به گزارش شبنم همدان به نقل از ایسنا : نمایشگاه انفرادی مجسمه‌های منصور طبیب‌زاده با عنوان «ماکزیمال» با استفاده از انواع چوب‌هایی از اقلیم‌های مختلف ایران، اکنون در گالری «آس» تهران برپاست. این هنرمند با تکنیکی ویژه و با استفاده از روش معرق، اما با شکل و بیانی نوین و معاصر و با بهره‌گیری از ترکیبی پیچیده از کثیری از قطعات متنوع چوب، آن‌ها را خلق کرده است.

طبیب‌زاده متولد سال ۱۳۳۳ و فارغ‌التحصیل دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و مدرس هنرهای تجسمی در دانشکده‌های هنر کشور است. این هنرمند، سابقه برگزاری ۱۴ نمایشگاه انفرادی و بیش از ۴۰ نمایشگاه گروهی داخلی و خارجی و همچنین شرکت در چند بی‌ینال و سمپوزیوم مجسمه داخلی و بین‌المللی را در کارنامه خود دارد.

او درباره نمایشگاه «ماکزیمال»، به روابط عمومی این نمایشگاه گفت: خوشحالم بعد از مدتی نمایشگاهی را در گالری «آس» گذاشتم، چون فضای آن مناسب است و بخصوص برای کارهای من ایده‌آل بود، استفاده بهینه‌ای شده است و امیدوارم مخاطبانی که مایل هستند بتوانند از نزدیک این آثار را ببینند. شاید به قضاوت من، اتفاقی در این نمایشگاه افتاده باشد که در نوع خودش خاص باشد. در این نمایشگاه، ۱۵ اثر را به‌نمایش گذاشته‌ام که محصول حدود چهار یا پنج سال اخیر کاری من است. با توجه به این‌که کارهای من هم به‌لحاظ نوع تکنیک و هم نوع ساختار از ویژگی‌هایی برخوردار است که بسیار کاربر و زمان‌بر است، بنابراین دوره‌های طولانی زمان می‌برد تا مجموعه‌ای برای یک نمایشگاه فراهم شود. به همین دلیل، بین نمایشگاه‌های من یک مقدار فاصله‌ها طولانی می‌شود. ولی از لحاظ کیفی شاید اتفاقات خاصی بیفتد که در نوع خودش منحصربه‌فرد است.

شکل دادن سبک فردی

این مجسمه‌ساز درباره سبک فردی در خلق مجسمه‌های نمایشگاه «ماکزیمال» گفت: کسانی که آثار من را می‌شناسند در طول زمان، با کار مداوم و تجاربی که در زمینه تکنیک و همچنین مطالعاتی که داشتم، آرام آرام سبک فردی کار خودم را شکل دادم. هر هنرمند واقعی باید در طول مسیر کارش به این مرحله برسد که بتواند آن استایل و سبک فردی‌اش را شکل بدهد. به همین دلیل در مسیر کار من، آن ساختار و سبک فردی را که شکل دادم، دارای ویژگی‌هایی است و آن این است که کار، ترکیبی از مجموعه قطعات متنوع چوب است که این‌ها با همدیگر چفت و جور و بخیه می‌شوند و در واقع، فرم را می‌سازند.

استفاده از دو یا سه هزار قطعه چوب در یک مجسمه

طبیب‌زاده در ادامه اظهار کرد: به‌طور مثال ممکن است در یک اثر من، چیزی حدود دو یا سه هزار قطعه چوب وجود داشته باشد که مثل پازل البته با تکنیک ویژه‌ای با همدیگر چفت و جور می‌شوند. بنابرای اتفاقی که می‌افتد هم بافت ویژه‌ای ایجاد می‌شود که آن بافت در ارتباط با معنای کار من در واقع تأثیرگذار می‌شود، یعنی رابطه‌ای بین تکنیک و معنا وجود دارد و هم این‌که برای اولین‌بار شاید رنگ و تنوع رنگی وارد مجسمه می‌شود، رنگی که به‌عنوان یک عنصر ثانوی معمولا در نقاشی مطرح می‌شود، این‌بار در اشکال حجمی و در مجسمه و در واقع یک واریاسیون و تونالیته رنگی خاصی را ایجاد کرده است.

معرق به این شیوه را برای اولین‌بار به حجم وارد کردم

وی بیان کرد: ما در اینجا با دو ویژگی مواجه هستیم؛ یکی بحث بافت ویژه کار و دیگری بحث عنصر رنگ است و یک نکته دیگر که در نوع خودش کاملا تازگی داشته باشد، استفاده از آن چیزی است که در تاریخ هنرهای تجمسی ما وجود داشته و آن تکنیک معرق است، ما در فرهنگ تجسمی‌مان در طول تاریخ، تکنیک معرق را به شکل خیلی متعالی آن، هنرمندان‌مان بیشتر در سطوح دو بعدی و به‌شکل تزئینی از آن استفاده کرده‌اند. در واقع من تکنیک معرق را به این شیوه برای اولین‌بار وارد حجم کردم، ولی در شکل و با بیان معاصر آن، دیگر آن ویژگی‌های سنتی معرق که ویژگی انتزاعی داشت در این آثار نیست برای این‌که بیان آن کاملا نوین و معاصر است. بنابراین شما با آثاری مواجه می‌شوید که هر کدام به‌لحاظ کیفی و ساختاری زمان زیادی برده است، مثلا در این نمایشگاه اثری وجود دارد که شاید حدود نزدیک به یک سال روی آن کار کرده‌ام.       

استفاده از چوب‌های اقلیم‌های مختلف ایران

این هنرمند درباره انتخاب چوب‌ها برای خلق آثارش، گفت: نکته مهم این است که چوب‌هایی که در کارهای این نمایشگاه و کلا در آثار من وجود دارد، چوب‌هایی است که مربوط به اقلیم‌های مختلف جغرافیای ایران است. بنابراین می‌توانم بگویم از تمام گونه‌های چوبی که از تمام اقلیم‌های مختلف ایران وجود دارد، به نوعی استفاده کرده‌ام. هم به‌لحاظ رنگ و تونالیته رنگی که دارند و هم به لحاظ کیفیت و بافتی که در این چوب‌ها وجود دارد. بنابراین شاید اتفاق خاص دیگری که در آثار من افتاده این است که از نظر خودم یک‌جوری بود که روح زیست‌بوم ایرانی از طریق استفاده از انواع چوب‌هایی که در اقلیم‌های ایران است هم در کارم دمیده شده است.

رنگ را با گونه‌های مختلف چوب به کارم وارد کردم

وی ادامه داد: چون در طبیعت گونه‌های مختلف چوب درخت‌ها هر کدام رنگ ویژه‌ای دارند، بنابراین طیف رنگی که در گونه‌های مختلف درختانی که در جغرافیای کلا کره زمین وجود دارد، این‌قدر گسترده است که شاید هیچ کسی تصور نکند که ما تمام رنگ‌هایی را که می‌توانیم تصورش را داشته باشیم، در یک گونه خاصی از چوب ممکن است یکی از آن‌ها وجود داشته باشد. من به این شیوه، عنصر رنگ را با این گونه چوب وارد کار کردم، برای این‌که این رنگ‌ها را با همدیگر کار کنم و آن بافت رنگی را ایجاد کنم.

پهلو زدن به فضای اسطوره  

طبیب‌زاده درباره فیگور آثارش در نمایشگاه «ماکزیمال» اظهار کرد: اصولا من هنرمند فیگوراتیو هستم، ولی نوع کاری که انجام داده‌ام، ساختار کار من مشحون فضاهای انتراعی است و در جزییات کارهای من، انواع پتانسیل‌های انتراعی وجود دارد، ولی من ترجیح دادم که این‌ها در یک قالب آشنا و بیشتر در قالب فرم‌های انسانی و حیوان ارائه شوند. ولی این‌ها به‌طور مشخص برای نمونه آدم‌ها آدمهای خاصی نیستند و آدم‌های نوعی هستند یا حیوانات همین‌طور و به نوعی به لحاظ معنایی شاید به فضای اسطوره پهلو می‌زند، یعنی حسی که از کار به بیننده دست می‌دهد، احساس می‌کند که به یک‌جور هویت تاریخی وصل می‌شود. بنابراین بار اسطوره‌ای دارند، به نوعی موقعیت دوگانه و متافوریک دارند، هم خوانش روانشناسی و هم خوانش زیبایی‌شناسی دارند. حالا در حوزه خوانش معنایی و روانشناختی یک وجه مهم آن از نظر خود من، آن نقبی است که به اسطوره زده می‌شود، حسی است که از اسطوره به بیننده انتقال می‌دهد.

فیگور اسب برایم جنبه سمبلیک دارد

او درباره فیگور اسب در این نمایشگاه، گفت: اسب یک گونه حیوانی است که من بسیار به لحاظ فرم، آن را دوست دارم و فرم بسیار زیبایی دارد و خصوصیت این حیوان هم در طول تاریخ رابطه آن با انسان زنده و ارگانیکی بوده است و برای من جنبه سمبلیک دارد. در عین حال این‌که اسب از نظر فرمی هم خیلی فرم‌های زیبایی دارد، برای همین انتخاب اسب، یکی از ژانرهای کاری من است. من در چند ژانر کار کردم و یکی از ژانرهای کاری‌ام استفاده از اسب است.

گالری «آس» در خیابان شریعتی، بالاتر از قیطریه، جنب بانک پارسیان، پلاک ۱۸۳۱ واقع شده است.

انتهای پیام/ص