به گزارش شبنم ها به نقل ازشبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ شبکه نمایش خانگی که تقریبا نزدیک به یک دهه است در ایران شروع به فعالیت کرده و تولیداتی زیادی هم داشته است می تواند کمک شایانی به صنعت فیلم و سریال سازی کشور کند.

فارغ از هرگونه بحث در مورد محتوا و مضمون آثار تولیدی در حوزه فیلم و سریال، برای سرپا نگه داشتن این صنعت باید گردش مالی مناسبی در این زمینه وجود داشته باشد تا بتوانیم آثاری را تولید کنیم که با صنعت فیلم سازی در جهان رقابتی درست و تنگاتنگ را بتوانیم داشته باشیم؛ شبکه نمایش خانگی قطعا در این زمینه می تواند ما را یاری کند.

مسئله مورد توجه در این زمینه این است که آیا راه درست را در پیش گرفته ایم یا خیر؟ مانند تمام چیزهای دیگر که فقط از دور دیده ایم خوب و قشنگ است، یک چیز دیگر دنبال کرده ایم یا این که هدف و برنامه درستی را برای آن در نظر گرفته ایم و مهم تر از همه این که تمام جوانب سود و زیان ده بودن آن را مورد بررسی قرار داده ایم و برای آن چاره اندیشیده ایم؟

با آغاز فعالیت این شبکه در کشور مشاهده کردیم که مردم استقبال خوبی را از خود نشان دادند، چون که این شبکه تا مقدار زیادی برای شرایط اجتماعی و اقتصادی مناسب است، نداشتن وقت کافی برای سینما رفتن و پرهزینه بودن آن، یکی دیگر از دلایلی است که مردم از این رسانه استقبال کردند.

در این چند سال که این شبکه در کشور فعالیت داشته است، متاسفانه شاهد این بوده ایم که تعهدی از جانب فیلم و سریال سازان در قبال مردم وجود ندارد، یعنی فیلمساز تنها به دنبال پر کردن جیب خود بوده و برایش اهمیتی ندارد که مخاطب وقت و هزینه کرده است و انتظاراتی دارد که باید آن ها را برآورده کرد.

هیچ گونه تعهد اخلاقی و محتوایی را نمی توان از آثار این شبکه انتظار داشت، به دلیل تفاوت مدیوم آن با تلویزیون و سینما، شبکه نمایش خانگی از آزادی نسبی بیشتری در ممیزی ها و خطوط قرمز بهره برده است که همین مسئله باعث شده که برای جلب توجه و جذب مخاطب بیشتر دست به هرکاری بزند.

ورود مضامین سریال های ماهواره ای به این شبکه خانگی معضل دیگری است که شوربختانه نظارتی بر آن نیست، روابط آزاد دختر و پسرها در این آثار بیداد می کند، مثلث های عشقی روابط زنان و مردان متاهل را با جنس مخالف عادی سازی می کند و خیانت را به حدی سطحی و موضوعی دم دستی نمایش می دهد که به مخاطب القا می کند نهایتا با دو روز اخم و قهر کردن می توان از چنین گناهی گذشت.

سریال هایی که می سازند هیچ تعهدی ندارند که آن را به سرانجام برسانند و هر کجا از سریال که خواهند ممکن است دیگر به ساختن و توزیع آن ادامه ندهند و جالب تر این است که هیچ گونه برخوردی هم با این سازندگان این سریال ها صورت نمی گیرد و به راحتی می توانند یک سریال دیگر را برای این شبکه بسازند.

استاندارد های سریال سازی را رعایت نمی کنند و برای این که سریال را بیشتر کش بدهند تا تعداد قسمت بیشتری برای ارائه در بازار داشته باشند و پول بیشتری به دست بیاورند، زمان هر قسمت را پایین می آورند و اینگونه تعداد قسمت های آن را تقریبا تا 2 برابر بالا می برند و پول بیشتری به جیب می زنند؛ همان معضل فیلم های مبتذل و سطح پایین سینمایی به به شبکه نمایش خانگی هم سرایت کرده است و کاملا مشخص است که چند نفر دور هم جمع می شوند و چند دوربین می کارند و چند پلان بی سر و ته را کنار هم می گذارند و از این راه پول در می آورند.

انتهای پیام/