به گزارش شبنم همدان، بانوان ایرانی از گذشته های دور همواره اهل هنر بوده اند. هرچند به معنای واقعی همسر بودن و مادر بودن و خانه را مدیریت کردن بزرگترین هنر یک زن ایرانی است و شیرزنان کشور ما یک نسل را به شکل شایسته پرورش می دهند وسازندگان اجتماع انسانی هستند اما بسیارند بانوانی که در کنار این نقش ظریف و مهم در خانه و اجتماع از هنر دستان خویش نیز استفاده می کنند و جلوه های هنر را با ظرافت زنانه به نمایش می گذارند. بیشتر این بانوان هنر را به عنوان یک اهرم برای کمک به اقتصاد خانواده به کار می گیرند و اقتصاد مقاومتی را در ذهن خلاق و هنر خویش به صور عینی نمایش می دهند.
اعظم رسولی یکی از این بانوان خانه دارهنرمند است که هم از هنرش استفاده اقتصادی می کند و هم آن را به دیگر بانوان آموزش می دهد. به گفتگو با این بانوی همدانی مپرداختیم تا ظرفیت های بانوان این مرز و بوم را بهتر بشناسیم
چه چیز باعت روی آوردن شما به کارهای هنری شد و درباره هنری خود توضیح دهید.
من از کودکی به کارهای هنری علاقه خاصی داشتم و از دوران راهنمایی برای اوقات فراغت کارهای هنری متفاوتی انجام می دادم و در بیشتر رشته های هنری از جمله گلسازی ، شمع سازی، آشپزی ، خیاطی ، قلاب بافی وبافتنی با میل سررشته دارم ولی آن هنری که بیشتر با روحیه من سازگار است قلاب بافی و بافت با میل است که آن را بیشتر دوست دارم .
از این استعدادی که خداوند به شما داده است چگونه استفاده کرده اید ؟
من تلاش کرده ام تا این هنر را در اختیار دیگران نیز بگذارم و با گسترش این شیوه بانوان را به خودکفایی و کمک به اقتصاد خانواده تشویق کنم. به همین دلیل در واحد اسلامی به هنر جویان آموزش می دهم. البته این کار برای من در آمد انچنانی ندارد اما حس مشارکت درانجام کار فرهنگی به من انگیزه می دهد تا با ابتکار و مطالعه بیشتر وظیفه خود را دنبال کنم.
آیا شما به جز کلاس های آموزشی از هنرتان کسب درآمد دیگری هم دارید؟
بله. چون هنر قلاب بافی هنری است که در همه زمینه ها کاربرد دارد سفارشات کار هم زیاد است. مثلاً تعداد سفارشات برای سیسمونی نوزاد و یا جهزینه عروس زیاد است اما من تعداد کمی از سفارشها را قبول می کنم . درآمد کارهنری اهمیت چندانی برایم ندارد و چیزی که برایم مهم است مفید بودن است چون از بیکاری و سرگرم کارهای بیهوده شدن بیزارهستم و اینکه بتوانم ابتکار تازه ای ایجاد کنم برایم نشاط آور و شادی بخش است بهترین زمان در کارهای هنری زمان خاتمه کار است که ثمره زحمت خود را مشاهده می کنم .
از او می پرسم از نظر شما زنان خانه دارچگونه می توانند در اقتصاد مقاومتی مشارکت داشته باشند بدون اینکه درآمد ی داشته باشند ؟
می گوید :ازنظر من زنان باید خود وهنر شان را جدی بگیرند و ارزش ثانیه های زندگی را درک کنند و هر لحظه از عمر خود را صرف یادگیری کنند. از نظر من علت عمده تجمل گرایی در جامعه بیکاری زنان خانه دار است برای اینکه وقت خود را بیشتر در فضای مجازی یا دنبال کردن سریالهای ماهواره ای صرف می کنند و وارد دنیای رقابت و مد می شوند و شاید یک طرف مسئله واردات کالای قاچاق بازار تقاضایی باشد که به دنبال رقابت در مد ایجاد می شود و زنان به عنوان مدیرخانه و مسئول برنامه ریزی خرید مایحتاج خانواده در ایجاد تقاضا در بازار تاثیر بسیار زیادی دارند و می توانند در اقتصاد مقاومتی بسیار مؤثر باشند.
نظر شما درباره نقش زنان در ایجاد آرامش خانواده چیست ؟
رسولی می خندد و می گوید به عنوان یک زن خانه دار و طبق عملکرد خودم در خانه معتقدم یک مادر علاوه بر نقش مادر بودن وهمسر بودن باید دوست وهمراه همسر و فرزند خود باشد. همچنین مادر خانواده وظیفه دارد که در برابر فرزندان از شخصیت همسرش دفاع کند و در زندگی مشترک گاهی باید فقط شکایات همسر و فرزندت را گوش دهی بدون اینکه بخواهی برایش راهکار ارائه کنی. گاهی اوقات لازم است از فرزند وهمسرمان تنها برای حضورشان و بودنشان در کنار خود تشکر کنیم. خانه دار بودن به این معنا نیست که تمام وظایف مربوط به خانه را باید زن خانه انجام دهد بلکه باید همه افراد یک خانواده در کارهای خانه مشارکت داشته باشند و هر یک از افراد خانواده باید نسبت به هم پشتوانه و اطمینان کافی داشته باشند.
سخن پایانی:
همه زنان ایرانی در ذاتشان هنر نهفته است و این نکته که خداوند زن را با هنر و زیبایی خلق کرد حقیقتی است که باید بانوان در مورد خودشان باور کنند و با استعداد های ذاتی خود در اجتماع و اقتصاد خانواده هر چند خیلی کوچک اما ایفای نقش کنند.
انتهای پیام /
دیدگاه شما