدبيني ميشوند که به اطرافيانشان نميتوانند اعتماد کنند. آنها در بدو ورودشان دنيا را جاي قشنگ و امني نيافتهاند. به همين خاطر آدمهاي تنهايي بار ميآيند که به همه چيز شک دارند. مبتلايان به اختلال پارانوئيدي جزو همين دسته هستند. خستگي شما شروع مشکلات است اختلاف سني کم بين دو فرزند به خودي خود مشکلساز نيست. آنچه فاصله کم را به مشکل تبديل ميکند، خستگي بيش از حد مراقب و برخوردهاي غلط والدين با دو فرزند است. براي کساني که زحمت نگهداري از دو کودک را به عهده دارند، توصيههاي مفيدي درباره نحوه تعامل با فرزندان وجود دارد که با عمل به آنها مشکلاتشان سبکتر ميشود. اين مواد غذايي را سر خود حذف نکنيد! لبنيات منبع غني کلسيم و فسفر است و اگر به ميزان کافي مصرف نشود، ممکن است بچههايي ضعيف با استخوانهايي شکننده و کوتاهقد به دنيا بيايد. درضمن اگر کلسيم به مقدار کافي در بدن مادر نباشد جنين از ذخيره بدن او کلسيم ميگيرد و مادر جوان دچار نرمي استخوان و بعدها پوکي استخوان ميشود. مصرف پروتئين براي بافتهاي بدن مادر، تامين پروتئين شير براي نوزاد و ساخته شدن بافتهاي جنين مورد احتياج است. بنابراين مادر براي داشتن کودکاني سالم بايدگوشت و ساير منابع پروتئيني مصرف کند. ويتامين ها از آن دسته از مواد غذايي هستند که بر سيستم عصبي تاثير مستقيمي ميگذارند و کمبود آنها در بدن مشکلات و بيماريهاي جدي براي هر سه بهوجود ميآورد. کمبود يد در بدن زمينهساز ابتلا به بيماري است. يکي از معروفترين بيماريهايي که در اثر کمبود يد ايجاد ميشود، گواتر است. کمبود يد همچنين ميتواند باعث عقبافتادگي جسمي نوزاد شود. سرخود رژيم نگيريد در هر دوره بارداري اين مواد غذايي براي شما ضروري است اما اگر قصد بارداري مجدد داريد، قطعا بدن شما نياز بيشتري به اين مواد خواهد داشت؛ در صورت داشتن محدوديتهاي پزشکي هم با پزشک متخصص مشورت کنيد، براي مادهاي که نميتوانيد مصرف کنيد، جايگزيني مناسب پيدا کنيد. پرخوري فايدهاي ندارد! يک باور غلط وجود دارد که ميگويد اگر زني بچه شير بدهد و باردار هم باشد بايد تا ميتواند غذا بخورد! اين پرخوري بيهوده و بيهدف براي مادر و نوزاد و جنين هيچ نتيجهاي جز چاقي بيش از حد مادر و گرفتاريهاي جسمي به بار نخواهد آورد. مادر بايد به ميزان مورد نياز کالري و مواد غذايي دريافت کند. از همين رو به او توصيه ميشود با توجه به شرايط خاصي که دارد حتما به يک رژيمدرمان مراجعه کند و يک برنامه غذايي مناسب احوالش بگيرد. هرگز ممکن نيست براي همه افراد يک رژيم واحد نوشت. هر کسي بنا به شرايط جسمي، فعاليتهاي روزانه، کمبودها و نيازهاي بدنش به غذا احتياج دارد.
انتهای پیام/ص