سلول‌های سرطانی را با  چغاله بادام و گوجه سبز تار و مار کنید

وی ادامه داد: چغاله بادام و گوجه سبز هر ۲ خاصیت قابض کنندگی دارند، ولی چغاله بادام بسیار دیر هضم است. البته گوجه سبز خاصیت ۲ گانه دارد یعنی اگر به صورت پخته مصرف شود برای رفع مشکل یبوست مفید است و به شکل خام موجب یبوست می‌شود.

این محقق و پژوهشگر طب سنتی با بیان اینکه افراد نباید در مصرف چغاله بادام و گوجه سبز زیاده روی کنند، عنوان کرد: مصرف بیش از حد چغاله بادام و گوجه سبز سبب نفخ، دل درد، تهوع، یبوست و در برخی موارد اسهال می‌شود، همچنین برای رفع نفخ و دل درد ناشی از خوردن گوجه سبز، استفاده از آن به همراه کمی نعناع و گلپر ضروری است.

عظمایی توصیه کرد: اشخاص باید گوجه سبز و چغاله بادام را قبل از مصرف به خوبی بشویند.

وی با بیان اینکه افزودن نمک دریا به گوجه سبز برای جلوگیری از آسیب مینای دندان ضروری است، تاکید کرد: اشخاصی که دچار فشار خون بالا و اختلالات قلبی و عروقی هستند، باید از اضافه کردن نمک به این میوه خودداری و در مصرف گوجه سبز خام احتیاط کرده و آن را به شکل پخته میل کنند.

این محقق و پژوهشگر طب سنتی تصریح کرد: از آن جایی که گوجه سبز حاوی آهن و ویتامین C است، بنابراین مصرف متعادل آن در زنان باردار توصیه می‌شود. گوجه سبز نقش بسزایی در کاهش فشار و چربی خون، حذف رسوبات خون، نابودی سلول‌های سرطانی، جلوگیری از پیر شدن سلول‌ها و تنظیم عملکرد روده و معده دارد.

عظمایی یاد آور شد: مصرف گوجه سبز موجب تعادل اسیدی و بازی در جریان خون می‌شود، همچنین اشخاص باید از بلعیدن هسته‌های گوجه سبز پرهیز کنند به دلیل اینکه هسته‌های این میوه حاوی ماده سمی به نام "سیانور" هستند که این ترکیب به گلبول‌های قرمز آسیب می‌زند.

وی افزود: در گوجه سبز ماده‌ای طبیعی به نام اسید بنزوئیک است که خاصیت ضد میکروبی دارد. استفاده از گوجه سبز به خصوص برای افرادی که مزاج صفراوی و کبد گرم دارند، بسیار مفید است، اما این گروه از اشخاص نباید در مصرف آن زیاده روی کنند.

عظمایی یادآور شد: چغاله بادام‌های تلخ دارای ماده‌ای سمی به نام "اسید سیاندریک" هستند که استفاده از آن‌ها سبب مسمومیت می‌شود بنابراین افراد باید از خوردن چغاله بادام‌های تلخ امتناع کنند.