به گزارش شبنمها، تعداد شهرهایی که در دنیا مترو فعال دارند، ۱۸۷ کشور است که پنج شهر آن متعلق به ایران است.
براساس قانون حمایت از سامانههای حملونقل ریلی درونشهری و حومه، باید در شهرهای با جمعیت بیشتر از یک میلیون نفر، مطالعات امکانسنجی ساخت مترو براساس طرح جامع حملونقل آن شهرها انجام شود.
براساس این قانون تنها هشت شهر تهران، مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز،کرج، قم و اهواز میتوانستند سامانه ریلی شهری داشته باشند.
بعدها کرمانشاه با وجود اینکه کلانشهر به حساب نمیآمد به این شهرها اضافه شد.
در حال حاضر پنج شهر تهران، شیراز، تبریز، اصفهان و مشهد قطار شهری در حال بهرهبرداری دارند که البته درصد بهرهبرداری آنها متفاوت است.
در چهار شهر دیگر مترو در مرحله ساخت است، روزانه ۱۲۰ میلیون مسافر در کل دنیا توسط مترو جابهجا میشوند که سهم ایران با احتساب پنج شهر چیزی بیش از سه میلیون مسافر است.
چند روز پیش در جلسه شورای هماهنگی ترافیک استان همدان که با ریاست قاسمی فرزاد استاندار همدان و حضور مدیر شهری و مشاور پروژه که از سال ۹۸ مشغول تحقیق و بررسی است و سایر مدیران و اعضا برگزار گردید، نکاتی رسانهای شده که محل ایراد و ابهام جدی است.
شاید در نگاه اول، افق بلند تصمیم گیران به مخاطب القا شود ولی در نگاه عمیقتر ، غالب شدن وعدههای انتخاباتی بر کار کارشناسی در استان همدان را نشان میدهد.
طبق قانون ، شهرهای بالا یک میلیون نفر میتوانند امکان سنجی قطار شهری را بررسی کنند و طبق همین قانون ، وزارت کشور مصوبه تراموا در همدان را رد خواهد کرد.
نکته مهمتر اینکه هنوز در چهار شهر بالای یک میلیون نفر، این پروژه نهایی نشده است.
و مهمتر از همه اینها، پروژههای راهبردی و بسیار مهمی نظیر کنارگذرهای همدان است .
اگر بزرگواران قصد خدمت! به همدان را دارند، این پروژههای ناتمام و معطل مانده را تمام کنند و طبق نظر کارشناسی، مشاور فنی ، برای ایجاد BRT یا همان اتوبوسهای تندرو اقدام کنند.
انتهای خبر/
دیدگاه شما