29. مرداد 1395 - 11:05   |   کد مطلب: 11883
از زمانی‌که یادمان می‌آید، سه نفر بودند و خیلی‌ سال است که به عمو‌های فیتیله‌ای معروف شده‌اند. سه عمویی که هر چند حدود 50 سال دارند اما آنقدر شاد و سرحال هستند که می‌توانند برای بچه‌ها برنامه بسازند و آنها را شاد کنند.

به گزارش شبنم همدان به نقل از جام جم :

 

علی فروتن یکی از عموهای فیتیله‌ای است که اصالتا اهل بروجرد است و بازیگوش‌تر از دوتای دیگر است.

این بازیگوشی و شیطنت را می‌توان در بازی‌های او دید و آنهایی که او را از نزدیک دیده‌اند، می‌دانند هنوز چشمانش از شادی برق می‌زند و با شوخی‌هایش، غافلگیرت می‌کند. با فروتن درباره سبک زندگی‌اش هم‌صحبت شدیم و او بخشی از رازهای شاد زیستنش را برایمان فاش کرد.

49 ساله هستید با این سن چگونه کودک درونتان را سرحال نگه داشته‌اید؟

حواسم به او هست و فراموشش نمی‌کنم. کودک درون در وجود همه ما هست اما برخی او را فراموش می‌کنند. معمولا خاطرات دوران کودکی را برای خودم زنده نگه می‌دارم؛ خاطراتی که خیلی دوست داشتنی‌اند.

اما کودک درون همه آدم‌ها شاد نیست، در وجود بعضی از آدم‌ها کودک رنجوری زندگی می‌کند که آنها را معمولا غمگین و افسرده نگه می‌دارد اما گویا شما دوران کودکی خوبی داشته‌اید که این کودک سرحال باقی مانده است؟

دوران کودکی خیلی خوبی داشتم، خانواده‌ام پرانرژی بودند، برادری داشتم که خیلی با هم جور بودیم، سفر هم زیاد می‌رفتیم. اقوام شادی هم دور و برمان بود و کلا در آن دوران حال همه ما خوش بود.

بچه‌ای که در خانواده‌‌ای سالم و سرحال بزرگ شود، حتما آینده و بزرگسالی خوبی هم خواهد داشت؟

قطعا همین طور است. شادی اشتباه‌های زندگی را اصلاح می‌‌کند. همان ضرب‌المثل قدیمی که می‌گوید: «خنده بر هر درد بی‌درمان دواست». در روزگاری که همه چیز اضطراب‌زاست و استرس از صبح تا شب شانه به شانه ما می‌آید و گاهی روی دوشمان می‌نشیند، نباید کوتاه بیاییم و اجازه بدهیم به درونمان نفوذ کرده و ما را زیر سلطه خود درآورده،‌ زندگی ما را خراب کند. بهتر است شادی درونی را حفظ کنیم چون مثل پادزهر عمل می‌‌کند و نمی‌گذارد اضطراب و افسردگی به درون ما راه یابد.

البته وقتی شرایط بیرونی سخت است، این که نگذاریم غم و غصه به درون ما راه پیدا نکند، دشوار است؟

می‌توان کارهایی کرد؛ یادآوری اتفاقات خوبی که در زندگی ما روی داده یکی از راه‌‌های مقابله با غصه و مشکلات روزانه است. خاطره‌بازی و تکرار جمله «یادش بخیر» به ما قوت قلب می‌دهد که همیشه قرار نیست اتفاقات بد بیفتد. اما ما معمولا اندوه‌‌ها و گریه‌ها را به یاد می‌آوریم و کمتر یادمان می‌ماند که روزهای خوب هم زیاد در زندگی ما بوده و هست.

شما برای بچه‌‌ها برنامه‌سازی می‌کنید و با روحیه آنها آشنا هستید، به نظرتان بچه‌ای که در خانواده‌ای پرتنش بزرگ شده یا خاطرات خوبی از کودکی خود ندارد، چگونه می‌‌تواند خودش را مقابل آسیب‌ها مقاوم کند؟

به نظرم چنین آدم‌هایی باید در انتخاب دوست و حتی همسرشان دقت زیادی کنند. بهتر است با کسانی رفاقت و همراهی کنیم که به ما انرژی مثبت می‌دهند و کمک می‌کنند حالمان خوب شود. گذشته را نمی‌توان برگرداند و درستش کرد اما اکنون را می‌توان با انتخاب‌های درست، بهتر کرد. اگر دوستان شاد و مثبتی داشته باشیم، حتما حالمان خوب می‌شود. آدم‌‌های سرحال تاثیر زیادی بر روحیه اطرافیان دارند. دوستانمان را از میان آدم‌های عبوس انتخاب نکنیم که بار غم‌ها و مشکلاتمان را دو چندان کنند. به نظرم اگر دوست عبوس و بداخمی هم داریم باید مدتی به او فرصت بدهیم و تلاش کنیم حالش خوب شود و تغییر رویه دهد اما اگر تغییر نکرد بهتر است رهایش کنیم و نگذاریم روی ما تاثیر منفی بگذارد.

شرایط بیرونی؛ کار، شهرت، پول و... هم در روحیه تاثیرگذار است و نمی‌توان آنها را نادیده گرفت؟

بله موثر هستند! برای سرحال بودن حداقل‌ها را باید داشت. اما اگر بیشتر نداری، نباید به هر راهی بزنی که مثلا خیلی پولدار شوی یا عزا بگیری و ماتم زده شوی که من چرا ماشین آخرین مدل و خانه شیک ندارم.

شما کار می‌کنید که پول به دست آورید یا کار را برای لذت و شادی انجام می‌دهید که در ادامه آن پول هم می‌آید؟

معتقدم باید از کاری که انجام می‌دهی، لذت ببری. وقتی از کارت لذت ببری، درآمد و دستمزدش هر قدر هم کم باشد، خوشایند است. اما وقتی ملاک پول باشد، باید همه عمرت را صرف دویدن برای رسیدن به پول کنی بدون این که از زندگی لذت ببری. چه فایده دارد اگر پول زیاد داشته باشی اما نخندی و خندیدن بلد نباشی! با پول نمی‌توان خنده خرید، این حس و رفتار کاملا درونی است که برای هر کسی شکل و شمایل خاص خود را دارد.

شما در کنار کاری که انجام می‌دهید هم به شادی رسید‌‌ه‌اید هم به پول وشهرت! باید از راهی که طی کرده‌اید، راضی باشید؟

خدا را شکر راضی‌ام! هر چند آنقدر که برخی تصور می‌کنند آدم پولداری نیستم.

برخی بر این باورند وقتی می‌گویی خدا را شکر یعنی من آدم قانعی هستم و آنقدر پول دارم که اموراتم را بگذرانم. شما از این دست آدم‌ها هستید؟

خدا را شکر می‌کنم چون همیشه مورد عنایت خدا هستم و خدا مرا جزو آدم‌هایی قرار داده که مردم دوستشان دارند. پول فقط این نیست که آن را بشماری و از این کار لذت ببری. ما همیشه مورد عنایت مردم قرار می‌گیریم و هیچ وقت کارمان روی زمین نمی‌ماند، این به نظرم بهترین حساب بانکی است. اعتباری که بین مردم به دست آورد‌ه‌ایم بزرگ‌ترین لطف خدا و سرمایه است.

سرمایه‌ای که برای آن زحمت کشیده‌ایم و بسادگی به دست نیامده است. هیچ وقت ننشسته‌ایم و بگوییم خدا کمک می‌کند!

خدا گفته از شما حرکت از من برکت. تلاش می‌کنیم و از خدا می‌خواهیم که به ما کمک کند.

 

انتهای پیام/ص

دیدگاه شما

آخرین اخبار