به گزارش شبنم ها،سال تحصیلی 99ـ1398 پُر از تعطیلی بود؛ البته این تعطیلی با چاشنی استرس و اضطراب از بیماری کرونا همراه بود؛ بیماری که درهای مدرسه را به روی دانش‌آموزان بست و آنها را در خانه‌ها قرنطینه کرد.

روایت درس خواندن هم در این روزها، روایت عجیبی شد و شکل و شمایل دیگری یافت یعنی از کلاس درس و فضای مدرسه به آموزش‌های تلویزیونی و در بستر اینترنت کشیده شد و البته برخی از دانش‌آموزان که نه به تلویزیون دسترسی داشتند و نه به اینترنت، با درسنامه‌هایی که توسط معلمان و راهبران آموزشی به دستشان می‌رسید، آموزش می‌دیدند.

هنوز کرونا قدرت نمایی می‌کند و تداوم آن همچنان برآورد می‌شود و قرار است سال تحصیلی جدید از شهریور آغاز شود؛ در این راستا یکی از سناریوهای آموزش و پرورش، برگزاری کلاس‌های درس به صورت یک روز در میان است تا دانش‌آموزان کمتری هر روز به مدرسه بروند اما بعضی خانواده‌ها کلا با مدرسه رفتن فرزندشان مخالفند و معتقدند که می‌توانند در منزل به آنها درس بدهند.

این گروه از خانواده‌ها حتی وقتی کرونا هم نبود، معتقد بودند که نیاز نیست فرزندان‌شان را به مدرسه بفرستند و با آموزش‌های خصوصی و در منزل می‌توانند به فرزندشان آموزش دهند و او تنها در امتحانات آخر سال شرکت کند؛ در حال حاضر هم این خانواده‌ها به دنبال این هستند تا این اقدام را عملی کنند.

پدر یک دانش‌آموزان کلاس دومی به خبرنگار فارس گفت: «در سالی که گذشت فرزندم در پایه اول درس می‌خواند و چون تعطیلات زیاد شد، عملا درسش نصف و نیمه ماند و من و مادرش مجبور شدیم که با او درس کار کنیم».

اینکه دانش‌آموز در خانه درس بخواند و به مدرسه نرود، ممکن نیست

وی ادامه داد: «تجربه این درس کار کردن نشان داد که می‌توانیم خودمان با فرزندمان درس کار کنیم؛ چرا آموزش و پرورش اجبار دارد که ما فرزندمان را به مدرسه بفرستیم؛ ما می‌خواهیم فرزندمان همانطور که ما دوست داریم، پرورش پیدا کند، چه نیازی به حضور در مدرسه هست؟».

در این خصوص زهرا مظفر مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش به خبرنگار فارس گفت: «3 سناریو برای استمرار آموزش در سال آینده طراحی شده است که چون مصوب نشده است من امکان اعلام آنها را ندارم اما اینکه بگوییم دانش‌آموزی غیر از سناریوهایی که آموزش و پرورش اعلام کرده است، خودش در خانه بنشیند و مدرسه نیاید، تابع قوانین است و امکان ندارد».

وی در پاسخ به این پرسش که «آیا خانواده‌ای می‌تواند اجازه ندهد که فرزندش مدرسه نرود؟»، ادامه داد: «خیر؛ چنین امکانی وجود ندارد».

به سراغ رضوان حکیم‌زاده معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش رفتیم تا در خصوص این درخواست برخی والدین گفت‌وگو کنیم؛ حکیم‌زاده به خبرنگار فارس گفت: «این موضوع از نظر ما قابل تأیید نیست؛ آموزش و پرورش یک امر حاکمیتی است و همه خانواده‌ها موظفند که فرزندشان را در مدرسه ثبت‌نام کنند».

وی ادامه داد: «قانون جدیدی که در حمایت از حقوق اطفال و نوجوانان توسط رئیس‌جمهور ابلاغ شده است، تأکید می‌کند که یکی از حقوق اساسی کودکان این است که در مدرسه ثبت‌نام کنند چون تعلیم و تربیت یک امر تخصصی هست و امری نیست که به صورت غیرتخصصی توسط خانواده دنبال شود و جزو حقوق اساسی کودک است و طبق قوانین و مقررات باید بچه‌ها در مدرسه حضور پیدا کنند».

تعلیم و تربیت یک امر تخصصی هست و امری نیست که به صورت غیرتخصصی توسط خانواده دنبال شود و جزو حقوق اساسی کودک است و طبق قوانین و مقررات باید بچه‌ها در مدرسه حضور پیدا ‌کنند

حکیم‌زاده اضافه کرد: «با توجه به اینکه این پدیده مورد تأیید ما نیست، تغییراتی در قوانین و مقرراتی که مربوط به برگزاری آزمون‌ها و ارزشیابی هست ایجاد خواهد شد که در حال حاضر در آیین‌نامه اجرایی مدارس در دستورکار شورای عالی آموزش و پرورش است که کودکان فقط در شرایط استثنا قادر به حضور در مدارس نباشند و امکان داشته باشند که آزمون دهند وگرنه برگزاری آزمون‌ها و ارزیابی‌ها منوط به حضور دانش‌آموزان در مدرسه است. در این صورت دانش‌آموزان عملا از فرایند تعلیم و تربیت محروم می‌شوند و مسؤولیت آن با خانواده‌هاست».

وی در پاسخ به این پرسش که «با توجه به اینکه این موضوع در شورای عالی آموزش و پرورش در دست بررسی است آیا در حال حاضر دانش‌آموزان می‌توانند بدون حضور در مدرسه، فقط در امتحانات شرکت کنند؟»، گفت: «بحثی که در شورای عالی آموزش و پرورش مطرح است، مربوط به امتحان پایان دوره است ولی به طور کلی با توجه به همین قانون که ابلاغ شده است و رویکردهایی که آموزش و پرورش دارد. اگر هر کس بخواهد در خانه به بچه‌اش آموزش دهد کلی پراکندگی و تشتت به وجود می‌آید و انسجام که یکی از کارکردهای مدرسه هست از بین می‌رود».

معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش معتقد که باید دانش‌آموزان در مدرسه حضور یابند و اظهار کرد: «تربیت یک فرایند اجتماعی است و در واقع در تعامل دانش‌آموز با همسالان و معلم اتفاق می‌افتد و صرفا تعلیم و تربیت خلاصه در یک سری مفاهیم و مطالب درسی نمی‌تواند محقق شود و نمی‌شود گفت که در خانه می‌توان آموزش داد زیرا باید فرایندهای تعاملی اتفاق بیفتد».

اما اول تیر امسال بود که خبر ابلاغ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان به معاونت آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش ابلاغ شد؛ در این خبر آمده بود: در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از سوی رئیس جمهور قانون «حمایت از اطفال و نوجوانان» پس از تصویب و تأیید شورای نگهبان، به معاونت آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش ابلاغ شد.

در این قانون طفل، فردی است که به سن بلوغ شرعی نرسیده است و نوجوان نیز هر فرد زیر هجده سال کامل شمسی است که به سن بلوغ شرعی رسیده است.

انجام اقدامات لازم جهت ثبت‌نام و پوشش تحصیلی کامل اطفال و نوجوانان موضوع این قانون تا پایان دوره متوسطه تأکید شده است.

امیری معلم مدرسه به خبرنگار فارس گفت: «اگر دانش‌آموزان در خانه درس بخوانند، مافیای جدیدی شکل می‌گیرد که به دنبال شکل‌گیری کتاب‌های مختلف و سی‌دی و معلم خصوصی است و هر محتوا، رفتار و آموزشی وارد خانواده‌ها می‌شود».

وی ادامه داد: «فرزند هر خانواده در ارتباط با دیگر کودکان اجتماعی می‌شود و برای اینکه فرزندمان برای زندگی در جامعه آماده شود نیازمند آموزش است و این آموزش در کلاس خصوصی و بدون تمرین زندگی در مدرسه، امکان‌پذیر نیست».

به گزارش فارس، پیگیری خبرنگار فارس حاکی از این است که حضور در مدرسه امری واجب است و دانش‌آموزان باید برای یادگیری و آموزش در مدرسه حضور یابند؛ اما چرا برخی خانواده‌ها هنوز به اهمیت حضور فرزندشان در مدرسه آگاه نیستند و چه خلأیی در این خصوص وجود دارد؟ این موضوع در گزارش‌های بعدی خبرگزاری فارس، بررسی می‌شود.

انتهای پیام/