به گزارش شبنم ها به نقل از مهرخانه، زیبایی، زیباپسندی و نظافت، از خصوصیاتی است که اسلام از آن‌ها حمایت کرده است و بر انجام آن‌ها، خصوصاً در روابط میان زوجین تأکید فراوان دارد. اینکه هر یک از زن و مرد در نظر خود و در نظر دیگری تمیز و زیبا و آراسته جلوه کنند، امری طبیعی و موردقبول است.
یکی از این راه‌ها، موزدایی بدن است. موزدایی انواع گوناگونی دارد؛ از اسپری و مومک و لیزیک گرفته تا آنچه این روزها در تبلیغات مختلف نشریات و مجلات دیده می‌شود؛ اپیلاسیون. نکته‌ای که وجود دارد آن است که مراکز مختلف آرایشی و بهداشتی، برای تبلیغ بیشتر و نشان دادن کار بهتر خود، در تبلیغاتشان از چیزی به نام اپیلاسیون کل بدن نام می‌برند. حال بحثی که وجود دارد، حکم فقهی این مسئله است.
حکم فقهی موزدایی
احادیث قابل‌توجهی در مورد زدودن موهای زائد بدن وجود دارد. در این رابطه به چند روایت اشاره می‌کنیم:
الف- حضرت علی علیه‌السلام فرمودند: استفاده از نوره برای (زدودن موی زیر بغل و اسافل) اعضا نشاط می‌آورد و بهداشت بدن است.
ب- امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: «ازاله موهای زیر بغل باعث از بین رفتن بوی بد می‌شود كه این پاكیزگی است كه پیامبر (ص)، به انجام دادن این كار امر فرموده است.»
ج- در روایت دیگری آمده: «تراشیدن موی میان دو پا و پشت زهار، نشانه ایمان به ذات حق‌تعالی و قیامت است و از سنت رسول اسلام (ص) است.»
د- امام هفتم علیه‌السلام فرمود: «اگر موی بدن بلند شود، آب پشت (كمر) قطع می‌شود و مفصلها سست شده و ضعف و سل به دنبال آن می‌آید. نوره‌كشیدن آب پشت را زیاد و جسم را قوی و چربی دو كلیه را زیاد كرده و بدن را فربه میكند.»
ه- امام علی علیه‌السلام فرمودند: «دوست دارم که هر فرد با‌ایمان در هر پانزده روز یک‌بار، با نوره موزُدایى کند.»
و- امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «زدودن موها با تیغ در هر هفت روز، و با نوره در هر پانزده روز، پسندیده است.»
آنچه روایات بر آن دلالت دارد و از مجموع توصیه‌های بیان‌شده به دست می‌آید، استحباب ازاله موهای زائد بدن است. در حقیقت شرع، نه‌تنها مخالف با این جریان نیست که خود مشوق آن است و به صورت‌های گوناگون و با بیان سیره امامان معصوم علیهم‌السلام بر آن صحه گذاشته و تأکید دارد.
چه کسی این کار را انجام دهد؟
با توجه به اینکه زدودن موهای بدن بلااشکال است؛ حال سؤال دیگری که مطرح می‌شود آن است که چه کسی می‌تواند این کار را انجام دهد؟
لازم است برای پاسخ به این پرسش، به نظرات فقها مراجعه کنیم.
حضرات آیات خامنه‌ای، بهجت و سیستانی فرموده‌اند: درصورتی‌که مستلزم لمس یا دیدن عورتین باشد، جایز نیست.
آیت‌الله‌العظمی مکارم‌شیرازی نیز می‌فرمایند: نگاه به عورت دیگری، خواه برای زایل‌کردن مو باشد یا چیز دیگر، جایز نیست، ولی زایل‌کردن موهای زیر بغل و مانند آن، به‌وسیله هم‌جنس مانعی ندارد.
آیت‌الله هادوی‌تهرانی نیز می‌گویند: این کار جایز نیست.
آیت‌الله وحیدخراسانی نیز گفته‌اند: اگر موجب دیدن عورت نشود، اشکال ندارد، و الا دیدن عورت حتی برای مادر هم حرام است.
آیت‌الله نوری‌همدانی می‌فرمایند: اپیلاسیون اگر منجر به دیدن عورت خانم توسط خانم دیگری در آرایشگاه باشد، جایز نیست. برهنه‌كردن عورت و نشان‌دادن به دیگران هرچند هم‌جنس باشد، و هم‌چنین نگاه‌كردن به عورت دیگری هرچند هم‌جنس و یا از محارم باشد، حرام است، ولی اپیلاسیون جاهای دیگر بدن زن توسط زن دیگر اشكال ندارد.
آنچه از استفتائات انجام‌گرفته از فقها به‌دست می‌آید را می‌توان به دودسته کلی تقسیم کرد:
الف- زدودن موهای زائد همه نقاط بدن، حتی عورت، درصورتی‌که توسط خود فرد صورت بگیرد، هیچ‌گونه اشکالی ازنظر شرعی ندارد.
ب- زدودن موهای بدن، توسط فرد دیگر درصورتی‌که ضرری نداشته باشد و مفسده‌ای هم به همراه نداشته باشد، بلااشکال است، اما بر اساس احکام کلی لمس و نگاه، زدودن موهای زائد عورت، حتی توسط زن برای زن، جایز نیست.
آنچه بیان کردیم بدین معناست که اتفاقی که امروزه در نشریات و تبلیغات آرایشگاه‌ها و مراکز آرایشی و بهداشتی می‌افتد، مخالف شرع است؛ حداقل زمانی که قید «تمام بدن» را یدک می‌کشد.
با این دید، شاید بتوان اقدام دادستان قزوین مبنی بر پلمب سالن‌های آرایش متخلف را مشروع دانست؛ زیرا چنان‌چه صادقی‌نیارکی گفته است: «پروانه داشتن یا نداشتن مراکز آرایشی که اقدام به ارائه خدمات نامشروع و غیرقانونی، می‌کنند ملاکی برای صحیح جلوه‌دادن اعمال خلاف این سالن‌ها محسوب نمی‌شود و ما تماماً با آن‌ها برخورد خواهیم داشت.»
اقدامی که شاید به دلیل بی‌خبری از مباحث شرعی و دور بودن فقها ازاین‌گونه مباحث، دیرهنگام صورت گرفت و به دلیل شیوع آن در عرف، جایز تلقی شده بود و در چنین شرایطی برخورد با آن، سخت است و مشکلاتی را به همراه دارد.
پی‌نوشت
1. واجبی (نوره) ماده‌ای است که برای دفع موهای زائد بدن استفاده می‌شود. این ماده از ترکیب آهک و زرنیخ تشکیل شده‌است.
2. بحارالانوار ، ج76، ص89.
3. من لایحضر الفقیه، ج1، ص120.
4. حلیه المتقین، فصل هشتم.
5. وسائل الشیعه، ج 1، باب آداب حمام و تنظیف، ص387.
6. کافی، کلینی، محمد بن یعقوب، ج 6، ص 505.
7. مکارم الاخلاق، طبرسی، حسن بن فضل، ص 59.
انتهای پیام /
نسخه مناسب چاپ
دیدگاه شما