به گزارش شبنم ها،برخی دوستان مذهبی و انقلابی، مقابله پلیس با بدحجابی و بدحجاب ها را همانند مقابله آن با دیگر جرائم یا منکرات حساب می‌کنند، درحالیکه پیچیدگی‌ها و ریزه کاری‌های این مسئله بسیار بیشتر از آن است که سازمانی که وظیفه مقابله با قاتلان، دزدان و اشرار را برعهده دارد، متکفل مشکل بدحجابی هم بشود.

بدحجابی حتی با شراب‌خواری و روزه خواری و... هم بسیار متفاوت است. خیلی مهم هست که بدانیم چند درصد از جامعه ما بدحجابی را یک جرم یا حتی یک منکر یا ناهنجاری تلقی میکند؟؟

بدحجابی‌ها خودشان هم با یکدیگر متفاوتند و توجه به این تفاوت ها بسیار مهم است. بین آن‌هایی که به دنبال ترویج بدحجابی در کشور هستند با آن دختر دانش آموز و دانشجویی که بدون هیچ منظور اجتماعی و سیاسی خاصی، تحت تاثیر خانواده و جامعه اطرافش بدحجاب هست بسیار تفاوت هست. به همین جهت برخورد با این بدحجابی‌ها هم باید متفاوت باشد.

با مورد اول حتما باید به سختی به عنوان یک جرم برخورد کرد، اما برخورد با مورد دوم دارای ظرائف بسیار است. همین تفاوت باید بین بدحجابی‌های ساده با بدحجابی های سخیف هم در نظر گرفته شود. بدحجابی های سخیف، بدحجابی‌هایی هستند که ناهنجاری‌های بزرگتری را علاوه بر بدحجابی با خود دارند همچون: بدلباسی، آرایش های زننده، استفاده از نمادها و تیپ‌های هنجارشکن مثل شیطان پرستی و همجنس گرایی و ...

سوال این است که آیا نیروی انتظامی به عنوان ارگانی که وظیفه برخورد با قاتلان، دزدان، متجاوزان و اشرار را برعهده دارد، می‌تواند از عهده شناخت ریزه کاری‌ها و لطائف برخورد با مسئله بدحجابی بربیاید؟

آیا با نگاه به همه انواع بدحجابی به عنوان جرم، درحالیکه بخش قابل توجهی از جامعه آن را جرم تلقی نمی‌کند، میتوان این مشکل را حل کرد؟

آیا ماموری که استخدام شده تا با جنایتکاران و مجرمان برخورد کند، میتواند برخورد مناسبی با بدحجاب هم داشته باشد؟

دختر تحصیلکرده، بااخلاق، با ادب، مهربان و فداکار و دارای شان کاری و اجتماعی بالا را فرض کنید که به صورت ذاتی و خانوادگی بدحجاب هست. کسی که هرگز پای خودش و خانواده و خاندانش به کلانتری باز نشده، ناگهان در خیابان به مامورانی برخورد می‌کند که او را مجرم می‌پندارند و به ظرائف برخورد با بدحجابی آگاه نیستند. چه فشار و ترسی به این دختر وارد میشود؟ طبعاً مقاومت می‌کند و این مقاومت، برخوردها را تندتر و تندتر میکند و ...

حالا ما یک بدحجاب را به یک مجرم تبدیل کرده‌ایم. به کسی که پرده ها بین او و حکومت دریده شده است. اگر فیلم و خبر این برخوردها در جامعه هم منتشر شود که مشکل هزاران برابر شده است.

همه این هزینه‌ها به این دلیل است که ما می‌خواهیم با آن تنبلی همیشگی‌مان، به ساده ترین شکل ممکن، یک مشکل پیچیده را حل کنیم، آن هم به روش سلبی!

پ.ن: در واقع پلیس وظیفه برخورد با نوع اول را دارد نه نوع دوم بدحجابی/کار فرهنگی به روش سلبی امکان‌پذیر نیست.