به گزارش شبنم همدان به نقل از فارس از همدان : رشد اقتصادی در جوامع مختلف نیازمند نیروی انسانی کارآمد، آموزشدیده و ماهر است که البته این مهارت جز با آموزش و ارائه دانش مناسب و درست به دست نمیآید.
وقتی علم نیروی انسانی بتواند در میدان عمل وارد چرخه شده و چرخ صنعت، تکنولوژی و رشد اقتصادی را بچرخاند علم مناسبی است. از این رو دنیا به اهمیت ارتباط صنعت و دانشگاه پی برده و اتصالی عمیق در این زمینه برقرار کرده است؛ این موضوعی است که بارها و بارها توسط رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانشگاهیان و اساتید دانشگاه مورد نقد قرار گرفته و در سخنرانیهای خود به آن اشاره و از اهمیت به این موضوع سخن گفتهاند.
در بخشی از سخنان ایشان در خصوص ارتباط صنعت و دانشگاه آمده: «...صنعت و دانشگاه باید ارتباط پیدا کنند؛ هم برای صنعت خوب است، هم برای دانشگاه؛ برای دانشگاه، هم برای مدیریت دانشگاه خوب است، هم برای دانشجو؛ این هنوز در کشور راه نیفتاده. بنده اطلاع دارم از کارهایی که انجام گرفته؛ مثلاً در زمینه مسائل دفاعی که مستقیماً بنده آنجا وارد هستم میدانم، همکاریهای خیلی خوبی در زمینه مسائل دفاعی با دانشگاههای مختلف وجود دارد، قراردادهایی بستهاند، کارهای خوبی دارد انجام میگیرد، منتها اینها کافی نیست؛ بنده شنیدهام، ندیدهام که در کشورهای پیشرفته، در جلسه دفاع دانشجوها، صاحبان صنعت میآیند شرکت میکنند، دفاع را گوش میکنند؛ از همانجا که این [دانشجو] دارد دفاع میکند، با او قرارداد میبندند؛ یعنی اینجور دانشجوی فارغالتحصیل آماده به کار را میقاپند. صنعت ما هم بایستی به این معنا توجه بکند. این کار هم فعالیت لازم دارد؛ این فعالیت آقایان وزرا را در دولت لازم دارد؛ بنشینند با مسوولین صنعت، مسوولین بخش خصوصی، بخش دولتی، کاری کنند که بهطور واقعی و به معنای حقیقی کلمه و بهصورت جامع، یک همکاری بین دانشگاه و صنعت کشور [انجام بگیرد]. فقط هم صنعت نیست؛ بخشهای گوناگون مدیریّتی خصوصی و دولتی احتیاج به تحقیقات دانشگاهی دارند؛ [باید] در همهجا این کار انجام بگیرد. این هم [یک] مسئله است.»
از این رو با اسماعیل قادری به عنوان مدرس دانشگاه و کسی که معتقد به پیوند دانشگاه و صنعت است، گفتوگویی کرده ایم که در ذیل آمده است:
شما هم مدرس دانشگاه هستید و هم در زمینه صنعت و تولید مرکب کار میکردید این پیوند دانشگاه و صنعت چه اهمیتی برای پیشبرد اقتصادی و خودکفایی کشور دارد؟
قادری: کشور ایران دارای جوانان تحصیلکرده و نخبه در رشتههای مختلف، منابع اولیه و خام، معادن، منابع طبیعی بکر، نفت، گاز و ... زیادی است و خوشبختانه توانسته بعد از انقلاب به دانشهای زیادی نیز دست پیدا کند و جزو برترینها در دنیا باشد اما یک اشکال اساسی وجود دارد.
مسوولان هنوز نتوانستهاند پیوند محکم بین دانشگاه و صنعت ایجاد کنند. من در زمینه رشته خودم اظهار نظر میکنم. شیمیستهای توانایی در مقاطع مختلف تحصیلی در ایران و استان همدان وجود دارد همین پروفسور زلفیگل که افتخار استان و کشور ماست حال از این شیمیستها در صنعت چقدر به کار گرفتهایم؟ در مورد همدان بگویم که من چند سال پیش به کمک دانشجویان و همکارانم به دنبال احداث یک شهرک شیمی در زمینی به مساحت 5 هزار متر مربع بودم و با پیشبینیهایی که داشتم تمام فارغالتحصیلان رشته شیمی میتوانستند جذب این شهرک شده و کارها و پروژههای تحقیقاتی گستردهای انجام دهند اما آنقدر برای احداث این شهرک سنگاندازی شد که دانشجویان من کنار کشیدند و کار بدون نتیجه ماند. در حالی که هدف ما تولید و ایجاد اشتغال برای فارغ التحصیلان دانشگاهی بود.
یا به منبع دیگر در همدان اشاره کنم و آن طبیعت بکر و گسترده گیاهان دارویی در این شهر است چیزی که بوعلی سینا را به همدان کشاند. حال اگر این موضوع گیاهان دارویی مورد توجه قرار میگرفت و ارتباطی بین صنعت و دانشکده کشاورزی برقرار میشد میدانید به چه تولید انبوهی از این گیاهان روبرو میشدیم. میتوانستیم کشاورزان را آموزش دهیم و با کشت این محصولات دارویی منبع درآمد زیادی برای کشاورز و شهرمان فراهم کنیم و نیز فارغالتحصیلان این رشته را به کار بگیریم.
عمیقاً معتقد به همکاری و وابستگی تنگاتنک بین دانشگاه و صنعت هستم و باید صنعت به عنوان حامی دانشگاه و کار تحقیقاتی دانشجویان و اساتید شناخته شود که هم درآمدی برای دانشجوی دوره تکمیلی و استاد فراهم شود و هم کار تحقیقاتی به نتیجه برسد. دانشگاه برای کار تحقیقاتی باید پشتوانه مالی داشته باشد و این با سرمایهگذاری صنایع در تحقیقات دانشگاهی محقق میشود چیزی که هنوز بعد از گذشت سالها در حد شعار باقی مانده است.
یک نکته در دانشگاهها باید آسیبشناسی شود. گاهی دیده میشود که وقتی استادی به مرحله استادیاری و یا استادتمام میرسد دیگر دست از کار تحقیق و پژوهش برمیدارد و راکد میماند و پویا نیست. در دانشگاه به شدت تفکر مدرکگرایی در حال رشد است در حالی که برای پذیرش دانشجو و استاد در مقاطع بالاتر تحصیل و تدریس باید وجود مقالات علمی و کارهای پژوهشی کاربردی ملاک ارزیابی قرار بگیرد و این افراد دانشگاهی را وادار به تلاش بیشتر میکند.
محصولات دیگر شما در زمینه نانو چیست و چه استفادههایی دارد؟
قادری: همسایه بنده در اثر یک سانحه دچار سوختگی شد و برای پانسمان زخمش یک باند به قیمت 800 هزار تومان به او معرفی شده بود. همین باعث ایجاد یک انگیزه در من برای بررسی و تولید پارچههای استریل با استفاده از فلز نقره و بکارگیری علم نانو شد و دستمالهای استریل و آنتیباکتریال تولید کردم که حتی تا چند بار قابل مصرف بوده و در هر جا و هر مکانی آن که آن را بگذاری استریل باقی میماند.
این دستمال را میتوان در بیمارستانها، مطبها و مراکز پزشکی- درمانی ما به کار گرفت و از نظر اقتصادی نیز برای بیماران و مراکز بسیار به صرفه است.
از ترکیب پنج گیاه و پنج فلز توانستم 24 داروی ضد ویروس، قارچ و باکتری تولید کنم. همچنین موفق به تولید ترکیباتی از فلز نقره شده که در آب حل می شود و برای درمان سرطان و ایدز مفید است.
10 سال پیش هم توانستم از زبالههایی مردم که در کوچه میگذارند نانوذراتی را بسازم که نفت را از آب جدا میکند که به تازگی آمریکا موفق به این کار شده است.
نظر شما در مورد اقتصاد مقاومتی چیست؟
قادری: از روزهای ابتدایی شروع کارم با تفکر خودکفایی، استقلال ایرانی، روی پای خود بودن وارد میدان کار، تحقیق و مطالعه شدم. شاید در آن دوران مفهوم اقتصاد مقاومتی مانند امروز در جامعه وجود نداشت اما این اعتقاد من بود.
این یک سوال باید برای تک تک ما ایرانیها خصوصا مسوولان باشد که چرا آمریکا نمیتواند ژاپن و آلمان و دیگر کشورهای پیشرفته را تحریم کند ولی ایران را لحظهای تحریم میکند. این به خاطر ضعف ماست. چون خودمان را وابسته به آنها نشان دادهایم در حالی که کشور ما غنی و ثروتمند بوده اما مدیریت در همه بخشها ضعیف است و استفاده درست از منابع و ثروتها نشده و عادت به خامفروشی کردهایم.
برای پیشبرد اقتصاد مقاومتی حمایت از تولیدات داخلی و جلوگیری از کالای قاچاق لازم و ضروری است. من کارخانه مرکب کپیپرینتر با 31 کارگر داشتم و تمام مرکب ایران را از سال 63 تا سه سال گذشته تأمین میکردم، با اشباع بازار از مرکبهای چینی قاچاق رفته رفته وضع کارخانه سخت و سختتر شد و الان با بیکاری کارگرانم کارخانه در تعطیلی مطلق است.
این کالای قاچاق بازار تولید و صنایع ایران را فلج کرده و اگر به همین منوال پیش رود برای اقتصاد ایران باید منتظر وضع اسفناکی بود.
شما سالها در زمینه اقتصادی و بازار کار فعالیت داشتهاید راه حل شما برای کار افتادن چرخه اقتصادی کشور چیست؟
قادری: در ابتدا باید بهره بانکی حذف شود، دوم اینکه هر کس که بخواهد وارد بازار تولید و کار شود نیازمند حمایت واقعی و دلسوزانه مسووان و مدیران است، سوم اینکه همدیگر را قبول داشته باشیم و برای هموطن و همشهری خودمان که کار تولیدی، سرمایه و...دارد ارزش قائل شویم و از آنها استفاده کنیم.
کشوری مثل ترکیه که منابع ما را ندارد ولی مشتاقانه از طرحها و نظریات و سرمایههای دیگران نهایت استفاده را میکند. من وقتی از اینجا جوابی نگرفتم طرحها و تجربیات خودم را در اختیار آنها گذاشتم و آنها استقبال کرده بدون اینکه من کوچکترین سرمایهگذاری را بکنم در حالی که اگر بخواهم به عنوان کاشف و محقق یک شرکت دانشبنیان در همدان بزنم از صفر تا صد کار را با تلف شدن چند ماه از عمرم در ادارات باید انجام دهم در حالی که این زمان را میتوانم صرف کار تحقیقاتی کنم.
سخن آخر:
قادری: مسئولان کمی دلشان برای این شهر و پیشرفت آن و بیکاری جوانان و صنایع تعطیل شده بسوزد. شهر همدان یک شهر ثروتمند در زمینه طبیعت بکر و زیبا برای گردشگری، معادن سنگهای قیمتی برای سرمایهگذاری، سفال لالجین برای جذب توریست، محصولات کشاورزی بینظیر مانند سیر،گردو، کشمش و... برای صادرات است.
من که عاشق کارم بودم تنها به علت سردرگمی در ادارههای همدان خسته و پیر شدم از من و امثال من که گذشت اما مسوولان به فکر جوانان و نخبگانی استانی باشند.
همکاری درونبخشی بین نخبگان و فارغالتحصیلان دانشگاهی و صنایع را ایجاد کنند و دلسوزانه حمایت کنند تا شهر همدان از این رکود و بیکاری خارج شده و در آینده شاهد پویایی و حرکت رو به جلوی شهر و مردم شهر باشیم و جوانان این شهر دیگر دغدغه کار نداشته باشند.
انتهای پیام/ص
دیدگاه شما