به گزارش شبنم ها به نقل از به دخت، فیلم سینمایی طعم شیرین خیال روایت گرم و جذابی دارد و بازی های خوب و قابل قبولی؛ نوعی شیطنت و شیرینی خواستنی و قابل قبول در آن موج می زند که روایت را از زمختی و سفارشیی بودن منفی در می آورد و آب و تابش می دهد. طعم شیرین خیال فیلم سالم و سرگرم کننده ای است که می تواند خانواده های ایرانی را به سینما بکشاند و در عین حال حاوی پیام های مهمی برای آنها باشد. پیامهایی که در رفتار انسانی ما مستتر و منتشر است و خصوصا در موضوع مهم و خطیر و حیاتی و حساسی مثل مواجهه مان با طبیعت و محیط زیست، کاملا ضروری و داغ و سرنوشت ساز می شود

آخرین فیلم کمال تبریزی اثری است عاشقانه و زیست محیطی. اهمیت ندارد که این فیلم به قول منتقدانش، یک اثر سفارشی باشد یا نباشد؛ بلکه آنچه مهم است ساخت و پرداخت فیلم است که باید قابل دفاع باشد.

ملودرامی عاشقانه در اتمسفری زیست محیطی

فیلم روایت یک ملودرام عاشقانه میان یک استاد دانشگاه و شاگردش است که در بستر یک دغدغه زیست محیطی و بلکه نگاهی انسانی و بکر به هستی و طبیعت روایت می شود.

استاد دانشگاه ساده‌دلی که دست بر قضا دشمنانی نیز دارد عاشق شیرین می‌شود. محیط‌زیست مهم‌ترین دغدغه اوست و در راه آن از هیچ تلاشی فروگذار نیست. شیرین راوی این قصه عاشقانه است.

از کرمان با عشق شیرین رازیانی!

قصه طعم شیرین خیال در استان کرمان می‌گذرد و توسط دختری به نام شیرین روایت می‌شود که دانشجوست و استادش دکتر رازیانی که به‌شدت تعصب و تعلق‌خاطر نسبت به محیط‌زیست دارد، دریکی از سفرهای دانشجویی علمی صحرایی، به شیرین ابراز علاقه می‌کند.
دکتر رازیانی که شهاب حسینی نقش او را ایفا کرده، مردی جوان است که علاقه وافرش نسبت به محیط ‌زیست باعث شده دریکی از روستاهای اطراف شهر بم ساکن شود و خانه خود را با ابزارهایی ساخته که هیچ نوع تهدیدی برای محیط‌زیست به‌حساب نمی‌آیند.

ادای دینی سینمایی به زمین و مهر انسانی

فیلم در واقع هم ادای دینی است به محیط زیست و رویکرد اصلاح گرایانه در مواجهه انسان با طبیعت و هم عاشقانه ای معصومانه و کوچک در مراوده دو انسان؛ یکی در جامه استاد دانشگاه و دیگری در هیئت یک دانشجوی خجالتی و البته شیرین و پرشر و شور.

فیلمساز تلاش کرده است این دو محور و بستر روایی و تم و مضمون دراماتیک را با همه سختی و مرارتی که دارد، به هم پیوند بزند.

تلخ و تأمل برانگیز اما شیرین و امیدبخش

حکایت تلخ و تأمل برانگیز مواجهه ای که آدمیزاد با طبیعت و همه هستی، چه جانوران و چه نباتات داشته از یک سو و ربط و نسبتی که این مقوله با موضوع خطیر و شیرین و پر فراز و نشیب عشق برقرار می کند از سوی دیگر، مجموعا فضایی بکر و در عین حال غنی را برای ایده پردازی و روایتگری ملودراماتیک در برابر فیلمساز قرار داده است.

اینکه زن چه به مثابه معشوق و چه به عنوان نماد زمین، در محور داستان قرار می گیرد و حلقه اصلی روایت می شود خود ایده ای ارزشمند و جالب و جذاب است.

فیلم در حالی که تلاش دارد به این موقعیتهای اصلی اش توجه کند، تنبه هایی هم به فضاهای دیگر مثل دانشگاه، اجتماع، مراودات انسانی و نیز فراز و فرودهای زندگی در یک جامعه ایرانی با همه سنتها و گرایشهای مدرنش دارد.

و همه اینها بر غنای کار چه در حیطه داستانی و چه در فضای مفهومی اش می افزاید.

از فانتزی کارتون ها تا تراژدی انسانها

طعم شیرین خیال یک اثر مفرح و خوش ریتم در فضایی رئال و فانتزی است که حتی در ساختارش از کمیک استریپ و کارتون هم استفاده کرده است.

حالا به همه اینها اضافه کنید نگاه نقادانه ظریف فیلمساز را به حیاتی ترین و حساس ترین موضوعات حاد روز مثل انرژی هسته ای و زندانی سیاسی!

در فیلم یک نوع در هم تنیدگی میان شیرین و طبیعت دیده می شود که از منظر استاد دانشگاه عاشق شیرین و محیط زیست روایت گشته و به نقد اجتماعی و حوزه رفتارهای فردی منتهی می گردد.

با این حال، آنچه محور و اتمسفر روایی فیلم را یکدست و رو به جلو به پیش می برد حضور عنصر زن هم در مایه معشوق و هم در خلعت نمادین زمین و مام میهن است.

وقتی غنای مفهومی با جذابیت روایی پیوند می خورد

در واقع همه عناصر فیلم چه شخصیت های درام و چه موقعیت های کمیک و تراژدی باعث می شود تا مخاطب بتواند به غنای مفهومی اثر نزدیک گردد که همان توجه و تأمل در هستی و مفاهیمی سترگ و عمیق همچون عشق، زیبا زیستن، رعایت حق دیگران و عدالت در زندگی است.

از این جهت می توان گفت در طعم شیرین خیال ما با یک اثر فلسفی و در عین حال عرفانی و معنوی هم روبروییم؛ منتها نه معنویتی که در ادا و اطوارهای معمول و نمایشی ظهور و بروز می کند؛ بلکه آن نوع از معنویت کاربردی و حقیقی که در از ذهن و زبان به اعمال و جوارج انسان رسوخ می یابد و نفوذ می کند و در نوع مواجهه و تعاملات او با هستی، ظهور و بروز می یابد.

استادی عاشق دختر جوان می شود؛ دختری که در جامه شاگرد، حجبی همراه با ادب و احترام و لطفی توأم با مهر و لبخند برای استادش به ارمغان می آورد؛ در این میانه آنچه همه چیز را دستخوش تلاطم می کند علاوه بر این حس عاشقانه، روحیه دفاع از طبیعت بکر خدادادی است که در استاد جوان به ودیعه نهاده شده است و جلوه بیرونی اش با عشق درونی به زمین و دختر، پیوندی زیبا و پرمعنا پدید می آورد.

طعم لزج و گس زیبایی و زشتی توأمان

و در این مسیر، همه خوبیها و بدی ها و زشتی ها و زیبایی های انسانیت به ظهور می رسد؛ از حسد و کینه تا عناد و دشمنی؛ و در پرتو همین رفتارهای انسانی است که انسانیت ما معنا می شود و تجلی می کند.

فیلم، روایت گرم و جذابی دارد و بازی های خوب و قابل قبولی؛ نوعی شیطنت و شیرینی خواستنی و قابل قبول در آن موج می زند که روایت را از زمختی و سفارشی بودن منفی در می آورد و آب و تابش می دهد.

طعم شیرین خیال فیلم سالم و سرگرم کننده ای است که می تواند خانواده های ایرانی را به سینما بکشاند و در عین حال حاوی پیام های مهمی برای آنها باشد؛ پیامهایی که در رفتار انسانی ما مستتر و منتشر است و خصوصا در موضوع مهم و خطیر و حیاتی و حساسی مثل مواجهه مان با طبیعت و محیط زیست، کاملا ضروری و داغ و سرنوشت ساز می شود

بد نیست بدانیم کمال تبریزی کارگردان باسابقه سینما و تلویزیون از جمله فیلم‌سازان صاحب سبک ایرانی است که در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی جوایز ارزنده دریافت کرده است. ازجمله جوایز وی می‌توان به جایزه‌ای سی پی‌ای برای فیلم مهر مادری از جشنواره بین‌المللی سینمای جوان کامل ۱۹۹۹؛ جایزه بزرگ صندوق کودکان آلمان برای فیلم مهر مادری از جشنواره فیلم برلین ۱۹۹۹ و سیمرغ بلورین جایزه ویژه هیئت‌داوران برای فیلم فرش باد دوره ۲۱ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) ۱۳۸۱ اشاره کرد.

فیلم‌شناسی

طعم شیرین خیال (کارگردان) ۱۳۹۳
طبقه حساس (کارگردان) ۱۳۹۲
خیابان‌های آرام (کارگردان) ۱۳۸۹
دونده زمین (پروژه سینمایی مشترک با ژاپن – کارگردان) ۱۳۸۸
پاداش (کارگردان) ۱۳۸۷
همیشه پای یک زن در میان است (کارگردان) ۱۳۸۶
یک تکه نان (کارگردان) ۱۳۸۳
مارمولک (کارگردان) ۱۳۸۲
فرش باد پروژه سینمایی مشترک با ژاپن (کارگردان) ۱۳۸۱
گاهی به آسمان نگاه کن (کارگردان و فیلمنامه‌نویس) ۱۳۸۱
شیدا (کارگردان) ۱۳۷۷
مهر مادری (کارگردان و فیلمنامه‌نویس) ۱۳۷۶
لیلی با من است (کارگردان، فیلمنامه‌نویس، تدوینگر، طراح صحنه و لباس) ۱۳۷۴
پایان کودکی (کودک قهرمان) (کارگردان، تدوینگر، طراح صحنه و لباس) ۱۳۷۲
آتش در خرمن ساختهٔ سعید حاجی میری (مدیر فیلم‌برداری و مجری طرح) ۱۳۷۱
در مسلخ عشق (کارگردان و فیلمنامه‌نویس) ۱۳۶۹
تا مرز دیدار ساختهٔ حسین قاسمی جامی (تدوینگر و مدیر فیلم‌برداری) ۱۳۶۸
عبور (کارگردان، فیلمنامه‌نویس، طراح صحنه و لباس) ۱۳۶۷
هویت ساختهٔ ابراهیم حاتمی‌کیا (مجری طرح و نظارت کیفی بر کار کارگردان-مشاور کارگردان) ۱۳۶۵
توهم ساختهٔ سعید حاجی میری (مدیر فیلم‌برداری) ۱۳۶۴
آوای غیب (مدیر فیلم‌برداری) ۱۳۶۲

/انتهای متن/