به گزارش شبنم ها، به نقل از کردتوی، آیین مهر و محبت از ایران باستان در بین تمام افراد جامعه رواج داشته است و بر همین مبنا مهر و محبت مادر به فرزند، مهر خواهر و برادر، مهر به همسر، مهر به دوست و از همه مهمتر مهر و محبت به تمام کسانی که با تمام وجود دوستشان داری از مهمترین موارد مهم آیین مهر و محبت بوده است که تا به امروز هم مهر و مهربانی را در میان ایرانیان به جای گذاشته است.

از سال های دور تاکنون ایرانیان مهر را در دامن مادر به ارث بردند و همیشه مهر مادری در بین مردم ایران زبان زد بوده و این مهر تا سال ها حتی بعد از بزرگتر شدن همیشگی فرزندان بین مادر و فرزند ادامه داشته است.

اما با تاسیس اولین کودکستان ها مهر مادر در مهد کودک ها تجلی دیگری یافت و با کمرنگ شدن فاصله مادر با فرزند به واسطه تاسیس کودک ستان ها، کم کم جای مهر مادر با گهواره مهد کودک پر شد.

آموزشگاه های که برای نگهداری و پرورش کودکان خردسال در دهه 30 برای اولین بار در ایران تاسیس شد و کودکان را برای گذر از سن خردسالی برای سن تعلیم پذیری و آمادگی حضور در آموزش و پرورش مهیا می کرد.

طبق آخرین آمار اعلام شده بیش از 7 میلیون کودک زیر 6 سال در ایران وجود دارد که تعداد 95 درصد از این کودکان در بیش از 15 هزار مهد کودک فعال در سراسر کشور حاضر می شوند که البته به دلیل هزینه بردار بودن این آموزشگاه ها، تعدادی از این کودکان به دلیل شرایط مالی و اقتصادی خانوادگی از حضور و شرکت در این آموزشگاه ها محروم می شوند.

کیفیت مهدهای کودک با توجه به مربیان آموزشی و نوع آموزشی که به کودکان داده می‌شود متفاوت است اما در هر صورت مهر مادری جایگزین ندارد و متاسفانه با تاسیس مهدکودک ها مادرها هم که به دلیل مشغله کاری که داشتند از محبت و مهر خود نسبت به فرزندانی که هنوز هم نیاز به توجه داشتند کم شد.

هدف اصلی از اجرای این طرح، ایجاد رقابت در ارتقای سطح کیفیت خدمات آموزشی در مقاطع بالاتر و آماده سازی زمینه ورود به مدرسه است که جای دامن مادر و مهر و محبت او را از فرزند گرفته و زنان را در داشتن آزادی وقت بیشتر برای انجام کارهای مربوط به خود هم مختارتر کرده است.

تربیت فرزندانی صالح و ایجاد امنیت روحی و روانی در جامعه از مهمترین اهداف هر خانواده است که تمام ارگان ها برای رسیدن کودکان به این مرحله تلاش می کنند اما مهر مادری بیشترین سهم را در رسیدن فرزندان به این مرحله دارد، بوته ای که نیاز به آب، نور، محبت و توجه برای رشد دارد تنها با دست های پر مهر مادر به مقصد می رسد.

تأثیر فرهنگ غرب و جنگ فرهنگی که رسانه ها علیه خانواده ها آغاز کرده اند عموماً ریشه در زدودن دین از جامعه را مورد هدف قرار داده است؛ در غرب مهدکودک ها و مدارس جای دامن مادر را گرفته و کم کم به فرهنگ سایر ملل هم تعمیم یافته است، در حقیقت مهد کودک فرهنگی غربی است که با فرهنگ اسلامی که تاکید بر مهر و عطوفت مادری دارد معارض است.

با درگیر شدن زنان با کار در بیرون از منزل و گذراندن نیمی از وقت روزانه خود به مشاغل خارج از خانه، مهر مادری کمرنگ شده و رنگ واقعی خود را از دست داده است چرا که به مرور زمان و با پافشاری زنان بر ادامه حضور در مشاغل اجتماعی و نیز ترویج بیشتر برای حضور زنان در بیرون از خانه و ادامه کار مشقت فرسا همراه با سختی ها و دوری های خارج از خانه و فرزندان، کم کم محبت مادران را تبدیل به خاطره ای در ذهن می کند که فقط در کتاب های به آن اشاره می شود.

چرا که حضور زنان برای ادامه مشاغلی سخت و طاقت فرسا هم گام با مردان از حوصله آنها کاسته و در گذراندن وقت بیشتر با فرزندانشان آنها را کم تحمل تر کرده و در نهایت محبت های مادرانه به مرور زمان خاموش می شود و دیگر زمانی برای با هم بودن مادر و فرزند نمی ماند که این همان معنی واقعی رسیدن به هدف برای دشمنان است که فرزندان نسل جدید را بی رحم و بی عاطفه به بار بیاورد.

البته در حال حاضر تعداد زیادی از مهدکودک ها هم به روستا راه یافته و در روستاها هم مهدکودک ها مهر مادر را از دامن کودکان خاموش می کنند.

انتهای پیام/