به گزارش شبنم همدان به نقل از جام جم : پری صابری متولد 1311 از چهره های شناخته شده هنر ایران است که تاکنون علاوه بر این که آثار متعددی را اجرا و کارگردانی کرده چندین جایزه جهانی از جمله نشان ابن سینا از یونسکو، نشان شوالیه از فرانسه و تجلیل در جشنواره بین المللی تئاتر فجر را در کارنامه دارد. به بهانه اجرای این روزهای نمایش فاخر شمس پرنده در کاخ سعدآباد با او گپ و گفتی انجام دادیم.

خانم صابری کارگردانی در 84 سالگی آن هم کاری بزرگ و چندوجهی با یک تیم کاملا جوان زیر 30 سال چه حس و حالی دارد؟

من در شناسنامه 84 ساله ام اما فکر می کنم درونم جوان و 25 ساله است، و سعی کردم فیزیک خودم را حفظ کنم البته زمان به کسی لطف نمی کند عمر می گذرد و این ما هستیم که باید از لحظه لحظه هاش بهره ببریم و طوری زندگی کنیم که وقتی به پشت سر نگاه می کنیم همراه با حسرت و افسوس و ... نباشد.

فکر نکنم در ایران کارگردانی داشته باشیم که در این سن و سال چنین سرحال اجرا نمایشی سنگین مانند شمس پرنده را روی صحنه ببرد؟

نمی دانم ولی خودم هم فکر نمی کنم که 84 ساله هستم و در عمل هم نشان دادم که با همان نیروی 30 سالگی دارم کار می کنم.

برویم سراغ اجرای جدیدتان، شما چند شب پیش یک اجرای ویژه برای سفرای خارجی داشتید، چقدر خودتان این کار را برای انتقال فرهنگ ایرانی تاثیرگذار می دانید؟

خیلی استقبال شد، سعی می کنیم فرهنگ ایران را تا جایی که می شود به خودمان معرفی کنیم و هم به دیگران، جواب هم داده است، من خودم شخصا فکر می کنم دینی به این مملکت دارم، فکر می نم ایران دارای ثروت های پنهانی ست که باید این ثروت را معرفی کنیم و نشان بدهیم هم به خودمان و هم به دیگران.

شما در نشست خبری این نمایش گفتید شمس پرنده یک حدی ست برای من، دقیقا منظورتان چه بود؟

منظورم این بود که مثل ورزشکاران که یک رکوردی یک سطحی دارند و دیگر نمی توانند بیایند از آن پایین تر، من نمی توانم برنامه های ساده را اجرا و کارگردانی کنم دیگر خودم را راضی نمی کند.

پیش از این همین نمایش را در تالار وحدت روی صحنه بردید که از نظر فنی امکانات خاص و تقریبا بی نظیری دارد، در کاخ سعد آباد و سالن ایوان عطار مشکل خاصی داشتید ؟

مشکل که هست برای این که ما در یک شرایط صحرایی داریم کار می کنیم، مثلا در زمینه نور واقعا مشکل داریم، ولی اجرایش کردیم، هزینه ها سنگین شد اما تا جایی که می شد انجام دادیم که به کار لطمه نخورد. گروهی که دارد با من کار می کند یک تیم کاملا جوان هستند که به آنها افتخار می کنم.

اتفاقا خود من از دیدن این جوان ها با سن کم تعجب کردم، واقعا کار با جوانها چطور است؟

درجه یک هستند، سن شان همه حداکثر 25 سال است، من نتیجه ای عالی با جوان های ایرانی گرفته ام، امیدوارم از این نیروی جوان استفاده شود سرخورده نشوند، اینها اگر تا مدتی از نظر مالی تامین هم نباشند پای کار می مانند چون علاقه و عشق دارند اما این تامین نبودن بالاخره یک جایی آسیب می زند.

چقدر از اجرای شمس پرنده باقی مانده است؟

تا 9 مهر اجرا ادامه دارد، فکر می کنم شاید تمدید شود، فعلا تا جایی که سرما اجازه دهد ما این کار را تمدید خواهیم کرد با مساعدتی که مسوولان کاخ سعدآباد داشته اند که از آنها تشکر می کنم.

شما به ادبیات هم خیلی علاقه مند هستید، صرفا هم ادبیات کلاسیک و عرفانی نیست، درباره سهراب سپهری و فروغ فرخزاد و ... هم کار کردید؟

هر ملتی حرفش را یک جور می زند ایرانی ها با شعر می گویند، از شعر هم بیان قوی تری نداریم، فکر کنم 40 ، 50 سال می شود که فروغ از دنیا رفته است اما کلامش هنوز در بین مردم و جوان ها جریان دارد، من فکر نمی کنم که مولانا و سعدی و حافظ برای گذشته اند، اینها تاریخ مصرف ندارند، مثل شکسپیر در انگلیس، سعدی و فردوسی زمان ندارند و به همین دلیل من سراغ شان می روم چون فکر نمی کنم که اینها را باید بگذاریم در صندوق مادربزرگ و سالی یک بار سراغشان برویم یا نرویم، آنها بخشی از هویت ما را شکل می دهند که نباید فراموش شان کنیم.

خانم صابری از پروژه «کورش» چه خبر؟

برنامه آینده من نمایش کورش است امیدوارم حمایت لازم صورت گیرد، کورش شخصیت خارق العاده ای است، این که می گویم شخصیت و بر آن تاکید دارم چون من در این نمایش سراغ شخصیت او رفته ام، کاری به پادشاه بودنش ندارم، شخصیت این آدم جذاب است،‌من دلم می سوزد که مثلا مولانا را لئوناردو دی کاپریو بازی کند، نمی گویم آنها چرا بازی می کنند، نه ! ولی مولانا برای ماست، سرمایه ملی ماست، آن هم سرمایه ای که به رایگان در اختیار ما قرار گرفته ولی از این سرمایه خوب بهره برداری نمی کنیم و دیگران می آیند از آن بهره خودشان را راحت می برند.

انتهای پیام/ص