به گزارش شبنم ها، به نقل از آرمان زنان:

حکایت وعده های روحانی به زنان هم حکایت جالبی است؛ با تمام ادعاهای اصلاح طلبان و اعتدالیون هنوز  رکورد اولین وزیر زن در اختیار دولت احمدی نژاد است که از سوی همین جماعت، ضد زن معرفی می شد.

از این که بگذریم تغیرات زنان در کابینه روحانی چنگی به دل نمی زند؛ الهام امین زاده معاون حقوقی کم حاشیه رئیس جمهور که روحانی طرح پر سر و صدای حقوق شهوندی اش را مدیون زحمات اوست کنار گذاشته شده است.

ملاوردی با تمام حاشیه سازی هایش و با ایده عقیم کردن کارتون خواب ها به مشاور رئیس جمهور در حقوق شهروندی رسیده است. از حالا باید خودمان را شهروند درجه دهم حساب کنیم؛ چون نه مانند پسر عارف ژن خوب داریم و نه مانند دختر صفدر پدری با حقوق نجومی تا بتوان با آن یکی از صندلی های مجلس را خرید.

مشاور رئیس جمهور که بی خانمان ها را لایق عقیم شدن می داند و معتقد است باید نسلشان از روی زمین برداشته شود؛ بنابراین اگر شهروند درجه یک رانت دارها باشند و بی خانمان ها هم اصلا شهروند محسوب نشوند؛ قطعا رتبه ده و بعد از ده به امثال ما می رسد.

سال پیش وقتی مردم خوزستان هوایی برای تنفس نداشتند نقل قولی از رئیس جمهور خطاب به خانم ابتکار منتشر شد مبنی بر اینکه وی را با توصیه رئیس جمهور اصلاحات به این سمت منصوب کرده و دور بعد از این اقدام خود توبه فرموده و شخص دیگری را برای سازمان محیط زیست معرفی خواهد کرد.

حال بماند که عیسی کلانتری همان کسی است که سال ها وزیر کشاورزی بود و وقتی در دولت دوم اصلاحات کنار گذاشته شد با طلبکاری و در مقام مخالفان نظام به تشریح کاستی ها در عرصه کشاورزی پرداخت که توبیخ مسئولان عالی نظام را در پی داشت که آنکس که باید یقه شما را بگیرد و بگوید در این ده – دوازده سال چه کردید ما هستیم نه شما! کلانتری حالا به معاونت محیط زیست منصوب شده است و این یعنی محیط زیست منتظر هوایی جدید برای تنفس – حداقل تا چهار سال آینده – نباشد.

اما معاونی که به خاطر عملکرد ضعیفش شخص رئیس جمهور از وی گله مند است نصیب زنان ایرانی شد؛ آیا قرار است بلایی را که ابتکار بر سر محیط زیست آورد را این بار بر سر جامعه زنان بیاورد؟

یادمان نمی رود که در دوران معاونت محیط زیست یکی از دغدغه های ابتکار سگ های ولگرد شیراز بودند و حالا…

زمانی عبارت قحط الرجال را در کمبود نیروی توانمند مرد استفاده می کردیم حال شاید باید قحط النساء را هم به ادبیات سیاسی مان اضافه کنیم ولی باور کنید که قحط النساء نیست. هستند زنان مومن، معتقد و مطلع نسبت به امور بانوان. فقط کافی است حضرات عینک نگاه حزبی، سهم دهی و سهم خواهی های بعد از انتخابات را کنار بگذارند و با دید بازتری به مسائل نگاه کنند.

حال که ملاوردی شاید به خاطر تمایلات شدید فمینسیتی اش و یا ملاحظات دیگر کنار گذاشته شد، حق زنان ایرانی نیست که امور آنان به فردی سپرده شود که هیچ تخصصی در این حوزه ندارد و از شرایط لازم برای معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری فقط زن بودن را داراست.

یعنی در بین خروجی های رشته مطالعات زنان که سال هاست در دانشگاه های ایران وجود دارد و یا تحصیل کردگان حوزه های علمیه خواهران یک نفر پیدا نمی شود تا سکان امور بانوان جامعه به دست او سپرده شود! یا نه! وجود دارد اما حضرات وقت ندارند ببینند، یا نمی توانند بینند. شاید هم می بینند و نمی توانند به کار بگیرند.

از معامله ای که روحانی با پست معاونت امور بانوان ریاست جمهوری کرد این گونه برداشت می شود که جامعه زنان را به خاطر تمایلات فمینیستی ملاوردی تنبیه کرده است و فردی سر کار می آید که هیچ تخصصی در این حوزه ندارد!

حجاب و معامله‌ای که سیاسیون با آن می کنند هم یکی از غصه های جامعه دینی ماست. « الناس علی دین ملوکهم» یک قاعده است. در بعضی سازمان ها نظیر آموزش و پرورش حجاب برای معلمان الزامی است و یکی از دغدغه های خانواده های متدین برخورد دوگانه ای است که بعضی از این معلمان با این مقوله دارند. معلمی که در محل کار خود با حجاب کامل حضور دارد ولی در عصر ارتباطات دانش آموز تصویر او را در صفحات اجتماعی با وضعیتی زننده و بدحجاب می‌بیند و الگو می گیرد که مقید نباشد، که حجاب حکومتی است و…

متاسفانه بازخورد معامله دولت و حجاب چیزی جز تظاهر به حجاب در محل کار و آزاد بودن از قید حجاب در سایر محیط های اجتماعی نیست. حال این تظاهر به بالاترین نهادهای اجرایی کشور یعنی یکی از معاونت های رئیس جمهور رسیده است.

لعیا جنیدی معاون جدید حقوقی رئیس جمهور که تصاویر او با مانتو و روسری در فضای مجازی موجود است به یکباره در قامت بانویی چادری رخ می‌نمایاند و این تظاهر است که از سرچشمه دولت به رودخانه جامعه سرازیر می شود. راستی ما حکومت دینی داریم یا دین حکومتی؟!

انتهای پیام/