به گزارش شبنم ها، لیلا میرزاخانی دکترای ادیان در گفت وگو با خبرنگار طنین یاس، در خصوص اخلاق سیره پیامبر(ص) اظهار داشت: پیامبر گرامی اسلام بزرگترین معلم اخلاق بود که با شعار « انما بعثت لا تمم مکارم الاخلاق» مبعوث شد و خداوند درباره خود ایشان فرموده است:« و انک لعلی خلق عظیم؛ اخلاق تو بسیار عظیم و شایسته است»؛ پیامبر (ص) اسلام، انسان کاملی است که صفت رحمانیت الهی را دار است.
وی افزود: حضرت محمد(ص) در مورد هدف از بعثت نفرمودند: من آمدهام شما را به علم برسانم حتّی حضرت نفرمودند: من مبعوث شدم تا عقل شما را کامل کنم یا عقول انسانی کامل شود، نفرمودند: من مبعوث شدم جنگ و خونریزیها را تمام کنم؛حضرت فرمودند: هدف از بعثت من "مکارم اخلاق" است.
میرزاخانی بیان داشت: اخلاق و فضایل اخلاقی می تواند معیاری برای درستی و نادرستی هنجارهای اجتماعی باشد و به نوعی تعادل در مناسبات اجتماعی برقرار نماید،یکی از وجوه بعثت پیامبر(ص) و تبیین اصول اخلاق جامعه، تغییر روش زندگی مردم و هدایت به سوی کمال و سعادت بشر است.
«از رسول خدا پرسیدند یا رسول الله(ص) متن دین چیست؟ فرمودند: الدین الاخلاق. اخلاق همان صفات پسندیده ای است که مقبول است و کتاب خدا و سیره رسول خدا هم ما را به آن تشویق می کند و جامعه هم می پذیرد»
پیامبر(ص) برای امت اسلامی، اخلاق است و اگر جامعه ای از اخلاق مورد تاکید پیامبر(ص) دور شود در حقیقت از رحمت خدا دور می شود.
این دکترای ادیان، بیان داشت: فتح مکه در حقیقت فتح پایگاه مشرکان بود که به دست رسول خدا و مسلمانان انجام شد، پس از تمام آن ستم ها، ناروایی ها و ظلم هایی که در حق پیامبر و مسلمانان توسط مشرکان رخ داد، هنگام بازگشت به مکه هیچ حالت انتقامگیری در پیامبر(ص) دیده نشد و حتی کسانی که مجرم بودند، یعنی به غیر از کسانی که مرتکب جرم عمومی شده بودند مانند ابوسفیان و دیگران، پیامبر(ص) از آنها انتقامی نگرفت و فرمودند شما بروید و همه شما در پناه و یاری خدا آزاد هستید؛این درسی از جانب پیامبر رحمت، عزت و عظمت بود.
میرزاخانی اظهار کرد: کسی که برای خدا کار میکند و از کسی کینه به دل ندارد، و هر چه در راه خدا دیده از خدا دیده و به حساب خدا گذاشته است، ما با عمل، کردار و رفتار خود می توانیم مردم را به سوی دین تشویق و علاقه مند کنیم، به هر میزان این کردار و رفتار در جامعه از اصول اسلامی و رفتار و سیره رسول خدا و دستورهای قرآنی دورتر باشد، طبیعی است که با آرمانشهر پیامبر(ص) فاصله داریم و به آن جامعه نمونه قرآنی و نمونه اسلامی نرسیدیم.
وی در ادامه این مطلب، گفت: وقتی مسلمانی اخلاق را رعایت نمی کند و متکی به اخلاق نیست، غیبت و هتاکی می کند، در پیشگاه خود حرمتی ندارد. حرمت مومن از حرمت کعبه بالاتر است چرا که خداوند مومن را آفریده و این مومن تجلی الهی است یعنی خدا و تراز مکتب از طریق رفتار و کردار مومن تجلی پیدا می کند، اگر کسی این مومن را اذیت کند به معنای این است که با مجرای الهی مقابله کرده است و این طبیعی است که خداوند چنین جامعهای را از رحمت دور می کند؛ وقتی جامعه از رحمت خدا دور شد، دیگر نمی توان این جامعه را در هر کجا که باشد اسلامی تلقی کرد.
اخلاق پیامبر در ابعاد گوناگون
این دکترای ادیان در خصوص ابعاد گوناگون اخلاق پیامبر(ص) اظهار داشت: پیامبر گرامی اسلام حتى در عبادت مردم را خسته نمى کرد، انتظار احترام هم از مردم نداشت و پایبند احترامات رسمى نبود از این که کسى جلوى پایش بلند شود، کراهت داشت. این خودش محبت بیشترى در مردم ایجاد کرده بود.
وی رفع سوء ظن از مردم در ارتباط با خود را یکی دیگر از ویژگی های اخلاقی پیامبر(ص) دانست و گفت: پیامبر (ص) در آخرین روزهای عمر خود از مردم خواستند تا اگر تصور مى کنند، حقى از آنان را ضایع کرده بیایند و حقشان را بگیرند.
میرزاخانی به زندگی اجتماعی و فردی پیامبر (ص) اشاره کرد و افزود: ایشان زندگى اجتماعى و فردى خود را در شکل معمول و حتى خوب آن شکل می داد، لباس سفید می پوشید، عطر می زد، موهاى سر را شانه و مرتب دندانهایشان را مسواک می کردند؛ حضرت از خوردن چیزهاى بودار که مردم را اذیت کند، پرهیز می کرد،
خضاب و رنگ کردن مو هم بر آن حضرت اهمیت داشت تا جایی که به زنان دستور مىدادند تا موى هاى خود را خضاب کنند، اگر شوهر دارند براى شوهر، و اگر ندارند براى آن که خواستگاران بیشترى داشته باشند.
وی با بیان اینکه پیامبر (ص) فردى شوخ طبع بود و هیچ حالت خشم و عصبانیت در او دیده نشد، تصریح کرد: خداوند در قرآن می فرماید: "و ما أرسلناک الا رحمة للعالمین." پیامبر رحمت بدین معناست که آن حضرت هیچ گاه از مردم خشمگین نمی شد، به ویژه در امورى که مربوط به آموزش دین به آنان بود. در نقل قول ها آمده است که همه این عبارات به معناى آن است که حضرت سعه صدر کامل براى دریافت سخنان مردم داشت و سر فرصت به هدایت آنان می پرداخت.
این دکترای ادیان در خصوص اینکه چرا به پیامبر، پیامبر رحمت می گویند، بیان کرد: این لقب به این خاطر بود که بت پرستان را هم که آزارش می دادند، نفرین نمی کرد و می فرمودند: خداوندا! قوم مرا هدایت کن. وقتى به حضرت گفتند مشرکین را نفرین کنید، حضرت فرمود: انى لمأُبْعَث لعّانا و انما بُعِثْت رحمةً(جنة النعیم، 1/45(
تأثیر پیامبر تنها در مسلمانان نبوده و نیست؛ بعثت حضرت ختمى مرتبت، براى همه عالم رحمت بوده و این رحمت همچنان مستدام است.
میرزاخانی در خصوص نحوه آموزش دادن دین به مردم توسط حضرت محمد(ص)، بیان داشت: نوع آموزش دادن دین توسط حضرت محمد(ص) در روایت آمده است: پیامبر (ص) به معاذ بن جبل و ابوموسى اشعرى که به یمن مىرفتند فرمودند: یَسّرا و لا تُعَسّرا، بشّرا و لا تنفرّا (بخارى - فتح البارى 10/6124) آسان بگیرید و سخت نگیرید، بشارت دهید و تنفر ایجاد نکنید.
وی خاطرنشان کرد: حال امت رسول مهربانی هابا تمسک جستن به خوش رویی،خوش گویی و خوش خویی مولای زیبایی ها می توانند بهترین روش زندگی را در برخورد با دیگر افراد بجویند و به هدف رسول مکرم اسلام که زندگی با اخلاق است، برسند.
انتهای پیام/
دیدگاه شما