به گزارش شبنم ها، ابتدای تیرماه سال ۹۷ بود که مرکز لارودرمانی «شفا» برای درمان زخم پای بیماران دیابتی در کلینیک مهدیه همدان با کش و قوس‌های فراوان افتتاح شد.

این مرکز که در حال حاضر نخستین مرکز ماگوت‌تراپی غرب کشور است نه تنها به قطب درمان زخم پای بیماران  دیابتی غرب کشور تبدیل شده بلکه بیمارانی را هم از کشور پذیراست.

متاسفانه با عدم وجود تکنیک لارودرمانی در کشور در گذشته، شاهد قطع عضو تعداد زیادی از بیماران بودیم اما امروزه با راه‌اندازی این مرکز توسط متخصصان با تجربه و مجرب، قطع عضو در کشور کاهش یافته است.

محمد اذکایی یکی از بیماران دیابتی است که برخی از پزشکان پیشنهاد قطع پایش را داده بودند اما او رضایت نداده  بود و به نوعی از بیمارستان فرار کرده بود تا با قطع یک عضوش شاهد ناتوانی و مشکلات اجتماعی- روانی نباشد.

او که حالا هر۱۰ روز یکبار راهی همدان می‌شود، به طوری که هر بار صبح از تهران به سمت این شهر راه می‌افتد و شب به منزلش در پایتخت برمی‌گردد؛ ضمن اینکه قبلا هم مجبور بود چند ماهی را در شهر همدان بماند تا مراحل درمانش را طی کند، از معجزه‌ای در این شهر می‌گوید.

این بیمار مبتلا به دیابت در حال حاضر روزهایی را پشت سر می‌گذارد که آن را لطف خداوند و تلاش پزشکان مرکز لارودرمانی همدان می‌داند و بارقه‌های امید چنان در دلش جوانه زده که به نوعی سفیر مرکز لارودرمانی در همدان شده است.

اذکایی که بازنشسته وزارت راه و شهرسازی است و به گفته خودش تقریباً ۲۰ سال است درگیر بیماری دیابت است از داستان زندگی‌اش می‌گوید:

«یک روز جمعه از اردیبهشت‌ماه بود که به کوه رفتم و پیاده‌روی زیادی کردم، خسته که شدم گوشه‌ای نشستم و پایم را از کفش درآوردم و دیدم تاول زده است.

وقتی به خانه رفتم و پایم را شستم، تاول پاره شد و درد داشت، عصر به کلینیک سرکوچه رفتم و پزشکی که یک خانم بود پمادی داد و گفت با آن خوب می‌شود. البته به او گفتم که بیماری دیابت دارم اما تاکید داشت مشکلی ندارد و با همان پماد خوب می‌شود؛ یک هفته‌ای پماد را استفاده کردم اما پوست تاول‌زده، سیاه و سفت شده بود، وقتی به  همدان آمدم یکی از دوستان آن را دید و گفت که عفونت کرده و بهتر است به پزشک دیگری نشان دهم.

خودم اهل همدان است، سال ۶۹ وقتی دانشگاه تهران قبول شدم از این شهر رفتم اما هنوز بستگانم اینجا هستند، زمانی که همدان بودم به پیشنهاد دوستم به یک متخصص عفونی مراجعه کردم و او هم اطمینان داد موضوع خاصی نیست و عفونت کرده و با دارو حل می‌شود اما بهتر است یک جراح آن را ببیند. نزد پزشک جراح رفتم و او هم گفت مسئله مهمی نیست و می‌تواند در مطبش درمان کند اما برای اینکه شرایط خاص است و باید خیالش راحت باشد بهتر است در بیمارستان بستری شوم، وقتی بیمارستان بستری شدم نیمه‌های شب یک پرستار به اتاقم آمد و گفت که فرمی را امضا کنم و چون می‌خواهند صبح پایم را قطع کنند افزود: همانجا گفتم «قرار نیست پایم قطع شود، چه کسی این حرف را زده؟» که جواب داد «پایت عفونی شده و عفونتش شدید است».

شب تا صبح خوابم نبرد وقتی پزشک را دیدم از او سوال کردم و جواب داد «در اتاق عمل احتمال هر ریسکی وجود دارد و چون عفونت به استخوان رسیده باید عمل شوم»، همانجا تاکید کردم «نمی‌خواهم اینجا عمل شوم و برمی‌گردم تهران چون امکانات آنجا بهتر است». بعد از این اتفاق سردرگم بود، یکی از دوستانم گفت اخیراً در همدان زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی؛ مرکزی با عنوان «لارودرمانی» راه‌اندازی شده که زخم‌های دیابتی را درمان می‌کنند و درمانگر هم دکتر جعفری است، بلافاصله نزد او رفتم، پایم را دید گفت «مشکلی ندارد و در همان کلینیک پزشک داخلی هم هست و می‌تواند نظر دهد»، دکتر جواهری هم معاینه کرد و هر دو به این نتیجه رسیدند که پایم هم نبض و هم گردش خون دارد. دکتر جعفری بسیار محبت‌آمیز با بیماران رفتار می‌کرد علاوه بر اینکه در کارش هم خبره بود.

عفونت پایم تقریباً نزدیک استخوان بود که البته عکس‌هایش موجود است، لارودرمانی را با کمک این پزشکان آغاز  کردم و درمان مدت سه ماه طول کشید.

 تقریبا ۳۰ جلسه لارو گذاشتم و عفونت برطرف شد و پایم هم گوشت گرفت و بعد پانسمانش شروع شد.

هر ۳۰۰ لارو به اندازه یک دانه برنج است و وقتی روی زخم قرار می‌گیرند، بعد از ۴۸ ساعت از عفونتی که محل زخم است ارتزاق می‌کنند و هر کدام به اندازه یک دانه برنج می‌شوند، تقریبا ۳۰ جلسه لارو گذاشتم و عفونت برطرف شد و پایم هم گوشت گرفت و بعد پانسمانش شروع شد.

تقریباً دو ماهی است که پانسمان را انجام می‌دهم و دیگر عفونتی ندارد، از معجزه‌های خداوند است که این حشره بدون اینکه به گوشت سالم ضربه و آسیبی وارد کند عفونت را می‌خورد و بازسازی را انجام می‌دهد و بافت جدید شکل می‌گیرد.

وقتی با مجموعه لارودرمانی همدان آشنا شدم با خانواده‌ام پیگیری کرده و متوجه شدیم در تهران نیز چنین مراکزی وجود دارد، پسرم دنبال این بود که مرا از همدان به تهران بیاورد تا نزدیک محل سکونتم درمان شوم، اوایل برایم سخت بود که از تهران به همدان بیایم پزشکان تهران به او پیشنهاد داده بودند که در همدان نزد دکتر جعفری درمان شوم و تاکید آنها این بود او هم لارو تولید می‌کند و هم متخصص شیوه لارودرمانی است.

کرج هم مرکز لارودرمانی دارد اما ترجیح دادم همینجا درمان شوم و به خاطر همین چند ماهی تهران نرفتم و در همدان ماندم، اعصاب نوروپاتی بیماران دیابتی ضعیف می‌شود احتمال هر بلایی روی پا وجود دارد، سیستم عصبی فرد سالم نسبت به کوچکترین درد و برخورد واکنش نشان می‌دهد اما سیستم عصبی ما بیماران دیابتی مختل شده و کمتر به درد و برخورد واکنش دارد.

 در یک فرد سالم شاید اذیت کردن کفش عادی باشد اما برای یک بیمار دیابتی بسیار خطرناک است و منجر به عفونت‌های شدید می‌شود، اگر عفونت در بدن یک بیمار معمولی در یک هفته نشان دهد در یک بیمار دیابتی یک ساعته ظاهر می‌شود چون گلبول‌های سفید نمی‌توانند کار دفاعی را انجام دهند و بدن بسیار سریع عفونی می‌شود.

معتقدم لارودرمانی خدمت بزرگی در حق بیماران دیابتی است و باید قدردان متخصصان این رشته باشیم، وقتی به مرکز لارودرمانی همدان می‌آیم با بیمارانی زیادی آشنا می‌شوم که پزشکان معالج آنها گفته بودند که حتما پایشان قطع شود اما این مرکز حرف دیگری برای آنها دارد و نه تنها پایشان قطع نمی‌شود بلکه خوب هم می‌شوند.

این مراکز هم با مسائلی مواجه هستند، هیچ سازمان بیمه‌گری از لارودرمانی حمایت ندارد و هر جلسه لاروگذاری ۱۲۰ هزار تومان هزینه نیاز دارد، البته هزینه پزشک و درمانگاه با  دفترچه بیمه حساب می‌شود، هزینه لاروگذاری روی زخم بالاست و حتی از طریق بیمه تکمیلی نیز محاسبه نمی‌شود مراحل لارودرمانی به یک یا دو جلسه ختم نمی‌شود و به نوع زخم بستگی دارد و گاهی جلسات متعددی را به دنبال دارد.

روزی فردی به مرکز لارودرمانی مراجعه کرد که اسید باطری روی پایش ریخته بود این فرد در یک جلسه درمان و عفونت روی پایش نیز برطرف شد اما پای بیمار دیابتی با یک جلسه درمان نمی شود چراکه عفونت به سرعت رشد می‌کند و سایر اعضا را در برمی‌گیرد.

من برای لارودرمانی‌ام تقریباً 10 میلیون تومان هزینه کردم، لارودرمانی کاری علمی است که می‌طلبد وزارت بهداشت حمایت بیشتری از آن داشته باشد، مراحل درمان لارودرمانی هرچند زمان‌بر است اما نهایت جواب می‌دهد و هرکس برای اینکه عضوی از بدنش را از دست ندهد تمام سختی‌های دوره درمان را به جان می‌خرد.

روش لارودرمانی کار بسیار پسندیده‌ای برای نجات جان بیماران است که امیدوارم تدابیری اندیشیده شود تا زیرپوشش بیمه قرار گیرد و بیماران زیادی با قطع عضو مواجه نشوند، بسیاری از بیمارانی که به مرکز لارودرمانی مراجعه می کنند وضعیت مالی خوبی ندارند و نیاز به حمایت دارند، هزینه این نوع درمان در همدان ۱۲۰ هزار تومانن است که برای افراد نیازمند باز هم زیاد است، در تهران هر جلسه ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان هزینه در بردارد، عمل لارودرمانی بسیار سخت است و مراحل خاصی نیاز دارد و هزینه‌هایش بالاست.

البته حمایت‌هایی برای درمان بیماران مبتلا به دیابت شده است، برای مثال انسولین زیرپوشش بیمه است و ۹۰ درصد هزینه آن را سازمان بیمه پرداخت می‌کند، هر انسولین قلمی به قیمت ۳۵ هزار تومان است که بیمه ۳۱ هزار تومان آن را پرداخت می‌کند و این حمایت بسیار بزرگی در حق بیماران دیابتی است.

به لطف خدا در حال حاضر قندم با انسولین کنترل شده، تقریباً دوسالی است که میزان آن را خود کنترل می‌کنم و هر غذایی را می خورم می‌دانم چقدر قندش بالاست و واحد انسولین را چقدر باید در نظر بگیرم، تا حد امکان سعی می‌کنم مواد شیرین و قندی نخورم، یکی از عوامل بالا رفتن قند نیز چربی است و در مصرف چربی‌ها نیز مراعات می‌کنم.

این را هم بگویم که اکثر بیماران دیابتی اطلاعی از بیماری خود ندارند، خود من تقریباً پنج سال بود که مبتلا به دیابت بودم اما اطلاعی از آن نداشتم، متاسفانه امروزه حتی جوانان نیز گرفتار این بیماری می‌شوند و لازم است افراد نه تنها در سنین بالا بلکه در سنین پایین نیز آزمایش‌هایی را بدهند.

یکی از دوستان پزشکم توصیه می‌کرد چکاب بدهم اما من امتناع می‌کردم، یک روزی به اصرار او آزمایش دادم که متوجه شدم قند خونم بسیار بالاست، در مدتی که از بیماری‌ام اطلاع نداشتم بدنم تمام آسیب‌ها را دیده بود، چشم و کلیه و اعصاب نوروپاتی گرفتار شده بودند، احساس می کردم تمام علایم از خستگی است اما در واقع اعصاب نوروپایی شروع به کم‌کاری کرده بود.

وقتی یک بیماری سریع شناسایی شود، درمان راحت می‌شود اما اگر تشخیص ندهیم که دیگر درمانی صورت نمی‌گیرد، با ابتلای یک فرد به دیابت، تمام اعضای خانواده درگیر می‌شوند

وقتی یک بیماری سریع شناسایی شود، درمان راحت می‌شود اما اگر تشخیص ندهیم که دیگر درمانی صورت نمی‌گیرد، با ابتلای یک فرد به دیابت، تمام اعضای خانواده درگیر می‌شوند از وقتی که دچار این بیماری شده‌ام همسرم مثل یک پرستار ۲۴ ساعته مراقبم است و لحظه‌ای غفلت نمی‌کند که نمی دانم چطور از او قدردانی کنم.

پرستاری و درمان کنار هم جواب می‌دهند؛ زمانی که مداوا باشد اما پرستاری نباشد انگار مداوایی صورت نگرفته و اثر چندانی نخواهد داشت، زمانی که پایم لارو داشت یک روز در میان آن را می‌شستم، بوی لاروها بسیار ناخوشایند بود و حتی از یک متری آن هم نمی‌شد رد شد اما خانواده‌ام کنارم بودند و در همه حال درکم می‌کردند.

با بیمارانی در کلینیک لارودرمانی همدان آشنا شده‌ام که از استان‌های دیگر به این مرکز مراجعه می‌کنند، یک بیماری به این مرکز مراجعه کرده بود که پزشکان تشخیص داده بودند پایش از زانو قطع شود؛  وقتی او را با برانکارد به این مرکز آوردند حالش بسیار بد بود و خانواده‌اش هم بسیار نگران افزود: حالش را درک می‌کردم که نمی‌تواند قطع شدن پایش را تحمل کند و به یاد روزی افتادم که به من هم گفته بودند باید پایم قطع شود.

دکتر جعفری او را هم معاینه کرد و دید که پایش هم نبض دارد و هم جریان خون برقرار است، خانواده باور نمی‌کردند که این بیمار خوب شود اما به آنها این اطمینان را دادم که حرف دکتر حرف است.

مدتی بعد وقتی دوباره به آن جا رفتم آن خانم باز هم آنجا بود و خوشبختانه خودش راه می‌رفت و در واقع پا برگشته بود و زخم‌ها خوب شده بود؛ هر بار به کلینیک می روم با بیماران زیادی که مشکلات فراوان دارند، آشنا می‌شوم، متاسفانه برخی از بیماران از عهده هزینه‌ها برنمی‌آیند که البته دکتر جعفری به آنها کمک‌هایی می‌کند.

خانمی از بروجرد به این مرکز مراجعه کرده بود که یک پایش را به خاطر بیماری دیابت قطع کرده بودند و پای بعدیش را هم گفته بودند باید قطع شود و اگر قطع نشود به مرحله‌ای می رسد که از کمر قطع می‌شود، این بیمار وقتی به آنجا می‌آمد دکتر جعفری مجبور بود چند بسته برایش لارو بگذارد اما هزینه ای از او نمی‌گرفت؛ خوشبختانه پایش بهبود یافته بود اما می‌گفت دیگر رفت و آمد از بروجرد برایش سخت شده است، تامین هزینه رفت و آمد برایش دشوار بود و هر بار ۵۰۰ هزار تومان هزینه داشت.

وزارت بهداشت برای بیماران دیابتی هزینه‌های زیادی می‌کند اما اگر آن را به حوزه پیشگیری روانه کند نتایج بهتری خواهد داشت، لارو هم یک نوع پیشگیری از قطع عضو است

با این شرایط بهترین راه این است که بیمه حمایت کند، اگر حداقل ۵۰ درصد هزینه را هم این سازمان تقبل کند، کمک بزرگی در حق بیماران دیابتی است؛ وزارت بهداشت برای بیماران دیابتی هزینه‌های زیادی می‌کند اما اگر آن را به حوزه پیشگیری روانه کند نتایج بهتری خواهد داشت، لارو هم یک نوع پیشگیری از قطع عضو است، اگر یک عضو از بدن قطع شود برگشتی ندارد و حتی پروتزی هم کار شود کارایی واقعی آن را ندارد.

بسیاری از دوستانم پزشک هستند اما اطلاعی از لارودرمانی ندارند وقتی تصاویر مراحل درمانم را به یکی از آنها  نشان می‌دادم باور نمی‌کرد و می‌گفت که امکان نداشت پایت خوب شود!

عوامل لارودرمانی همدان واقعا دلسوزانه برای مردم کار می‌کنند؛ شاید باور نکنید اما نمی‌‌توان از پنج متری برخی از بیماران لارودرمانی رد شد و وحشتناک است اما پزشک این مجموعه بسیار آرام و با انرژی کار را انجام می‌دهد.

مجموعه لارودرمانی در همدان کارش بسیار قوی است و کم‌هزینه که اگر دولت حمایت بیشتری داشته باشد قطعا برکات زیادی هم خواهند داشت، باید قدردان زحمات دانشگاه علوم پزشکی هم بود چراکه با تحویل مکانی برای راه‌اندازی مرکز لارودرمانی باعث قدم‌های خیری شده است، اگر آنجا هم نبود هزینه‌ها چند برابر می‌شد.

در تهران پزشک فوق تخصص غدد باور نمی‌کرد پایم با لارودرمانی درمان شده است، این خوب نیست که برخی از پزشکان از کار همکاران خود اطلاعی ندارند، امروزه مرکز لارودرمانی به مانند یک بیمارستان نامی اما با حداقل امکانات خروجی خوب و تاثیرگذاری دارد و باید به آن توجه خاصی شود»

به گزارش فارس، در حال حاضر سه استان در کشور به شیوه لارودرمانی بیماران دیابتی و دیگر بیماران دارای زخم مزمن را درمان می‌کنند؛ همدان نه تنها توانسته در غرب کشور چنین مرکزی را با کمک متخصصان راه‌اندازی کند بلکه تولید لارو را نیز در برنامه دارد که این مهم می‌تواند راه درمان را نیز بسیار آسان کند.

موسسانی توانسته‌اند این مرکز را راه‌اندازی کنند و همدان را حائز این درمان پیشرفته کنند که ابتدای کار سختی‌های فراوانی کشیدند تا دانشگاه علوم پزشکی همدان توانست آنها را حمایت کند.

آنها با تولید لارو در یکی از شهرستان‌های استان ماه‌ها تلاش کردند برای درمان بیماران آن را به کار گیرند و با وجود اینکه قول راه‌اندازی مرکز لارودرمانی در برخی جاها داده شده بود، سرانجام با پیگیری‌های صورت گرفته در مرکز  درمانی مهدیه کار آغاز شد تا دستاوردی مهم برای همدان رقم بخورد.

در ادامه گزارش به سراغ آرش جعفری، یکی از موسسان مرکز لارودرمانی در همدان رفتیم و از روند کار جویا شدیم  که او در این خصوص گفت:

«سال ۹۲ رزیدنت شیراز بودم که روش لارودرمانی را به صورت پایلوت در آنجا انجام دادیم و همزمان با ما تهران نیز این کار را آغاز کرد، وقتی به همدان برگشتم از سال ۹۴ درخواست راه‌اندازی آن را به دانشگاه علوم پزشکی همدان دادیم و خوشبختانه بعد از یک سال و اندی سومین مرکز لارودرمانی در کشور در استان همدان راه‌اندازی شد.

ابتدا درخواست راه‌اندازی مرکز لارودرمانی را در استان دادیم و معاون درمان سابق دانشگاه علوم پزشکی همدان آن را به هیات رئیسه ارجاع داد، بعد از کش و قوس‌هایی هیات رئیسه نیز با راه‌اندازی مرکز موافقت کرد.

ما به دنبال راه‌اندازی نخستین مرکز لارودرمانی در غرب کشور بودیم، از آنجا که درمان به صورت آزمایشی انجام می‌شد و بیماران زیادی از استان‌های همجوار به همدان می‌آمدند، این مرکز در کلینیک مهدیه به خاطر دسترس بهتر بیماران ایجاد شد

ما به دنبال راه‌اندازی نخستین مرکز لارودرمانی در غرب کشور بودیم، از آنجا که درمان به صورت آزمایشی انجام می‌شد و بیماران زیادی از استان‌های همجوار به همدان می‌آمدند، این مرکز در کلینیک مهدیه به خاطر دسترس بهتر بیماران ایجاد شد، در کنار درمان اقدامات مهمی صورت گرفت که می‌توان به انتقال مرکز دیابت استان به کلینیک مهدیه و فعالیت آن در کنار مرکز لارودرمانی اشاره کرد، بیمارانی که مراجعه می‌کنند عمدتاً زخم پای دیابتی دارند که زیر نظر متخصصان داخلی و غدد قرار می‌گیرند تا علاوه بر درمان زخم، بیماری دیابت آنها نیز به صورت کاملا اختصاصی تحت نظر باشد و با کنترل قند درمان شوند.

خوشبختانه مردادماه سال گذشته به صورت رسمی کار مرکز لارودرمانی آغاز شد، ابتدا تعداد بیماران کم بود و مرکز شناخته شده نبود اما با حمایت‌های دانشگاه به ویژه معاونت درمان، این روش درمان زخم‌های دیابتی و مزمن سر و صدایی را به راه انداخت، در حال حاضر مردم تا حدودی با این روش درمانی آشنا شده‌اند و تعداد زیادی به این مرکز مراجعه می‌کنند و درمان می‌شوند، بیش از 90 درصد بیمارانی که به این مرکز مراجعه دارند به صورت کامل تحت درمان قرار گرفته و مشکل زخم آنها رفع می‌شود.

درمان لارودرمانی« ماگوت تراپی» روشی است که در درمان زخم‌های مزمن از جمله بیماران مبتلا به زخم مزمن پای دیابتی یا زخم بستر مورد استفاده قرار می‌گیرد، در این روش، از لارو نوعی مگس به نام «لوسیلیا سریکاتا» که به صورت استریل کشت شده‌اند، برای درمان بیماران استفاده می‌شود، حشره‌هایی بافت عفونی را به عنوان ماده غذایی از زخم برمی‌دارند.

با لارودرمانی بافت عفونی از پای بیمار دیابتی خارج می‌شود؛ در سطح زخم، لارو علاوه بر خوردن بافت‌های عفونی کارهای دیگری را انجام می‌دهد که مهمترین آن ترشح آنتی‌بیوتیک به نام (Allantoin) است که می‌تواند به صورت موضعی سطح زخم را استریل کند، بعد هم موادی را ترشح می‌کند که سیستم ایمنی ذاتی را در همان ناحیه بیشتر از قبل فعال می‌کند و باعث می شود تحرک و سیستم ایمنی در آن قسمت افزایش یابد، تحرک لارو در سطح زخم باعث می‌شود که خون‌رسانی به آن ناحیه نیز بیشتر شود که این فعالیت و ترشحات سرعت ترمیم زخم را تا حد زیادی بالا می‌برد، لارو در این شرایط علاوه بر برداشتن بافت عفونی همزمان با آن ترمیم را نیز انجام می‌دهد.

 مرکز لارودرمانی همدان تنها مرکز دانشگاهی کشور است که با پیگیری‌های صورت گرفته؛ دستمزدها نیز زیرپوشش بیمه قرار گرفته است، در این راستا با حمایت‌های دانشگاه و معاونت درمان کمک‌های بسیاری به بیمارانن شده است.

قبل از راه‌اندازی مرکز لارودرمانی در همدان مرکز فناوری در خصوص لارو در دانشگاه آزاد ملایر طراحی کردیم که این دانشگاه توانست با خرید وسایلی، آزمایشگاهی برای ما تجهیز کند؛

قبل از راه‌اندازی مرکز لارودرمانی در همدان مرکز فناوری در خصوص لارو در دانشگاه آزاد ملایر طراحی کردیم که این دانشگاه توانست با خرید وسایلی، آزمایشگاهی برای ما تجهیز کند؛ با این امکان توانستیم ابتدا به تولید لاروها در استان بپردازیم؛ خوشبختانه در حال حاضر لاروها به راحتی تولید، استریل و بسته‌بندی و به کلینیک مهدیه برای درمان بیماران ارسال می‌شوند.

فعلا شیوه ما استفاده از لاروها در خود استان است بنابراین به جای دیگری ارسال نمی‌شود، یکی از اهداف ما این است که بتوانیم دوره‌های آموزشی برای پرستاران و افرادی که می‌توانند در این حیطه فعالیت کنند برگزار کنیم، به دنبال این هستیم با آموزش افرادی زیر نظر مرکز لارودرمانی و معاونت درمان علوم پزشکی همدان، لاروها را به استان‌های دیگری ارسال کنیم تا آنها نیز کار درمانی را انجام دهند.

موضوع مهمی که باید به آن توجه شود این است که پرورش لارو به شرایط کاملا استریل نیاز دارد، این اقدام به آزمایشگاه‌های کاملا مجهز و اختصاصی با هزینه بسیار بالا می‌خواهد، خوشبختانه با استفاده از امکانات دانشگاه آزاد ملایر و ارتباطات موجود تجهیزات لازم برای پرورش لارو خریداری و آزمایشگاه آن در استان تجهیز شده است.

در لارودرمانی سه مرحله لاروی در درون زخم طی می‌شود، لارو در مرحله اول روی زخم قرار می‌گیرد و 48 ساعت بعد بالغ می‌شود، در مرحله بعدی از سطح زخم برداشته می‌شود و اگر همچنان بافت عفونی وجود داشته باشد باید مرحله دیگر لاروگذاری انجام شود؛ اگر بافت عفونی به صورت کامل پاک شده باشد دیگر نیازی به  تجدید لارو نیست و از پانسمان‌های نوین برای ترمیم و پوشیدن بافت با پوست انجام می‌شود.

 آزمایشگاهی برای تولید لارو تعریف شده و فعالیت می‌کند، مگس‌های بالغ در قفس‌های کاملا مجهز و پوشیده نگهداری می‌شوند که تخم‌ریزی می‌کنند و بعد توده‌های تخم را برداشته و روی زخم می‌گذاریم، در حقیقت تبدیل تخم به لارو و استریل شدنش خارج از قفس انجام می‌شود که می‌توان به سطح زخم انتقال داد، مگس لارو هم وارداتی نیست و کاملا در استان بومی شده است، تمام مراحل تولید لارو در استان بومی شده و قابل انجام است.

طبق آمار سازمان جهانی بهداشت هر۳۰ ثانیه یک قطع عضو در دنیا در اثر دیابت اتفاق می‌افتد و تعداد زیادی از این بیماران قابلیت درمان به روش لارودرمانی را دارند، نمی توان گفت که تمام بیماران اما تعداد زیادی از آنها با روش لارودرمانی قابل درمان هستند؛ معتقدم میزان بالایی از قطع عضو ناشی از عدم اطلاع بیماران از روش لارودرمانی است.

طی یک سال اخیر برای آگاهی افراد جامعه از لارودرمانی اتفاقات بسیار خوبی در همدان رخ داده اما متاسفانه هنوز خیلی از افراد که حتی دوره‌های پیراپزشکی را گذرانده‌اند اطلاعی از نحوه درمان ندارند، این امر باعث می‌شود بیمار خوب راهنمایی نشود و در مرحله اولیه درمان نشود و کار به جایی برسد که متخصصان جراحی راهی جز قطع عضو نداشته باشند.

معاونت درمان دانشگاه ابن سینا در زمینه آموزش متخصصان تلاش زیادی داشته تا بیماران را به موقع به مرکز لارودرمانی ارجاع دهند و کمتر قطع عضو صورت گیرد؛ در تمام درمانگاه‌ها و کلینیک‌های استان بنر نصب شده و این آگاهی به مردم و همکاران در بیمارستان‌ها مبنی بر راه‌اندازی مرکز لارودرمانی برای درمان زخم‌های دیابتی و مزمن داده شده است؛  از طریق رسانه‌ها اخبار مختلفی مخابره شد تا آگاه‌سازی صورت گیرد، حرف من این است که متاسفانه کمی برای افزایش آگاهی ضعیف عمل می‌کنیم و باید مطالعات افراد جامعه بالا رود.

مرکز تولید لارو یک مرکز کاملا اختصاصی است و هزینه‌ها چون بومی‌سازی شده و در یک آزمایشگاه اختصاصی کار انجام می‌شود مبالغ آن هم بالاست اما نه به اندازه از دست یک عضو

مرکز تولید لارو یک مرکز کاملا اختصاصی است و هزینه‌ها چون بومی‌سازی شده و در یک آزمایشگاه اختصاصی کار انجام می‌شود مبالغ آن هم بالاست، به عنوان مثال ۱۰ مرحله  لاروگذاری ۱۲۰ هزار تومان هزینه نیاز دارد که در جمع به یک‌میلیون  و ۲۰۰ هزار تومان می‌رسد.

 یک‌میلیون و ۲۰۰ هزار تومان، زخم یک ساله‌ای را در طول یک ماه درمان می‌کند، این هزینه در شرایطی است که زخمی یک سال تنها به پانسمان نیاز داشته باشد، اگر این احتمال را بدهیم که یک زخم فقط  با پانسمان بهبود می‌یابد که البته این اتفاق از لحاظ علمی کاملا اشتباه است وبه هیچ عنوان عملی نیست، این میزان هزینه را می‌خواهد.

اگر فرض کنیم این اتفاق بیافتد تنها هزینه گاز استریل و بانداژی که روی پا انجام می‌شود به بیش از ۴ میلیون تومان نیاز دارد اما هزینه‌ها چون فشرده و در یک ماه است به چشم بیمار بالاست و وقتی در طول سال پخش شود دیده نمی‌شود، بیمار با فرض یک‌میلیون و ۲۰۰ هزار تومان لارودرمانی درمان می‌شود درحالی که باید آن هزینه یا شایدد  بیشتر را برای قطع عضو پرداخت می‌کرد.

تلاش زیادی شد و دانشگاه علوم پزشکی همکاری خوبی داشت تا دستمزدها زیر زیرپوشش قرار گیرد اما بسیاری از داروها و پانسمان‌های بعد از لارو ، وارداتی هستند و می‌توانند هزینه ها را بالا ببرند، هزینه دارو و پانسمان به مدت یک ماه یا نهایت دو ماه است و چون فشرده بوده به چشم می‌آید اما ممکن است درمانی‌هایی در طول سال باشد و  هزینه ها در این مدت که سرشکن شود و بیمار آن را احساس نکند.

از آن جا انعکاس اخبار راه اندازی لارودرمانی بسیار خوب بود، طی یک سال اخیر توانسته‌ایم بیماران زیادی را از سراسر کشور پذیرش کنیم، شاید بسیاری از افراد، پایتخت را بزرگترین قطب درمانی می‌دانند در حالی که اینگونه نیست و در هر جایی از کشور می‌تواند این امکانات وجود داشته باشد، بیماران زیادی از استان مرکزی، اصفهان، خوزستان و به ویژه غرب کشور به این مرکز لارودرمانی همدان مراجعه می‌کنند، خوشبختانه در سراسر استان نیز این مرکز خوب شناخته شده و مراجعات بالاست اما می طلبد هیچ بیماری ناآگاه از وجود آن نباشد.

از فرصت حضور در خبرگزاری فارس استفاده می‌کنم تا به بیماران اطلاع دهم این مرکز طی روزهای زوج از ساعت ۱۵ تا ۱۷:۳۰ فعال است، به طور میانگین هر روز بیش از ۱۲ بیمار به این مرکز مراجعه می‌کنند، در حال حاضر نیمی از مراجعه‌کنندگان از خارج استان هستند که می‌تواند یک خبر خوش برای همدان باشد تا این منطقه به قطب درمانی زخم دیابتی در کشور تبدیل شود.

ما تمام تلاش خود را کردیم تا کمک‌حال بیماران باشیم، با تلاش‌های ما هزینه‌های درمان زیر پوشش بیمه قرار گرفته و بسیار کاهش پیدا کرده که این برای شروع کار بسیار خوب است

ما تمام تلاش خود را کردیم تا کمک‌حال بیماران باشیم، با تلاش‌های ما هزینه‌های درمان زیر پوشش بیمه قرار گرفته و بسیار کاهش پیدا کرده که این برای شروع کار بسیار خوب است، گاهی قیمت داروها و درمان‌هایی بالا می‌رود و یا زخم‌ها به قدری عفونی شده که تعداد جلسات لارو افزایش می‌یابد و در نتیجه افزایش قیمت را نیز به دنبال دارد که این می تواند تصمیم‌گیری افراد را برای ادامه درمان مشکل ساز کند و حتی شخص قید درمان را بزند.

در مرکز لارودرمانی تا جایی که امکان داشته داروهای افراد نیازمند را تهیه و در اختیارشان گذاشته‌ایم تا دوره درمان را سپری کنند، به خصوص لارو را که بیشترین بازدهی را دارد به صورت رایگان در اختیار بیماران نیازمند قرار می دهیم، اگر خیرین در این زمینه ورود کنند کمک شایانی به بیماران می‌شود.

اگر بتوانیم هزینه تولید لارو را تهیه کنیم و آن را در اختیار دانشگاه قرار دهیم تا مشکلات هزینه‌ای در این بخش حل شود، بسیاری از مسائل درمانی برطرف خواهد شد.

خوشبختانه در تولید لارو مشکلی وجود ندارد و همه چیز کنترل و به صورت اختصاصی در آزمایشگاه انجام می‌شود، چند ماه قبل از اینکه مرکز درمانی را راه‌اندازی کنیم، تولید لارو را آغاز کردیم اما استفاده چندانی از لاروها نمی‌شد چون جایی برای درمان نداشتیم که در حال حاضر این امر محقق شده و مشکلات تولید لارو بسیار پایین تر آمده تا روند درمان طی شود.

در بیماری دیابت میزان عفونت زخم هرچه قدر بالاتر رود با درمان‌ اختصاصی آنتی‌بیوتیک و همزمان با آن لارودرمانی قابل رفع است اما مشکل زمانی آغاز می‌شود که خون‌رسانی ضعیف باشد گفت: هرچه قدر خون‌رسانی ضعیف باشد اگر تمام عفونت هم برداشته شود کار به درستی پیش نمی‌رود و باید قطع عضو صورت گیرد و دیگر روشی برای درمانی باقی نمی‌ماند.

از آن جا که معتقدیم با ورود بخش خصوصی هزینه بیماران بسیار افزایش می‌یابد، سعی کردیم این مرکز را به این دلیل زیر نظر دانشگاه قرار دهیم تا تولید لارو و مصرف آن دانشگاهی و علمی باشد و هزینه‌ها کاهش یابد، حرف پایانی من این است که بیماران هرچه زودتر برای درمان زخم مراجعه کنند هم هزینه‌ها کاهش پیدا می‌کند و هم روند درمان بسیار سریع پیش می‌رود.

انتهای پیام/