به گزارش خبرنگار شبنم همدان لباس هایی با شناسه ملی مدت هاست وارد بازار شده اند. یکی از این لباس ها  چادر جلابیب با برچسب نام طراح (معصومه کریمی) ، جنس چادر، سال تولید آن و پرچم ایران است.  این نوع چادر  در انواع طرح ها تولید شده است و از پوشش فوق العاده عالی برخوردار است .این چادر با وجود روسری یا مقنعه ای که دارد بانوان را از  پوشش دیگر بی نیاز می کند. قسمت آستین چادر مانند یک ساق دست است که در آن زیپ مخفی تعبیه شده و برای وضو به راحتی آستین آن بالا می رود و در جلوی چادر هم یک زیپ به شکل مخفی وجود دارد. اما متاسفانه این نوع پوشش در شهر همدان تنها در یک فروشگاه وجود داشت. معمولا خانم های ایرانی در سفر به کشورهای عربی بیشر از این چادر استفاده می کنند. در چند سفر خارجی با بانوان کشورهای مختلف در مورد این چادر صحبت کردم حتی بانوان لبنانی و یا عراقی نیز  به این پوشش میل بیشتری داشتند و آن را حجاب کامل می دانستند.

سوال اینجاست که چرا با وجود این که چند سال از تولید این چادر  می گذرد هنوز هم افراد زیادی در ایران  با این نوع از پوشش  آشنایی ندارند؟ چرا در کشور اسلامی ایران ، تبلیغات گسترده ای برای انواع لباس های وارداتی و ترک انجام می شود اما در مورد یک پوشش اسلامی و کاملاً ایرانی  با ضعف در زمینه معرفی و تبلیغات مواجهیم. واقعاً چند درصد تولید کنندگان لباس این نوع چادر را می شناسند و حاضرند آن را همراه دیگر لباس هایشان ارائه کنند؟ امروزه از طریق رسانه هابا یک جستجوی ساده می توانیم به آنچه نیاز داریم برسیم اما حقیقت این است که اکثریت ما راحت ترین راه را انتخاب می کنیم  و لباسمان رو از روی روی تن  مانکن ها برمی داریم ، و اینجاست که جای خالی این پوشش اسلامی بر تن مانکن های سطح شهر بیشتر احساس می شود.

طی نظر سنجی های به عمل آمده از دانشجویان طراحی دوخت دانشگاه زینب کبری در مورد طرح شناسه ملی لباس ( طرح شبنم ها) آنها اذعان کردند این که با یک شناسنامه ملی کار و زحمت یک  طراح در سطح ملی دیده شود باعث دلگرمی و امیدوار شدن به آینده شغلی است .

یکی از طراحان لباس می گفت: شاید باورتان نشود همیشه دلم می خواست یک مخترع باشم ولی وقتی رشته  طراحی و دوخت را انتخاب کردم فکرمی کردم شاید نهایتا در کار خودم یک خیاط ماهر شوم ولی  از وقتی که فهمیدم طراحی یک لباس هم می تواند مانند یک اختراع ثبت شود و قانون هم تحت مالکیت فکری از آن حمایت می کند تمام سعی خودم را می کنم بهتر ببینم بیشتر به اطرافم توجه کنم نیازهای جامعه و امروزی بودن لباس را در طراحی خودم در  نظربگیرم  و شاید هم لباسی که من طراح آن خواهم بود تلفیقی از گذشته و نیاز جامعه امروز و ترکیبی از رنگها  باشد.

دانشجوی دیگری می گفت: ما دانشجویان طراحی امیدواریم که این طرح شناسه ملی مورد سوءاستفاده یا تقلب سود جویان  قرار نگیرد. دراین  زمینه تولید کننده ها که به نظر من در انتخاب لباس مردم نقش بسزایی دارند با طراحان لباس داخلی همکاری کنند. چرا که  عرضه و تقاضا در زمینه تولید لباس رابطه تعاملی باهم دارند و به نوعی خط مشی انتخاب مردم را لباسهای موجود در بازار تعیین می کند.

  دانشجوی سوم در همین رابطه معتقد بود تولید کننده ها با توجه به نیاز جامعه در فصلهای مختلف سال، سلیقه مردم را در زمینه مد دنبال می کنند. اما اگر طرحی در کشور اجرا شود که همه لباس های موجود در بازار شناسنامه داشته باشند و حاصل کار طراحان ایرانی باشند بخش عمده مشکلات پوشاک حل خواهد شد.

دختر جوانی که فارغ التحصیل رشته طراحی لباس است و هنوز در جایی مشغول به کار نشده است، می گفت ما امیدواریم طرح تولید با شناسه ملی روی لباس که با تولید انبوه مقنعه کرواتی شروع شده ادامه داشته باشد. شاید تولید مقنعه طرح شبنم حرکت کوچکی باشد ولی ما این را اولین قدم برای شروع یک طرح ملی می دانیم شاید حرف من برای شما  شعار گونه به نظر برسد اما همگی ما طراحان لباس ، واقعا از پرچم ایران که برای شناسه لباس استفاده می شود احساس غرور می کنیم و با همه وجود آرزو داریم روزی برسد که نه تنها همه مردم لباس تولید داخلی بپوشند بلکه بتوانیم این تولیدات را به سراسر جهان صادر کنیم .

انتهای پیام / ن