به گزارش شبنم همدان ، خبرنگاران طلایه داران جبهه آگاهی و چشم بینا و زبان گویای مردم هستند ، روز خبرنگار بهانه ای بود یکی از بانوان پیشکسوت و موفق در حرفه خبرنگاری برویم و با وی در مورد تجربه های کاری اش گفتگو کنیم. در ادامه این گفتگو را می خوانیم:

به عنوان اولین سوال ممکن است خودتان را معرفی کنید؟

- زهره شفیعی ، خبرنگار روزنامه کیهان در همدان هستم .

در مورد سابقه کارتان برایمان بگویید؟

از مهرماه سال 1372 کارم را به عنوان گزارشگر و خبرنگار در دفتر سرپرستی روزنامه کیهان در استان همدان آغاز کردم و مدت 23 سال است که به فعالیت در این حرفه مشغول هستم .

با توجه به 23 سال تجربه شما در حرفه خبرنگاری ، این شغل را چگونه تعریف می کنید

-بنده معتقدم ، خبرنگاری شغلی مانند دیگر حرفه ها نیست ؛ خبرنگار را نمی توان در یک چارچوب بسته اداری قرار داد و بعد از او انتظار یک کار خوب با بازدهی مناسب را داشت چرا که جویایی و پویایی و بیرون آمدن از لاک بی تفاوتی لازمه این شغل جذاب و شیرین است .

خبرنگاری ، حرفه ای که پرسشگری و نقادی و مطالبه گری را به ما می آموزد ، نیازمند عشق و علاقه ای دو چندان نسبت به مشاغل دیگر است و آنکه  در قامت یک خبرنگار واقعی ، به کار حرفه ای و نقادانه بپردازد ، خیلی نباید انتظار امن و آسایش و رفاه از آن داشته باشد ، به فرموده شاعر : در طریق عشقبازی امن و آسایش خطاست .....

لطفا در مورد چالش های این حرفه توضیح دهید. یک خبرنگار با چه مشکلاتی مواجه است؟

- این عشق و علاقه و روحیه نقادی ، آسیب هایی نیز دارد . به لحاظ هجوم گسترده انبوهی از اطلاعات و اخبار ریز و درشت و تلخ و شیرین ، ما ناخودآگاه در معرض آگاهی از معضلات و مشکلات و دردهای جامعه و مردم قرار می گیریم و این خود در دراز مدت ، روح و جان مان را خسته و افسرده می سازد و به تدریج  لطافت روحیه را از ما می گیرد و رفتار اعتراضی را جایگزین آن می سازد و صد البته مراقبت لازم دارد تا حتی الامکان این روحیه پا را از گلیم حرفه ای و کاری ما فراتر نگذارد ..

بلاتکلیفی بیمه خبرنگاری یکی از چالش های خبرنگاری است

خبرنگاری به عنوان یک شغل مرسوم در جامعه ما با چالش های متعدد روبه روست از جمله آنکه همچون مرغی است که در عزا و عروسی  سرش کنده می شود یعنی باید در بطن کلیه رویدادهای مختلف جامعه حضور داشته  باشد اما ساختار شغلی مشخصی برای آن تعریف نشده است تا به هنگام بروز مشکلات و دشواریها بنابر مقررات و قوانین معین ، مثلاً از وزارتخانه یا سازمان یا اداره خاصی آنها را پیگیری کند و لذا بلاتکلیفی بیمه خبرنگاری ریشه در همین مسئله داشته و همواره دغدغه خاطر شاغلان این عرصه محسوب می شود .

خبر نگار در هجمه های احتمالی تنهاست

فقدان یک نظام جامع صنفی - حقوقی بر این معضلات می افزاید و عملاً خبرنگار در مقابل هجمه های احتمالی به خود به ویژه اگر از طرف افراد بالادستی و صاحب مقام و نفوذ باشد ، تنها می ماند .

وجود مشکلات مالی و عدم درآمد کافی از محل فروش و یا درج آگهی ها برای رسانه ها به ویژه نشریات مکتوب در استانهایی مانند همدان که از فعالیتهای قابل توجه بخش خصوصی در اقتصاد بی بهره اند ، بسیار مشهود است و قطعاً نیاز به مساعدتهای مستمر مسئولان دارد .

به نظرشما بهترین خبری که در این 23 سال کار کرده اید کدام است ؟

- در مدت 23 سال گذشته ، اخبار وگزارش ها و نقد و تحلیل های بسیار را در روزنامه کیهان و گاهی نیز در نشریه وزین « همدان سلام » کار کرده ام  که همه آنها را به فراخور موقعیت و شرایط ، جز و بهترین ها در زمان خود می دانم و انتخاب یکی از آنها کار مشکلی است .

یکی از تلخ ترین و یکی از شیرین ترین خاطرات شغلی تان را برایمان بازگو کنید

- هر روز از کار خبرنگاری به نظر من می تواند  یک خاطره برای ما باشد و با اتفاقات متفاوت و خبرهای تازه  همراه باشد .

بهترین خاطره یک خبرنگار

خاطره شیرینی که هیچ وقت فراموش نمی کنم ، سفر رهبر معظم انقلاب به همدان در سال 1383 است که همه جای استان و مردم را شور و نشاطی وصف ناپذیر فرا گرفته بود .

با آنکه برنامه های دیدار ایشان فشرده و پشت سرهم بود و ما باید اخبار جلسات را به سرعت  پوشش می دادیم و حتی تا پاسی از شب در دفتر روزنامه بودیم اما شیرینی و حلاوت دیدار رهبر انقلاب باعث شده بود  که بدون احساس خستگی به انجام وظیفه بپردازیم و خبرهای ما در آن ایام تیتر یک روزنامه می شد که این امر نیز شور و اشتیاق ما را دوچندان کرده بود .

فکر می کنم یک هفته پس از این سفر پربرکت بود که روزنامه کیهان یک صفحه کامل را به حواشی حضور رهبر انقلاب در همدان اختصاص داد و تمام مطالب یک صفحه را خود بنده به تنهایی نوشته و تهیه کردم که به برکت آن سفر به یاد ماندنی ، عالی از آب درآمد .

روز تلخ کاری یک خبرنگار

در همین سال و روز 18 اردیبهشت ماه 1383 ، اتفاق تلخی نیز برای بنده و دفتر روزنامه افتاد . همکار عزیزمان مرحوم مصطفی صفی زاده خبرنگار دیگر روزنامه کیهان و از پیشکسوتان این حرفه در استان به علت عوارض ناشی از بیماری دیابت ، روی در نقاب خاک کشید و یکی از تلخ ترین اتفاقات دوران کاری من در 23 سال گذشته در این روز رقم خورد .

مرحوم صفی زاده که عاشق کار و حرفه خود بود به اذعان همه همکاران ، جزو با اخلاق ترین و بهترین ها در این عرصه بود و مناعت طبع و خلق و خوی خوشش او را محبوب همه ساخته بود ، کسی که الفبای خبرنگاری و اخلاق حرفه ای را از او آموختم .  خدایش رحمت کند !

انتهای پیام / ن