به گزارش شبنم همدان، وقتی صحبت از صنایع کوچک می شود ذهن مخاطب به سمت بخش صنعت و کارخانجات می رود و معمولا تولیدکنندگانی که اقلام غیر صنعتی تولید می کنند و نقش بسزایی در اقتصاد مردم دارند از قلم می افتند.

پوشاک یکی از نیازهای پنجگانه بشر است و تآمین آن جز ملزومات زندگی، اما اینکه پوشاک چگونه و با چه قیمتی تهیه شوند بحث اصلی ماست. در سالی که از سوی رهبر معظم انقلاب به نام اقتصاد مقاومتی نامگذاری شده است ،  حمایت از تولید کنندگان داخلی امری بدیهی به نظر می رسد. برای آگاهی از کم و کیف این حمایت از تولیدکنندگان و آشنایی با مشکلات پیش روی آنان خبرنگار شبنم همدان به سراغ چند تولیدی پوشاک رفته و به مصاحبه با انان پرداخته است که در ادامه می خوانید:

تولیدی اول  با 6 کارگر چرخکار و برش کار لباس مدرسه اولید می کند. آقای میانسالی که مهارت دستانش خبر از سابقه چند ساله اش می دهد.
به عنوان اولین سوال از وی می پرسم چند سال است که در این صنف مشغول به کار هستید و با چه سرمایه ای شروع به کار کردید؟
_ تقریبا ۶ سال است تولیدی دارم و  این کار را با سرمایه ی خیلی کم شروع کردم . صنعت پوشاک جزء صنایعی است که  با حداقل سرمایه قابل  راه اندازی است و نیاز به سرمایه زیادی برای شروع ندارد.
 آیا در حال حاضر از درآمد حاصل از شغل تولیدی راضی هستید؟
_ درست است که خدا روزی رسان است اما متأسفانه صنعت پوشاک در حال زمین گیر شدن است و مبلغ کسب شده در هر ماه در مقابل تورم و گرانی موجود در بازار اصلا راضی کننده نیست  

وقتی مسئولان برای تولید داخلی تلاش نکنند باید فاتحه صنعت داخلی را خواند

چه چیز باعث می شود این صنعت زمین گیر شود . آیا دولت از شما پشتیبانی میکند؟
_ مشکل در همین جاست. وقتی مسئولین برای تولید داخلی تلاش نکنند باید فاتحه صنعت پوشاک را خواند. در حال حاضر اتحادیه به تولیدکنندگان  وام با بهره ۱۸%می دهد در صورتی که بانک های دولتی همین مقدار وام را با ۱۶%بهره می دهند و با این رقم سود بانکی در این صورت ادعا می کنند که از ما حمایت میکنند. بعد از ۱۰ سال یک وام ده میلیونی با هزاران شرط میدهند که هیچ یک ازما و همکارانمان راضی به گرفتن این وام نیستیم.
در مورد  مشکلات این صنف بیشتر توضیح دهید؟
_ کار تولیدی نیاز به حمایت دارد درصورتی که ما  حامی نداریم, در حال حاضر اجناس چینی تمام بازار را پر کرده است  و این اجناس جلوی رقابت را میگیرد. چرا جلوی ورود اجناس چینی را نمی گیرند. اگر از راه قانونی وارد می شود دولت متهم است و اگر  از راه قاچاق هم  وارد کشور میشود باز هم ضعف دولت است و باید جلوی ورود این اجناس را از هر راهی گرفت.

شغل ما فصلی است و در این دوماه باقی مانده تا شروع مدارس  اوج بازار کار ما است و بعد از ان دوباره دچار رکود می شویم ،در سالهای قبل اگر هر تولیدی ۲۰۰۰ لباس مدرسه تولید می کرد الان به ۵۰۰ لباس رسیده که ان هم با هزاران مشکل گره خورده است

 اگر حمایتی در کار نیست حداقل دولت مشکل ساز نباشد
از نظر شما دولت برای حمایت از شما چه اقداماتی باید انجام دهد؟
_ دولت تاکنون حمایت چشمگیری از ما نداشته و ما انتظار داریم اگر حمایتی در کار نیست مشکل ساز نیز نباشد. در حال حاضر ما برای گرفتن جواز کسب باید هفت خان رستم را بگذرانیم و اگر جواز نداشته باشیم هر روز نامه اخطار پلمپ و اماکن برایمان مشکات ساز می شود.

کیفیت اجناس ایرانی  و تولید خودتان را نسبت به اجناس وارد شده ی چینی چطور ارزیابی می کنید؟
_ کیفیت اجناس چینی به هیچ عنوان قابل مقایسه با جنس تولید شده در داخل  نیست . به طور مثال یک لباس چینی با یک بار شستن از بین می رود ولی پارچه های ایرانی تا دو سال دوام دارد.
از نظر شما تولیدی ها ی کوچک در اقتصاد ایران چقدرمی توانند مؤثرباشند ؟
_ بلا شک تولیدی ها نقش خیلی موثری دارند و گسترش انها ما را به خودکفایی می رساند. اما نتأسفانه چرج اولیدی های داخل پنچر است و دولت در خواب غفلت به سر می برد. به طور مثال همکارانی  در این صنف داشتیم که ۵۰۰۰ مانتو.تولید میکرداما  به دلیل ناتوانی در رقابت با اجناس خارجی تولید خود را متوقف کرده و جنس خارجی وارد میکند که با تعطیلی این کارگاه تمام افرادی که در آن مشغول به کار بودند  بیکار شدند و این برای جامعه یک فاجعه است.

به سراغ یکی دیگر از تولیدی ها رفتیم که از قدیمی های بازار است. این تولیدی مدت 20 سال است که در صنعت پوشاک فعال است. صاحب تولیدی می گوید کار را با با سرمایه ی ناچیزی شروع به کار کردیم
وی نیز در مورد حمایت دولت از صناع داخلی چنین می گوید:  دولت از ما حمایتی نداشته و با کلی دردسر باید از اتحادیه وام بگیریم که سقف آن ۱۰ میلیون است.
از وی پرسیدم  آیا از درآمد خود راضی هستید یا خیر؟
_ می گوید: چاره ای نیست و باید با درآمد ناچیزبه اجبار ادامه دهیم. وضع بازار به قدری آشفته است که  اگر این شغل را از دست بدهیم شغل دیگری نداریم و در بازار فرصت شغلی دیگری وجود ندارد ناگفته نماند که خیلی از همکاران ما در این صنف به خاطر وضعیت بازار تولید خود را متوقف کرده اند.

تولیدکنندگان داخای خواستار جلوگیری از ورود اجناس چینی به کشور هستند

چرا همکاران شما تولیدات خود را متوقف کردند؟
آنها از دولت خواستار این بودند که از ورود جنس چینی جلوگیری شود,مواد اولیه ای که در اختیار کارخانه های پارچه بافی قرار میگیرد با قیمت پایین در اختیارشان قرار بگیرد. اما هیچ پاسخ مثبتی دریافت نکردند و به ناچار عرصه را ترک کردند.

نظر شما در مورد کیفیت اجناس چینی چیست؟
تقریبا همه مردم می دانند که  کیفیت اجناس ایرانی بهتر از اجناس چینی است شاید اجناس چینی به لحاظ ظاهری گول زننده باشند ولی دوام ندارند . ولی به خاطر قیمت ارزانتر جنس چینی,تولیدکننده داخلی قادر به رقابت با انان نیست.

سخن پایانی

اگر دولت برای ورود بی رویه اجناس چینی به داخل کشور تدبیری نیندیشد و از کنار این مهم بگذرد چرخ اقتصادی مملکت نه تنها پنچر که فلج خواهد شد. تولیدکنندگان و کارآفرینان داخلی قدرت رقابت با کالاهای چینی را ندارند و با وجود این اجناس، اقتصاد مقاومتی بی معنی است.

انتهای پیام / ن