به گزارش شبنم همدان به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان : اعتیاد یکی از معضلات و چالش های جدی جامعه ایران به شمار می رود که بخش قابل توجهی از انرژیِ نهادها و دستگاه های ذیربط را به خود مشغول ساخته و هر ساله شاهد صرف هزینه های سنگینی از سوی متولیان امر در کشور در جهت مقابله و مبارزه با این ماده شوم و خانمانسوز هستیم.
چندی پیش رئیس اداره پیشگیری و درمان سوء مصرف مواد مخدر وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی در جمع اهالی رسانه عنوان کرد:بر اساس آمارهای رسمی،میانگین سن آغاز مصرف مواد مخدر 21 سال است.
در ذیل این گزارش تلاش می شود در گفت و گو با کارشناسان و صاحب نظران ذیربط دلایل و عوامل تاثیرگذار در کاهش سن ابتلا به سوء مصرف مواد مخدر مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
*لزوم استفاده هر چه بیشتر از تجربه کشورهای موفق در جهان
مهدی اُلفَت،جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعیبا اشاره به مخاطرات جدی و عمیق اعتیاد در سنین نوجوانی و جوانی اظهار داشت:درگیر شدن و ابتلای برخی از نیروهای جوان جامعه به این عارضه خانمانسوز،خطری است که در دراز مدت،آسیب ها و پیامدهای خسارت باری را برای جامعه در پی خواهد داشت.
وی افزود:ابتلای یک فرد جوان یا نوجوان به سوء مصرف مواد مخدر،نه تنها فرد و خانواده او را،بلکه جامعه را نیز دچار آسیب و خسارت می کند و به واقع نخستین هزینه ای که می توان در این خصوص برای جامعه متصور بود به این واقعیت معطوف می شود که جامعه یکی از نیروهای جوان و مستعد خود را از دست می دهد.
جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی گفت:تغییر ذائقه مصرف کنندگان مواد مخدر در اقشار و گروه های در معرض آسیب و یا مبتلا شده به این عارضه از دیگر پدیده های نوظهوری به شمار می رود که متاسفانه بر پیچیدگی این معضل افزوده است.
الفت عنوان کرد:قرص های مخدر و روان گردان همچون ریلاتین،مخدرها و مواد صنعتی و عرضه مواد مخدر در قالب برخی از مواد خوراکی که هر از چندگاهی اخباری از آن به گوش می رسد از نمونه مواردی است که موید پیچیده تر شدن این پدیده شوم در قرن 21 می باشد.
جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی عنوان کرد:به تعبیر دیگر اگر در گذشته مواد مخدر سنتی همچون تریاک،شیره،حشیش،گراس و...در میان برخی از مصرف کنندگان شایع بود امروزه شاهد توزیع و عرضه مواد صنعتی و شیمیایی هستیم که مصرف و استعمال آن با سهولت هر چه بیشتری میسر می شود و از سوی دیگر، متاسفانه عوارض و تبعات فاجعه آمیز آن نیز به مراتب سنگین تر و شدید تر از مخدرهای سنتی است.
وی افزود:به موازات این تغییر ذائقه،فاصله گرفتن خانواده ها از یکدیگر،ماشینی شدن زندگی و روزمرگی که متاسفانه بر ابعاد بسیاری از زندگی خانواده های ایرانی به عناوین مختلف سایه افکنده،ضرب آهنگ ابتلا به اعتیاد و مواد مخدر را بیش از پیش تند و شتابان ساخته است.
الفت گفت:آمارها و اعداد و ارقام متعدد و بسیاری در خصوص میزان کاهش سن ابتلا به اعتیاد مطرح می شود که آمارهای رسمی به سن 21 سال اشاره دارد و بعضا برخی از آمارهای غیر رسمی سن تجربه مصرف مواد مخدر را حدود 13 تا 14 سالگی برآورد می کند به نظر بنده نمی توان با قاطعیت این اعداد و ارقام را به عنوان معیاری برای سنجش میزان سن ابتلا به اعتیاد مد نظر قرار داد چون اساسا برای برآوردی دقیق و صحیح از سنجش این معضل، نیازمند به مولفه ها و شاخصه های بسیاری هستیم و از سوی دیگر ضریب سوء مصرف مواد مخدر در نقاط مختلف کشور متفاوت است و نمی توان به یک عدد واحد برای تمامی شهرها و شهرستان ها اکتفا کرد و احصای آماری دقیق،نیازمند تحقیقات کارشناسی شده ای است که در خصوص معضلی که اساسا مصرف کنندگان آن،با پنهان کاری و بصورت مخفیانه آن را دنبال می کنند،به دست آوردن آماری دقیق،شفاف و مُتقَن،امری بسیار دشوار به نظر می رسد.
وی افزود:با همه این اوصاف و فارغ از اعلام و ذکر اعداد و ارقام،این واقعیت غیر قابل کتمان است که شیوع مصرف مواد مخدر در جامعه و در مقایسه با سال ها و دهه های گذشته با رشد همراه شده که مولفه های بسیار در این خصوص مطرح و اثرگذار بوده است.
الفت عنوان کرد:مسائل اقتصادی،همجواری و همسایگی با کشوری که به عنوان یکی از کانون های اصلی تولید،عرضه و فروش مواد مخدر در جهان شهره است(افغانستان)و همچنین توطئه ها و طراحی شوم دشمنان این کشور برای تخریب و نابودی اصلی ترین ثروت این مرز و بوم که همان سرمایه انسانی است از یکسو و هجمه تبلیغاتی و مخاطرات فرهنگی که به عناوین متعددی ظهور و بروز پیدا می کند از سوی دیگر،شرایط و وضعیتی را ایجاد کرده که متاسفانه این معضل به یکی از چالش های اساسی و جدی کشور و جامعه ایران مبدل شده است.
*مقابله با اعتیاد مستلزم همگرایی و عزمی همگانی است
مهین غفاری منش،روانشناس و مددکار اجتماعی،در تشریح عوامل موثر در برون رفت از معضل مذکور و مهار و کنترل این عارضه شوم عنوان کرد:در طول قریب به 4 دهه گذشته،دستگاه های ذیربط بخصوص در عرصه قضائی و انتظامی،هزینه های سنگینی را برای مقابله و مبارزه با معضل خانمانسوز اعتباد پرداخت کرده که اهدای شهدای بسیاری به نظام و انقلاب در این خصوص(مبارزه با مواد مخدر)از نمونه های آن به شمار می رود.
وی افزود:اما سئوالی که در این مجال به ذهن متبادر می شود،ناظر بر این واقعیت است که چرا علیرغم پرداخت هزینه های بسیار سنگین مالی و جانی،همچنان این عارضه به عنوان یکی از جدی ترین ناهنجاری های اجتماعی مطرح است.
غفاری منش عنوان کرد:به واقع کاهش سن اعتیاد و تجربه سوء مصرف مواد مخدر در میان اقشار و گروه هایی از جمعیت جوان و نوجوان جامعه،نشان دهنده این حقیقت تلخ است که در این راستا آنچنان که باید به توفیق شایسته ای نائل نشده ایم و علیرغم کشفیات بسیار و وارد ساختن ضربات و صدمات سنگین به عوامل تولید،توزیع و فروش مواد مخدر سنتی یا صنعتی،بازهم با هزینه های و خسارات جدی و قابل تاملی در این خصوص مواجه هستیم.
روانشناس و مددکار اجتماعی گفت:به واقع مقابله و مهار این معضل،صرفا با اتکای به نهادها و دستگاه های انتظامی و قضایی یا بهزیستی میسر نخواهدشد و برای کنترل این معضل و مقابله تاثیرگذار با پدیده مذکور،نیازمند عزمی همگانی با همگرایی تمامی دستگاه های ذیربط هستیم.
وی افزود:فرهنگ سازی،آموزش صحیح و اصولی از دوران ابتداییِ تحصیلی در نهاد آموزش و پرورش،اطلاع رسانی و آگاهی بخشی مستمر،رفع مشکلات اقتصادی و کاهش معضلِ بیکاری و در کنار آن تعریف و مهیا ساختن بستر و شرایط لازم برای برخورداری از تفریحات سالم برای کلیه اقشار جامعه و بخصوص گروه های جوان و نوجوان از مولفه های حائز اهمیتی است که در صورت اجرای همسو،یکپارچه،فراگیر و همگانی آن،شاهد حصول توفیقات شایسته تری در این خصوص خواهیم بود.
غفاری منش در خاتمه یادآور شد:کاهش سن ابتلای به سوء مصرف مواد مخدر،هشداری است که در صورت عدم اتخاذ تدابیری جدی،کاربردی و عملیاتی،ضریب بروز و تحمیل خسارات سنگین این عارضه با شدت هر چه بیشتری همراه خواهد شد و در صورت استمرار وضعیت موجود سن ابتلای به سوء مصرف مواد مخدر با کاهش هر چه بیشتری نیز همراه شود.
انتهای پیام/ص
دیدگاه شما