به گزارش شبنم ها، به نقل از  طنین یاس، در کشور ما بازار شال و روسري از معدود بازارهايي است که مشتريان آن نيمي از جمعيت کشور را تشکيل مي دهند. اگر از جمعيت 80 ميليوني ايران، 40 ميليون نفر را زنان تشکيل دهند و اگر سالانه هر کدام از اين بانوان 6 عدد شال و روسري خريداري کنند در واقع بازاري با توليد، عرضه و فروش ساليانه 200 ميليون قطعه روسري و شال رو به رو خواهيم بود که مي تواند نان بر سر سفره صدها نفر کارگر کارخانجات پارچه بافي، صدها نفر کارگر کارخانجات چاپ، ده ها نفر از طراحان و بسياري از عمده فروشان و فروشندگان خرد بازار ... ببرد.

صنعتي کهن اما رو به افول

 استفاده از روسري قدمتي به اندازه تاريخ ججاب در ايران دارد و اين کالا از برندي فرهنگي – مذهبي در ميان مردم کشور ما برخوردار است، مي توان گفت: چادر و روسري و امروزه شال با تمدن ايران زمين گره خورده و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به عنوان يک صنعت مورد توجه قرار گرفته است.. و تا همين يک سال پيش کارخانجات ايراني با پيشرفته ترين ماشين آلات بافت و طرح و با هنرمندي هنرمندان خوش ذوق ايراني، انواع جنس ها و طرح هاي روسري و شال را به اين بازار مهم عرضه مي کردند که با ميل و ذائقه زن ايراني همخواني داشت!

صحبت از يک سال گذشته است اما امروز اين صنعت نيز با بدمرامي برخي از واردکنندگان روسري و شال از چين! و با آغوش باز گمرک کشور! شمارش معکوس براي زمين خوردن را آغاز کرده است! رهبر معظم انقلاب اسلامي که چند سالي از اقتصاد مقاومتي گفتند و گفتند و با سعه صدر به شعارها و حرف ها و آمار و ارقام مسئولين در اين خصوص گوش دادند، امسال را « سال اقتصاد مقاومتي، اقدام و عمل » ناميدند تا شايد شعارها به عمل خود را نزديک کند .. اما هيهات !

حال صنعت روسري و شال خوب نيست

در خصوص ورود شال و روسري به کشور و ضربه خوردن اين صنعت، صحبت از قاچاق نيست، بحث ورود کالا از گمرک،پايين بودن تعرفه ها است! اين داستان سري دراز دارد و به يک دهه قبل بر مي گردد و زماني که سيد حسين دگمه چي، رييس وقت اتحاديه خرازي و مشاغل وابسته 3/3/86 در گفت وگو با روزنامه سرمايه گفت: «گرچه قاچاق شال و روسري كما بيش از طريق مرزهاي تركيه به داخل كشور ادامه دارد، اما پايين آمدن تعرفه واردات شال و روسري از نيمه دوم سال گذشته موجب شده كه قاچاق آن نسبت به چند سال گذشته سودآوري كم تري را براي قاچاقچيان به همراه داشته باشد.»

 وي در مورد واردات رسمي شال و روسري به داخل كشور افزود: «در ميان انواع شال و روسري خارجي كه در بازار موجود است، 60 درصد از چين، 20 درصد از تركيه، 15 درصد از هند و پنج درصد از ايتاليا به كشور وارد مي شود.»

 وي خاطرنشان كرد: «علاوه بر موارد مذكور، مقداري پارچه مخصوص شال و روسري نيز از كشورهاي تايوان، كره و تركيه در رنگ هاي مختلف به كشور وارد مي شود كه اين پارچه ها در داخل كشور دوخته مي شوند.»

وي، با اشاره به تقلب هايي كه در توليد شال و روسري صورت مي گيرد، افزود: «پارچه هاي وارداتي توسط برخي تجار، گلدوزي و پولك دوزي مي شود، سپس به نام توليدات خارجي وارد بازارهاي خريد و فروش مي شود حتي روي بعضي از آن ها مارك هاي معروف دوخته شده و در اختيار مشتريان قرار مي گيرد.»

امروز که اين گزارش را مي خوانيد بيش از 115 ماه از اين شفاف سازي ها مي گذرد اما نه تنها هيچ تغييري روند تضعيف صنعت روسري و شال صورت نگرفته است بلکه شاهد کم فروغ شدن آن نيز هستيم.

تعطيل و نيمه تعطيل شدن 80 درصد کارخانه جات توليد روسري و شال

" علي اصغر رباني صفت" دبير انجمن توليد کنندگان شال و روسري کشور با 41 سال سابقه فعاليت در اين بازار در گفت وگو با خبرنگار ما، مي گويد: من به ضرس قاطع اعتقاد دارم ما ديگر چيزي به عنوان قاچاق در بازار روسري و شال نداريم! گمرکات ما آنقدر بي در و پيکر هستند که وارد کنندگان به احناء مختلف قانوني يا زد و بند و دور زدن قانوني با تعرف هاي بسيار پايين روسري و شال وارد کشور مي کنند و اين در حالي است که دَه ها کارخانه داخلي در حال تعطيل شدن هستند و هزاران نفر کارگر اين کارخانه ها در خطر بي کاري به سر مي برند.  

وي در ادامه با بيان اينکه در طي يک سال گذشته عملا 80 درصد کارخانجات و فعالان اين عرصه يا تعطيل شده و يا نوع فعاليت شان با تعطيلي فرقي ندارد! گفت: کارخانجاتي که با پيشرفته ترين ماشين آلات و با متخصص ترين نيروهاي انساني تا سال گذشته توانايي 2 تا 3 شيفت فعاليت را داشتند امروز عملا با 20 درصد ظرفيت خود مشغول به توليد هستند!.

اين فعال در صنعت روسري و شال تصريح کرد: در کشور ما تمام ظرفيت ها و ملزومات پيشرفت و فعاليت صنعت روسري و شال وجود دارد مُنتها ظاهراً گمرک کشور به مثابه حمايت از دشمن عمل مي کند!

بي توجهي به توليد داخلي و همينطور فراهم کردن شرايط بهتر براي توليدکنندگان تا بتوانند کالايي باکيفت و قيمت مناسب به بازار عرضه کنند، فقط مخصوص بازار روسري و شال نيست، اما اين بازار به دليل اينکه چرخ هاي صنعتش با ماشين آلات خارجي و گاهاً مواد اوليه خارجي مي چرخد بيش از ساير صنعت ها نيازمند حمايت است.

واردات قانوني روسري و شال ضربه سهمگين به توليد داخلي

مجيد اخوان خرازيان که توليدکننده و فروشنده روسري و شال است سال گذشته در گفت وگو با مدآلاين، گفت : « عده‌اي از فروشنده‌ها هستند که سال‌ها بعد از ما کار خود را با واردات روسري شروع کردند و حالا از ما خيلي جلوتر هستند. چون ما از نظر امکانات بسيار در مضيقه هستيم و کارخانه‌ها با وجود اينکه توان بافت مشابه خارجي را دارند، به دليل محدوديت مواد اوليه نمي‌توانند با محصولات خارجي رقابت کنند.»

وي با بيان اينکه اميدوارم مسئولين به فکر توليد داخلي باشند. امروزه ترکيه يکي از توليد کننده‌هاي بزرگ صنعت نساجي است و امکاناتي که دولت آنها در اختيار توليدکننده قرار داده کمک بزرگي به اين صنعت بوده. ولي ما در ايران از حمايت مسئولين و بانک‌ها برخوردار نيستيم. براي واردکردن ماشين‌آلات بايد گمرکي زيادي پرداخت کرد و کارخانه‌ها براي به‌روز کردن دستگاه‌ها با مشکل مواجه هستند.

نگاه مسئولان با نگاه رهبري انقلاب تناقض دارد

 اما امروز بعد از 18 ماه علي اصغر رباني صفت مي گويد: براي کسب حمايت از صنعت شال و روسري که در حال حاضر حداقل 30کارخانه بزرگ و کوچک، منهاي شال هاي ساده که در اصفهان و يزد توليد مي شود و بيش از 1000 مغازه عمده فروشي در بازارهاي جعفري، طوس، سلطاني که مرکز فروش شال و روسي به صورت به کل کشور هستند به سراغ مسئولين رفتم اما بعد از 7 ماه پيگيري به عنوان دبير انجمن اعلام مي کنم به هيچ وجه همکاري و مساعدت از مسئولين ذي ربط نديدم چرا که نگاه اين آقايان با نگاه رهبر بصير انقلاب متفاوت است.

حال سؤال اينجاست که به راستي يک ايراني بصير و متعهد مي تواند طوري تصميم گيري کند که چرخ هاي صنعت کشوري بيگانه با بازار کشورش بچرخد در حالي که چرخ هاي همان صنعت در داخل در حال ايستا شدن است؟! کجاي دنيا حرف از اقتصاد مقاومتي و آمار و ارقامي است که خلاف آن را با باز بودن درهاي گمرک به روي اجناس خارجي -که مشابهه آن در داخل توليد مي شود- و کارخانه جات و کارگاه ها تعطيل شده و هزاران افراد بي کار مي توان ديد؟ آيا جرياني برخلاف خواست رهبري در صدد خاموش کردن چراغ توليد ملي و کالاي ايراني است؟ آيا به راستي اصل مفهوم اقتصاد مقاومتي و پايبندي به اصول و رعايت قوانين آن در بين مسئولين ما مقبوليت دارد؟ وآيا حول دادن چرخ اقتصاد و مملو کردن بازار از کالاهاي خارجي که مشابه آن در داخل توليد مي شود، فقط تهديدي اقتصادي است؟ اين که رهبر انقلاب امسال را سال « اقدم و عمل » در عرصه « اقتصاد مقاومتي» ناميده اند، گوشزدي بر اين دست ماجراهاست!؟

واقعيت بازار توليد داخلي با آمار و ارقامي که مسئولان مي دهند فرق دارد!

رباني مي گويد: « واقعيت جامعه بر خلاف ادعاهاي اعداد و ارقامي است که مسئولين مي دهند بنده در مورد صنف خودم مدعي ام که هيچ اقدام و عملي با مؤلفه هاي اقتصاد مقاومتي صورت نگرفته است چرا که در يک سال گذشته کارخانجات ما کما کان داشتند کار مي کردند اما الان 80 درصد کارخانجات شال و روسري يا تعطيل هستند و يا نوع کارکردنشان با تعطيلي فرقي ندارند!

مي گويند: فرمايشات رهبري قابليت اجرايي ندارد!

اين فعال در عرصه روسري و شال ادامه مي دهد: واضح است که بين خواسته رهبري و عمل مسئولين تناقضي هايي وجو دارد، بنده بعد از 7 و 8 ماه پيگيري که بيش از نيم کليو مستندات ارتباطي اش با گمرک و سرمايه و قاجاق کالا و .. موجود است در پاسخ به اين سؤالم: «مگر حضرت اقا – رهبر انقلاب –نفرمودند ورود کالاهايي که مشابه داخلي دارد مطلقا ممنوع است؟ شنيدم: « اين فرمايش آقا –رهبرمعظم انقلاب- قابليت اجرايي ندارد به جهت اينکه جاذبه قاچاق را بيشتر مي کند!»

مي خواهند با اقتصاد مردم را مقابل حکومت قرار دهند!

مشاور عالي توليد روسري و شال شرکت حرير پرديس، گفت: وقتي از آنها خواستم اين گفته را کتبي بنويسند، جرأت کتبي کردن چنين ادعايي را نداشتند! به نظر من نچرخيدن چرخ اقتصاد يا لنگ زدن آن و بي کاري جوانان، تنها يک بُعد اقتصادي ندارد بلکه به مرور زمان به مسئله اي سياسي و امنيتي تبديل مي شود آن وقت نيروهاي امنيتي کشور بايد بياينند و جلوي مردم کشور خودشان بايستند چرا که مديران نالايق با تصميم گيري هايشان چندين ميليون نفر را بي کار کرده و روبه روي نظام و حکومت قرار داده اند! 

اين فعال در عرصه اقتصاد گفت: چيزي که بنده از اين رفتار برخي از مسئولين، استشمام مي کنم اين است: « جرياني وجود دارد که خيلي مايل است اگر سال 88 موفق نشد به شکلي مردم را رو در روي حکومت قرار دهد، الان از نظر اقتصادي مردم را مقابل حکومت قرار دهند! چون برخي تصميم گيران، خلاف جهت مصالح مملکت عمل مي کنند.» 

اقبال مردم به خريد توليدات داخل، گذاشتن نان سر سفره کارگران ايراني

اما از هر سو که بنگري، در تند کردن چرخ اقتصاد کشور، علاوه بر مراکز توليد، دولت، مردم نقشي اساسي دارند، مردمي که مايحتاج خود را مي توانند از کالاهاي خارجي تهيه کرده و يا به سمت و سوي کالاهاي باکيفيت داخلي بروند. اينکه مردم ما با تحريم کالاهاي خارجي مي توانند نقش مؤثري در پيشبرد و تحقق اقتصاد مقاومتي داشته باشند حرفي گزافه نيست.

دولت با بستن درهاي گمرک به کالاهايي که مشابه آن در داخل توليد مي شود، کارخانه ها و کارگاه ها با توليد محصولات کيفي با قيمت مناسب و مردم با خريد آن کالاها قطعا کشور را به سمت پيشرفت اقتصادي پيش خواهند برد.

رباني در خصوص نقش بانوان در رونق بخشيدن به صنعت روسري و شال کشور گفت: من به عنوان مشاور عالي قو ي ترين کارخانه توليد شال ور روسري کشور شرکت حرير پرديس با دو برند ثبت شده ادعا مي کنم که کارخانه جات پارچه بافي ما، کارخانه جات توليد روسري و شال ما با بهترين و مجهز ترين ماشين آلات مثل ماشين هاي هشت و ده و دوازه رنگ، طراحان ما با شناخت کافي از ذوق و سليقه بانوي ايراني مي توانند با کالاهاي چيني رقابت کنند اگر گمرک اجازه ورود شال و روسري خارجي را به کشور ندهد.

وي در پايان خطاب به بانوان گفت: خريد کالاي ايراني باعث مي شود کارگران کارخانه ها که برادران، همسران و اقوام شما هستند کار خود را از دست نداده و سرمايه هاي کلان ملي که براي احداث و تجهيز کارخانه ها هزينه شده است به هدر نرود از همه بانوان مي خواهم با خريد شال و روسري ايراني با سه مؤلفه کيفيت، رنگ و قيمت مناسب به بالندگي اين صنعت که توسط شهيد لاجوري و برادرانش بعد از پيروزي انقلاب اسلامي پايه گذاري شد، کمک کنند.

انتهای پیام/