چهارشنبه 14 آذر 1403
بی موبایل هراسی
زنان جوانی که سنین بین 20 تا 32 سال قرار دارند بیشتر دچار نوموفوبیا می شوند زیرا خانم ها نسبت به آقایان حریم خصوصی بیشتری دارند و از طرفی مردان نیز به طور معمول با در دست داشتن بیش از یک گوشی همراه بر این ترس ناشی از جدایی از تلفن همراه فائق می شوند.
به گزارش شبنم همدان به نقل از باشگاه خبرنگاران : ترس یکی از غرایز طبیعی بدن محسوب می شود به دلیل اینکه امنیت را برای ما فراهم می کند که این ترس انواع مختلفی دارد مانند ترس از حشرات، مراجعه به دندانپزشک، تاریکی. ورود تکنولوژی به خانواده ها اجتناب ناپذیر است بنابراین همان طور که پیشرفت تکنولوژی نتایج مثبتی را در پی داشته است متاسفانه منجر به آثار منفی نیز شده است که از این موارد می توان به اختلال وابستگی بیش از حد به تلفن همراه و ترس از دست دادن آن "نوموفوبیا"(بی موبایل هراسی) اشاره کرد.
سنین طلایی اختلال نوموفوبیا
زهرا سعیدواحد روانشناس کودکان استثنایی در خصوص شیوع اختلال ترس از دست دادن تلفن همراه بیان کرد: زنان جوانی که سنین بین 20 تا 32 سال قرار دارند بیشتر دچار نوموفوبیا می شوند زیرا خانم ها نسبت به آقایان حریم خصوصی بیشتری دارند و از طرفی مردان نیز به طور معمول با در دست داشتن بیش از یک گوشی همراه بر این ترس ناشی از جدایی از تلفن همراه فائق می شوند.
لاله شهیدی دکتری روانشناسی عمومی و مشاور نوجوان و خانواده اظهار داشت: امروزه استفاده افراطی از تلفن همراه و اینترنت مشکل رایج نوجوانان و جوانان محسوب می شود.
وی اظهار داشت: توانایی کودک زیر سه سال در به کارگیری از تلفن همراه، هیچ افتخاری ندارد زیرا علاوه بر آسیب مغزی، بازی های رایانه ای در سنین کمتر از 2 سالگی خطر اعتیاد به اینترنت را از سن هفت سالگی به بعد در بردارد.این اعتیاد مدرن در آینده به اندازه اعتیاد به مواد مخدر ویرانگر و نابود کننده است.
چگونه تشخیص دهیم که دچار اختلال بی موبایل هراسی هستیم؟
این روانشناس در خصوص نحوه تشخیص ابتلا به اختلال نوموفوبیا عنوان کرد: مبتلایان به این عارضه همواره این هراس و اضطراب را دارند که مبادا گوشی همراه خود را در منزل جا بگذارند یا اینکه آن را گم کنند.افراد دچار این اختلال علت نگرانی خود را ناشی از این امر می دانند که با به همراه نداشتن تلفن همراه و یا تمام شدن شارژ باتری آن ارتباط آنان با محیط پیرامونشان، بستگان و همکارانشان قطع می شود.
این مشاور نوجوان و خانواده در خصوص علایم فیریولوژیک ناشی از ترس از دست دادن تلفن همراه تصریح کرد: احساس اضطراب، درماندگی و برافروختگی شدید، افزایش ضربان قلب، کاهش تمرکز روی کار یا مکالمات شخصی خود، چک کردن پیوسته تلفن همراه و خواندن پیام های آن، سر درد، تعریق، تصور اینکه گوشی همراه آن ها زنگ می خورد، درد معده و افکار وسواسی از نشانه های ابتلا به این عارضه محسوب می شوند.
فرد بیمار ضلع مهم مثلث درمان است
شهیدی تاکید کرد: در صورت مشاهده نشانه های بالینی ابتلا به اعتیاد به تلفن همراه و اینترنت خود فرد نقش موثری در روند درمان ایفا می کند و یک ضلع مثلث درمان به شمار می آید که برای رفع مشکلش و بهبودی خود باید همکاری و مشارکت لازم را با مشاور یا روانشناس مجرب و ماهر داشته باشد.
وی یادآور شد: برای کاهش ساعات استفاده از تلفن همراه خود فرد باید آگاهانه این میزان مصرف را تقلیل دهد که می تواند به مسافرت های کوتاه بدون به همراه داشتن تلفن همراه برود یا به طور عمدی زمانی که منزل را ترک می کند بدون تلفن همراه بیرون برود و برای برقراری تماس با اطرافیان و همکارانش از تلفن های عمومی و ثابت استفاده کند و به طور مثال در صورتی که پیش از این هر 30 دقیقه یکبار گوشی خود را چک می کرد این زمان را به حدود هر 45 دقیقه یکبار افزایش دهد.
وقتی گوشی هوشمند جای محبت والدین را می گیرد
این روانشناس با بیان اینکه برنامه های گوناگون، جذاب و کاربردهای گسترده گوشی های همراه هوشمند دلیل اصلی جذب به سمت دنیای پر زرق و برق تکنولوژی، فضای مجازی و شبکه های اجتماعی است، توصیه کرد: والدین گاهی به اشتباه برای سرگرم کردن فرزندشان و انجام امور شخصی خود گوشی همراه هوشمندشان را به کودک خردسالشان می دهند و یا اینکه ساعت های طولانی از اوقات شبانه روز خود را صرف شبکه های مختلف اجتماعی می کنند و از برقراری ارتباط صمیمانه و عاطفی با فرزندشان غافل می شوند، بنابراین نوجوان و جوان برای پر کردن این شکاف و خلا عاطفی ایجاد شده به سمت گوشی همراه هوشمند خود جذب می شود.
سعید واحد بیان کرد: فضای مجازی مانند شمشیری دو لبه است به این معنی که هم کمبود مهر و محبت عاطفی سبب جذب افراد و به خصوص نوجوانان و جوانان به سمت اینترنت و شبکه های اجتماعی می شود و هم اینکه گرایش و تمایل شدید این گروه از اشخاص به سمت تکنولوژی، کاهش تعامل و گفتگو آنان با والدین و دوستانشان را منجر می شود.
این روان شناس کودکان استثنایی افزود: البته این بدان معنا نیست که افرادی که شغل و فعالیت روزانه شان وابسته به تلفن همراه است را معتاد به تلفن همراه بخوانیم بلکه باید با نگاهی روشن و دقیق به این موضوع بپردازیم.
متاسفانه بسیاری از والدین در قانون گذاری برای فرزندان خود ضعف دارند یا سهل و آسان گیر و یا سخت گیر هستند و وقتی که اعتیاد به تلفن همراه و اینترنت ایجاد شد تازه به فکر رفع مشکل می افتند.
والدین باید اطلاعات و آگاهی های لازم را به فرزندانشان بدهند تا خودشان بتوانند به درستی تصمیم بگیرند در نتیجه محدودیت و آزادی زیاد راهگشا نیست.
انتهای پیام/ص
نسخه مناسب چاپ
دیدگاه شما