به گزارش شبنم همدان به نقل از طنین یاس : زهرا بورولی کارشناس روانشناسی درباره لجبازی یکی از رفتارهایی که بیشترین نمود آن در دوران کودکی و نوجوانی مشاهده می شود، گفت: در برخورد با فرد لجباز نخست باید این رفتار ریشه یابی شود و اعتماد بر راه حل های دوستان و آشنایان قطعا مفید به فایده نخواهد بود.

وی با بیان اینکه کودکان لجباز حساس و زودرنج هستند و اغلب زود خشمگین می شوند و به کینه توزی و انتقام جویی تمایل دارند، افزود: در نوجوانان این رفتار ناشی از پایین بودن اعتماد به نفس و عدم خودباوری مثبت است.

لجبازی کودک علت دارد، آن را ریشه یابی کنید

 این مشاور خانواده  با رد این ادعا که ممکن است لجبازی یک نوع رفتار مورثی یا اکتسابی باشد، اظهارکرد: این رفتار مانند سایر رفتارهای بشر معلول یک علت است در کودکان می توان به سه دلیل عمده عدم توجه کافی والدین به آنها، توجه مشروط، سرزنش و توهین کودک و از طرف دیگر امر و نهی کردن افراطی آنها اشاره کرد.

این کارشناس روانشناسی با بیان اینکه کودکان و نوجوانان لجباز بیشتر در خانواده های پُرتنش و یا در حال از هم پاشیدگی تربیت می شوند، افزود: والدین باید مراقب باشند تا مشاجرات و اختلافات بین خود را در فضایی که کودک یا نوجوان حضور دارد مطرح نکنند چرا که هر گونه تنش و استرس موجود در خانه می تواند  در بیشتر شدن کج خلقی و بهانه گیری های کودک تاثیر بگذارد.

پور ولی ، سن شروع لجبازی در کودکان را یک سالگی دانست و تأکید کرد: آنها لجبازی می کنند چون می خواهند که دیده شوند! می‌خواهند نظر خودشان را ابراز کرده، جایگاه خود را به بزرگترها نشان دهند!

وی با بیان اینکه این هدف – دیده شدن و به کرسی نشستن حرف - با بزرگ شدن کودک مصداق بیشتری پیدا می کند، گفت: معمولا اوج لجبازی در 2 تا 3 سالگی کودک مشهود می شود.

خانه های پرتنش و دوری مادر از فرزند از دلایل مهم لجبازی کودکان

این مشارو خانواده با اشاره به اینکه معمولا بانوان کارمند بیش از زنان خانه دار از وضعیت لجبازی کودکان خود احساس نگرانی می کنند، گفت: گرسنگی تأثیر بسزایی در بروز لجبازی کودک دارد چون معمولا کودکان در مهدها به خوبی سیر نمی شوند و یا از نبود مادر خود احساس دلتنگی می کنند، دیر غذا دادن به کودک گرسنه و خستگی و دلتنگی که به زبان آورده نمی شود باعث لجبازی و بداخلاقی بیشتر آنها خواهد شد.  

این روانشناس درباره لجبازی نوجوانان نیز گفت: معمولا نوجوانان از دریافت دستورات مستقیم ناراحت می شوند همینطور اگر احساس کنند که حق انتخاب نداشته یا فرصت های انتخاب از آنها گرفته می شود، دست به اقدامات سرسختانه و  لجبازی با بزرگ تر ها می زنند.

حس استقلال و مالکیت نوجوان خود را به رسمیت بشناسید

پور ولی، نوجوانان را تشنه استقلال و خودگردان بودن دانست و افزود: یكی از عواملی كه سبب لجبازی بیشتر نوجوان می شود، عدم شناخت دقیق والدین از ویژگی های نوجوانی و بلوغ است. اینكه احساس می کنند نوجوان به آنها احترامی کرده و قصد عصیانگری و بی تفاوتی عمدی دارد از این رو برای آنکه نشان دهند در تربیت او شکست نخورده اند دست به اقدامات متقابل می زنند.   

وی بدترین نوع برخورد با لجبازی نوجوانان را رفتار متقابل والدین با آنها دانست و افزود: توصیه می شود والدین در برخورد با نوجوانی که لجبازی می کند از سرزنش او بپرهیزند، با کمک گرفتن از مشاور روانشناس این نوع رفتار نوجوان خود را ریشه یابی کنند، سعی کنند با او ارتباط بیشتر و بهینه ای را برقرار کنند، کارهای درست او را دیده و برای موفقیت های کوچک او تشویق در نظر بگیرند، دستور مستقیم ندهند، به او بفهمانند که احساساتش را درک می کنند.

راهنمایی آری دخالت نه ! 

این مشاور خانواده تأکید کرد در برخورد با نوجوانان مخصوصا نوجوانی که دچار رفتار لجبازی شده است توصیه می شود پدر و مادر ها حتما فرزندان خود را راهنمایی بکنند اما در امورات آنها دخالت نداشته باشند و حتی برای برطرف کردن مشکلات پیش روی شان با آنها مشورت کرده و نظر خواهی کنند.  

به کودکان لجباز  باج ندهید

 این کارشناس روانشناسی، درباره نحوه برخورد با کودک لجباز هم گفت: تا حدی کودک به خود آسیب نمی رساند او را مستقل و به نظرش احترام بگذاریم – مثل در انتخاب رنگ کفش و حتی غذا خوردن یا نخوردن کودک- کودک را برای انجام کارهای محوله مجبور به عجله کردن نکنیم ، برای برطرف کردن لجبازی کودکانه به او رشوه ندهیم و در صورت انجام کاری نادرست پاداش های او را حذف کنیم، سعی کنیم رفتارهای کودک را هنگام لجبازی نادیده بگیریم و در خانواده جوی آرام را به وجود بیاوریم .

پورولی در پایان بیان کرد: کودک لجباز به دنبال پیروزی است! به درست یا اشتباه بودن رفتارش توجه ندارد! به دنبال دفاع از خواسته خود است و هر چه والدین بیشتر سرسختی کنند او نیز سرسخت تر خواهد شد، پس باید با همفکری به مرحله ای برسند که تنیجه آن برد – برد برای آنها باشد که داشتن برنامه ای منظم از مهم ترین راه های رسیدن به نتیجه مطلوب است. 

انتهای پیام/ص