به گزارش شبنم ها به نقل از فارس

ر ارتباط با تاثیر وسایل نوین ارتباطی بر انسجام خانواده اظهار داشت: خانواده از اهمیت زیادی برخوردار است چرا که به عنوان اولین کانونی بوده که فرد در آن قرار گرفته و افراد از محیط تأثیر گرفته و خانواده می‌تواند اولین محیط برای آن‌ها باشد. 

وی افزود: خانواده نقش مهمی در سرنوشت افراد و جامعه دارد و تحکیم روابط در خانواده وابسته به نظم و همبستگی بوده که در درون خانواده است، بنابراین خانواده‌هایی که انسجام بیشتری داشته فرزندهایی را تربیت و به جامعه تحویل داده که از ثبات بیشتری برخوردار هستند. 

این جامعه‌شناس عنوان کرد: انسجام خانواده به معنای وفاق و وحدت بوده با توجه به اینکه خانواده از حالت گسترده به سمت هسته‌ای بودن پیش رفته سبب شده تا روابط صمیمی بین افراد و خویشاوندان کمتر شود همچنین شبکه‌های اجتماعی که این روز‌ها طرفدار بسیار پیدا کرده از طرفی می‌تواند مثبت باشد و افراد برای دریافت اطلاعات درباره هر موضوعی به آسانی و در بعد زمانی کم می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کرده و به اطلاعات مورد نظر خودت دست پیدا کنند. 

صمیمت کاذب در شبکه‌های اجتماعی و انزواطلبی در محیط خانوادگی

رحمانی با بیان اینکه شبکه‌های اجتماعی این روز‌ها سبب صمیمیت اجتماعی کاذب شده است، گفت: هنگامی که ما خانواده‌ها را بررسی کرده مشاهده می‌کنیم که خانواده به جای اینکه جمعی باشد پیش به سوی فردگرایی، انزواطلبی و ذهن گرایی رفته است. 

وی ادامه داد: فردگرایی به این معنا بوده که فرد با اینکه با خانواده زندگی کرده اما دنیایی را جدا از خانواده می‌سازد همچنین نسل نوجوانی که به تازگی می‌خواهد الگوبرداری کند از شخصیت‌های شبکه‌های اجتماعی استفاده کرده در صورتی که اولین الگوبرداری باید در کانون خانواده باشد. 

این کار‌شناس ارشد جامعه‌شناسی عنوان کرد: این روز‌ها به جای بعد مثبت، بعد منفی شبکه‌های اجتماعی پررنگ‌تر شده و این امر سبب بروز مشکلات و آسیب‌هایی در انسجام خانواده شده است. 

برای کاهش اثرات شبکه های اجتماعی  برنامه‌های مشترک خانوادگی در نظر بگیرید

رحمانی در پاسخ به این سوال که راهکار پیشنهادی شما برای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی فضای مجازی چیست؟ گفت: در خصوص این مسئله می‌توان از راهکارهای مختلفی استفاده کرد به طور مثال ما مشاهده می‌کنیم که افراد خانواده راغب نبوده که ساعت مشخصی را باهم بگذرانند، بنابراین ما برای پیشگیری از این موضوع نقش مادران را پررنگ‌تر کرده که از فرزندان و اعضای دیگر خانواده بخواهد که زمانی را برای باهم غذا خوردن مشخص کرده تا همه حضور داشته و با یکدیگر در مورد مسائل روزمره به گفتگو بپردازند. 

وی اضافه کرد: والدین باید طوری عمل کرده که صمیمیت در محیط خانواده بیشتر باشد تا فرزندان آن‌ها کمتر در شبکه‌های اجتماعی حضور پیدا کند، چرا که شبکه‌های اجتماعی این روز‌ها سبب شده که حتی صمیمیت بین خانواده‌ها نیز کم رنگ‌تر شود و مدیریت صحیح در این زمینه می‌تواند از گسترده شدن مشکلات پیشگیری کند. 

وی گفت: برای افزایش صمیمیت در خانواده و پیشگیری از ورود بیش از حد فرزندان به فضاهای اجتماعی می‌توان به آن‌ها فعالیت و مسئولیت‌هایی را داد به طور مثال آن‌ها را در اوقات فراغت در کلاس‌های آموزشی و ورزشی ثبت نام کرده و به پارک ببریم یا از آن‌ها بخواهیم که غذایی را به عنوان نذری به فامیل یا همسایه دهند تا تعامل بیشتری با افراد داشته باشند. همچنین والدین الگوهای فرزندان خود هستند و اگر خود آن‌ها در خانواده از فضاهای مجازی فاصله بگیرند فرزندان آن‌ها الگو گرفته و ازآن‌ها یاد می‌گیرند. 

خیانت نتیجه فاصله گرفتن زوج‌ها و آرمانگرایی واهی شبکه‌های اجتماعی

این جامعه‌شناس خاطرنشان کرد: هنگامی که زن یا شوهر در چهارچوب فردگرایی قرار گرفته و برای خود دنیای مجزایی را در نظر گیرند به جای اینکه با یکدیگر تعامل و صحبت کنند روی به دنیای مجازی آورده که در این زمینه ممکن است اتفاقات ناخوشایند زیادی مثل خیانت به وجود آید و دسترسی آسان به گروه‌های اجتماعی همچون تلگرام و ایسنتاگرام سبب شده که آرمان گرایی واهی بین افراد رواج پیدا کند. 

رحمانی ادامه داد: آرمان گرایی واهی در فضاهای اجتماعی سبب شده که خانم‌ها تصاویری از آرایش‌های غلیظ با پوشش نامناسب از خود در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده یا آقایان خود را با یک سوپراستار مقایسه کرده و با آنان شبیه سازی کنند، در صورتی که کار هنرمندان بیشتر جنبه تجاری داشته و بر اساس شغلی که دارند در این‌گونه فضا‌ها ظاهر به خصوصی را برای خود به وجود می‌آورند. 
وی اضافه کرد: هنگامی که زن یا شوهر در فضاهای مجازی نامناسب قرار گرفته با نداشتن آگاهی در این فضا‌ها وسوسه شده و زمانی که برایشان مشکلاتی پیش آید به جای حل این مسئله با ورود به این فضاهای نامناسب خیلی راحت پایه‌های خیانت به همسر خود را به وجود می‌آورند لذا ارتقاء آگاهی خانواده‌ها و آموزش به آن‌ها امری بسیار ضروری بوده که نباید مورد غفلت مردم و مسئولان قرار گیرد. 

انتهای پیام/