به گزارش شبنم ها، "جواد درستکار" در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)_منطقه همدان، اظهار کرد: بر طبق نظریه یادگیری اجتماعی، انجام بسیاری از رفتارهای افراد ناشی از مشاهده رفتار دیگران است. کودکان، بسیاری از الفاظ، کلمات و رفتارهایی را که از خود بروز می دهند ناشی از آن چیزهایی است که مشاهده کرده اند پس والدین باید دقت کنند که در صحبت کردن و رفتار کردن الگوی مناسبی برای فرزندانشان باشند.

وی با بیان اینکه کودکان دوست دارند در خانه و محیط های دیگر خود را عضوی فعال و موثر احساس کنند، تصریح کرد:  فرزندان از طفیلی بودن و سربار جامعه بودن بدشان می آید، از این رو در محیط خانواده باید به کودک نقش و مسئولیت داد.

وی با اشاره به اینکه لازم است والدین در محیط خانه وظایف و مسئولیت هایی را در حد توانایی فرزندانشان در اختیار آن ها بگذارند، تأکید کرد: واگذاری مسئولیت نقش مؤثری را در احساس شخصیت کودکان داشته و آن ها را متعهد و مسئول بار خواهد آورد و در امور زندگی ورزیده می سازد و به این ترتیب در مسئولیت های بالاتر در آینده نقش بهتری را ایفا می کنند.

این کارشناس ارشد روانشناسی کودک گفت: با زور و اجبار نمی توان بچه ها را وادار به انجام کارهای خوب و ترک اعمال بد کرد چراکه امر تربیت، تحمیلی نیست، بکارگیری زور باعث می شود فرزندان نسبت به والدین بدبین و متنفر شوند و آنان را بی منطق و زورگو تصور کنند و در نهایت خواسته شما را اجرا نمی کنند و مخفیانه و به دور از چشمتان مرتکب آن عمل می شوند.

درستکار خاطرنشان کرد: بعضی والدین از سر دلسوزی و خیرخواهی به صورت افراطی وارد عمل شده و همه مشکلات ریز و درشت فرزندان خود را حل و فصل می کنند و حتی گاهی اجازه نمی دهند بخش کوچکی از بار مشکلات جزئی را هم بر دوش فرزندان خود بگذارند.

وی افزود: چنین روشی صحیح نبوده و نتایج آن بار آمدن افرادی ضعیف، ناتوان، ناپخته، متکی و وابسته در آینده است. اجازه دهید فرزند شما بخشی از مشکلاتش را خودش حل و فصل کند و نقش شما، نقش نظارتی و هدایتی باشد.

درستکار گفت: به طور کلی نیازهای انسان به دو طبقه مادی و معنوی تقسیم می شود. نیازهای عاطفی کودکان از جمله، نوازش کردن، بوسیدن، گوش کردن به صحبت های کودک، دور هم نشستن والدین و فرزندان و صحبت کردن در مورد مسائل مختلف، تشویق کودک به خاطر انجام موفقیت آمیز تکالیف و ... می تواند تاثیر بسزایی در رشد و شخصیت کودک داشته باشد.

وی ادامه داد: اساسی ترین و ثمربخش ترین راه برای رشد شخصیت کودک و برخورداری از استقلال فکری و اعتماد به نفس در زندگی، احترام به کودک است اگر احساس کنند که در محیط اجتماعی خانواده احترام افراد محفوظ است و توهین، تحقیر و جسارت در کار نیست و بزرگترها به کوچکترها و کوچکترها به بزرگترها احترام می گذارند کم کم علاوه بر اینکه اهمیت احترام گذاری را درک می کنند و خود بخود انسانی محترم و با شخصیت بار می آیند.

درستکار با بیان اینکه اگر می خواهید فرزندتان به شما توهین نکند باید شما نیز به او توهین نکنید و به او احترام بگذارید، یادآورشد: والدین باید با کودکانشان همانند یک شخص و دوست واقعی برخورد کنند، هنگامی که می خواهید خطا و اشتباهی را تذکر دهید، سعی کنید با نرمی و لطافت بیان کنید چراکه در این صورت حرف شما تاثیر بیشتری خواهد داشت.

وی تصریح کرد: در حضور دیگران هرگز کودک خود را در مورد سرزنش و توبیخ قرار ندهید چراکه تأثیرات عمیق منفی روی روحیه کودک خواهد داشت و عزت نفس اور را محدود می سازد.

درستکار افزود: کودکان نیز مانند بزرگترها دوست دارند در امور مربوط به خودشان با آن ها مشورت شود و آنان نیز نظر بدهند و نظرخواهی از کودک باعث می شود که این احساس در کودک رشد یابد که او نیز عضوی از خانواده است که دارای ارزش و منزلت بوده به طوریکه پدر و مادرش در امور منزل از او نظر خواهی می کنند.