به گزارش شبنم ها به نقل از گروه فرهنگی پایگاه خبری داهی:  در 13 دی ماه سال 1384 قانونی در شورا عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید که بر اساس این قانون 26 دستگاه کشور باید با یکدیگر همکاری های لازم جهت هر چه بهتر اجرایی شدن این طرح را انجام می دادند.

این قانون تصویب شده و فراموش شده در شورا عالی انقلاب فرهنگی چیزی نیست جز قانون جامع حجاب و عفاف در دانشگاه ها.

حال بعد از گذشت حدود 10 سال از تصویب این قانون در شورا عالی انقلاب فرهنگی متاسفانه ترم به ترم شاهد بی توجهی مسولین دست اندر کار برای اجرای کردن و عمل به این قانون در دانشگاه ها هستیم و عده ای بر این باور اند که اوضاع فرهنگی برخی از دانشگاه ها دیگر قابل کنترل نیست و دیگر حرکتی در راستای اجرایی شدن این طرح انجام نمیدهند.و جالب تر از آنکه 26 دستگاه دیگر در عمل انگار پیگیر اجرا چنین قانونی نیستند و اوضاع فرهنگی در این خصوص روز به روز وخیم تر از دیروز و ترم به ترم خشن تر از ترم گدشته می شود.

میتوان گفت و یا حتی به برخی از مسولین یادآور شد که دانشگاه ها به عنوان مهمترین مراکز اهداف دشمن مورد هجوم است.به جرات می توان گفت جوانان و دانشجویان یکی از تاثیر گذار ترین قشر ها در جامعه به حساب می آیند و باید به جوانان بیش از بیش توجه ای ویژه داشت.

بسیاری از کارشناسان و مسولین در دانشگاه ها بر این باورند که اجرایی کردن و اجرایی شدن قانون حجاب و عفاف در دانشگاه ها نیازمندی عزمی راسخ و پیگیری شدید مسولین وزارتی می باشد.

در بسیاری از دانشگاه های کشور چنین جوی حاکم گردیده است که اگر این قانون در دانشگاه اجرایی گردد میزان حضور دانشجویان در این دانشگاه کم خواهد شد و برای حفظ تعداد دانشجویان و افزایش دانشجو در آن دانشگاه باید از اجرایی کردن این قانون که مصوبه شورا عالی انقلاب فرهنگی نیز می باشد سر باز زنند.

متاسفانه در حال حاضر بد حجابی و بی توجهی به نوع پوشش در بین دانشجویان یکی از بزرگترین آسیب هایی ست که به قشر علمی کشور وارد می کند.البته جای این نکته وجود دارد که این آسیب تنها گریبان گیر دختران نیست بلکه در بین پسران نیر وجود دارد متاسفانه.... .

متاسفانه مسولین دانشگاهی در اکثر دانشگاه ها از این مهم غافل شده اند و این در حالی ست که با این به خواب رفتگی در سال های اخیر دانشگاه های ما که محلی برای جویش مبانی علمی باید باشد به سالنی برای  میتینگ مد تبدیل خواهد شد.

موضوع مهمی که میتوان آن را یادآور شد و خالی از لطف نیست و دانشجویان ما را نیز آگاه میکند مقایسه وضعیت پوشش دانشجویان دانشگاه های ایران و اروپا و آمریکاست(در یادداشت بعدی به آن خواهیم پرداخت).بسیاری از دانشجویان کشور که قوانین حجاب و عفاف در کشور های دیگر را مطالعه کرده اند از وضعیت پوشش دانشجویان در خارج از کشور متعجب شده اند.

حال جای این سوال در ذهن ایجاد می گردد که چرا در جامعه ای که به ارزش والای انسانی توجهی ندارد(خارج از کشور) قوانین خاص پوشش برای دانشجویان در نظر گرفته شده است.؟

انتهای پیام/