به گزارش شبنم ها، چند روز پیش در خیابان منتظر ماشین ایستاده بودم، عجله داشتم برای رهایی از گرمای بیش از حد هوا زودتر سوار ماشین بشوم ولی هر ماشینی که می‌آمد پر از مسافر بود همین‌طور که منتظر معجزه‌ای بودم ماشینی جلو پایم نگه داشت.

خانمی پشت فرمان نشسته بود ابتدا فکر کردم می‌خواهد آدرس بپرسد جلو رفتم و و گفتم: بله بفرمایید.

با خوشرویی گفت: کجا می‌روید شما را برسانم من مسافرسوار می‌کنم بفرمایید سوار شوید.

با مانتو و شلوار و مقنعه کاملا رسمی و اداری به نظر می‌رسد برای خودش کار می‌کند آن هم در جاده، نامش زهراست، می‌گوید: کارم را دوست دارم هر چند سخت است اما این طوری راحت ترم، اختیار کارم دست خودم است؛ در شهر مسافرکشی نمی‌کنم بیشتر مسافرانی را که در ترمینال قصد سفر به شهرستان‌های استان را دارند سوار و در جاده رانندگی می‌کنم.

زهرا سرپرست خانوار است و توانسته با دریافت وام پرایدش را خریداری کند و دل به جاده بزند، می‌گوید: همسرم را دو سال پیش به دلیل بیماری ریه از دست دادم و برای اینکه بتوانم از پس مخارج زندگی برآیم و هزینه تحصیل فرزندم و کرایه خانه را تامین کنم بهترین کار را در مسافرکشی دیدم چون اصلا نمی‌خواهم زیر بار منت دیگران باشم.

وی می‌گوید: ساعت پنج صبح ماشینم را تمیز می‌کنم و راهی ترمینال می‌شوم، مسافر سوار می‌کنم و دل به جاده می‌زنم و ظهر هم قبل از آمدن دخترم از مدرسه خانه هستم.

او می‌گوید: این‌طوری نیست که فقط خانم‌ها را سوار کنم. مسافر مرد هم سوار می‌کنم اما مواقعی که مسافر خانم هم در ماشین باشد. خدا را شکرتا به حال مشکلی پیش نیامده، اوایل که کار می‌کردم برای بیشتر مسافرها جالب بود که راننده، خانم است.

زهرا می‌افزاید: البته رانندگی خانم‌ها کلاً مسئله جا‌افتاده‌ای است اما مسافرکشی خانم‌ها در جاده هنوز آن‌طور که باید جا نیفتاده است.

وی ادامه می‌دهد: البته برخی از عصرها هم در شهر مسافر جابه جا می‌کنم اما جاده را بیشتر دوست دارم.

خوشحالم به جایی رسیدیم که زن‌ها هم می‌توانند همانند مردان در برخی از فعالیت‌های اجتماعی پابه پای مردان کار کنند، گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند و زیر بار منت دیگران نباشند.

شهرزاد بیگ‌زاده از دیگر بانوان باجسارت است که با داشتن گواهینامه پایه یک با رانندگی اتوبوس در شرکت اتوبوسرانی سیرجان به مردم شهرش خدمت می‌کند.

وی می‌گوید: قادر به رانندگی وسایل نقلیه سنگین و حتی تراک در معادن هستم و هشت سال سابقه مربیگری و آموزش رانندگی در آموزشگاه‌های تعلیم رانندگی دارم.

بیگ‌زاده می‌گوید: خواستن توانستن است، معتقدم کار و کسب روزی حلال مرد و زن نمی‌شناسد و خانم‌ها توان کمتری از مردان در کار کردن ندارند و حتی مسئولیت پذیرتر هم عمل می‌کنند.

و اما لاله نعمت‌اللهی، تنها بانوی تعمیر کار کرمانی از خود می‌گوید: فارغ التحصیل رشته برق دانشگاه آزاد اسلامی است و از آنجایی که علاقه‌مند به کارهای فنی بوده، مغازه‌ای را اجاره کرده و مدت هشت ماه است که کارهای فنی انجام می‌دهد و وسایل برقی را تعمیر می‌کند.

وی می‌گوید: علاقه زیاد من به کارهای فنی باعث شد تا به این کار روی بیاورم و روزانه تعداد زیادی از وسایل برقی را تعمیر می‌کنم، اتفاقاً مشتری‌هایش هم از این موضوع تعجب می‌کنند.

لاله می‌گوید: در ابتدا خیلی از افراد پس از مراجعه به مغازه من، وقتی می‌دیدند یک خانم قرار است وسیله برقی آنان را تعمیر کند، به نوعی دچار شک می‌شدند و اعتماد نمی‌کردند اما حالا همان افراد برای من سفارش می‌گیرند.

نعمت‌اللهی که تعداد زیادی وسایل برقی در مغازه‌اش وجود دارد و به‌نظر می‌رسد، تعداد سفارش‌هایی که می‌گیرد زیاد است، در این باره توضیح می‌دهد: من از کارم راضی‌ام، و در ذهنم برنامه‌های زیادی برای اختراع دستگاه‌های جدید دارم.

و اما فعالیت در معادن یکی از سخت‌ترین کارها به شمار می‌آید و این سختی در معادن ذغال‌سنگ به مراتب بیشتر از سایر معادن به نظر می‌رسد.

مهناز میرزایی که به عنوان نخستین بانوی معدنکار ۱۰سال است به عنوان رئیس معدن ذغال‌سنگ سراپرده زرند کرمان در حال فعالیت است، می‌گوید: فعالیت در معدن در استان کرمان به واسطه داشتن معادن زیاد یکی از شغل‌های رایج است و من نیز از آنجایی که به رشته معدن علاقه‌مند بودم برای ادامه تحصیل رشته مهندسی معدن گرایش استخراج را انتخاب کردم و بعد از اتمام درس به عنوان کارشناس معدن مشغول به کار شدم.

میرزایی می‌گوید: در ابتدای فعالیت در معدن مشکلات فراوانی وجود داشت، شرایط متفاوت کاری در معدن نسبت به دیگر مشاغل از یک سو و فرهنگ‌های خاص کارگران و نپذیرفتن شرایط جدید و اجرا کردن دستورات یک زن از طرف دیگر مشکلات را چندین برابر می‌کرد اما علی‌رغم سختی‌ها هیچ‌گاه از انتخاب خود پشیمان نشدم.

وی ادامه می‌دهد: می‌خواستم ثابت کنم که خانم‌ها از عهده هر کاری حتی با سخت‌ترین شرایط برخواهند آمد و از این رو با صبر و پافشاری و دلسرد نشدن از کار، بر مشکلات غلبه کردم و از کارشناس معدن به عنوان رئیس معدن انتخاب شدم و مسئولیت بزرگ‌تری بر دوش من گذاشته شد.

میرزایی می‌گوید: سختی کار و دشواری فعالیت در معدن ذغالسنگ با توجه به ممانعت مردان برای حضور یک خانم موجب شد تا مصمم به کار خود ادامه دهم و این یک واقعیت است که چنانچه بانوان خودشان را باور کنند، موانع برطرف می‌شود.

ایسنا