به گزارش شبنم ها به نقل از مهر خانه، عضو انجمن منتقدین و نویسندگان سینما گفت: در یکی دو سال اخیر در حوزه فیلم‌های ویدئویی تلاش گسترده‌ای شده و پیشرفت قابل ملاحظه‌‌ای روی داده است. ما تلاش کرده‌ایم هم حجاب و مسائل شرعی و اخلاقی را ترویج دهیم و هم ارزشگذاری مفاخر دینی و ایرانی و علمی را در فیلم‌های مستند کوتاه یا فیلم‌های ویدئویی بارگذاری کنیم.

مریم پوریامین؛ عضو انجمن منتقدین و نویسندگان سینما  در رابطه با تفاوت نظارت در فیلم‌های سینما و تلویزیون در مواردی مانند حجاب و روابط زن و مرد گفت: مدیوم سینما با مدیوم تلویزیون تفاوت دارد؛ زیرا سیما، رسانه‌ای فراگیر است و عموم مردم از هر طبقه‌ای در شهر و روستا آن را می‌بینند، اما مخاطب سینما خاص است و فرد خودش تصمیم می‌گیرد برای دیدن فیلمی خاص به سینما برود. تفاوت دیگر این است که وقتی تلویزیون را روشن می‌کنیم، بی‌آن‌که انتخابی کرده باشیم، با برنامه‌های آن مواجه می‌شویم، اما در سینما سفارش خاص‌تر است و چند نفر فیلم را می‌سازند.

نگاه سازندگان فیلم‌های سینمایی به گیشه است
او افزود: در خصوص اخذ مجوز نیز شورای سینما با شورای سیما تفاوت دارد. رسانه‌ها ضوابطی دارند و سریال باید در قالب قاب تلویزیون ارایه شود و سازندگان خود را در حصاری می‌بینند که باید قواعد را رعایت کنند و رسانه می‌تواند اگر آن سریال ضوابط را رعایت نکرد، از پخش آن جلوگیری کند، اما نگاه سازندگان فیلم‌های سینمایی به گیشه است و می‌خواهند بازگشت سرمایه داشته باشند. در این چند سال نیز تلاش‌ها برای اجرای ضوابط در حوزه سینما به نتیجه نرسید و سلایق بر ضوابط پیروز شد. البته از حدود 7- 6 سال پیش تا امروز توفیقاتی به دست آمده است. در گذشته، آثار سینمایی با یک برگه سفید مجوز می‌گرفتند و فیلمساز می‌گفت در حین ساخت فیلم دیالوگ‌ها به طور دقیق روشن می‌شود، اما امروز فیلمنامه را به طور کامل ارایه می‌دهند و آثار به طور دقیق مورد بررسی قرار می‌گیرند.

با رعایت خطوط قرمز اصلی به همه سلایق احترام بگذاریم
عضو انجمن منتقدین و نویسندگان سینما اظهار داشت: به نظر من اگر تا حدودی باز برخورد کنیم، خوب است و موجب می‌شود فیلمسازی که می‌خواهد فیلمی را در خارج از کشور نمایش دهد و فلان جایزه را بگیرد، در صدد باشد با اخد مجوز و پروانه ساخت، کارش را دنبال کند تا در داخل هم فیلم او مجوز داشته باشد و باز هم بتواند در آینده در کشور فیلم بسازد، نه آن‌که مانند گذشته بدون اخذ مجوز، برای جشنواره‌های بین‌المللی و خارجی فیلم بسازد و خط قرمزهای نظام را رعایت نکند و در فیلم خود نظام اسلامی را زیر سؤال ببرد. بهتر است با رعایت خطوط قرمز اصلی که آسیب‌نزدن به اصل نظام و اصل تفکرات اسلامی است، به همه سلایق احترام بگذاریم تا همه فیلم‌سازان برای ارایه فیلم خود، درصدد اخذ مجوز باشند.

اهمیت ترویج اخلاق انسانی
پوریامین در رابطه با نحوه نظارت بر ویدئوهای خانگی گفت: ویدئوی خانگی مخاطب خاص دارد و مخاطب، خودش محصول را انتخاب می‌کند. ما باید برای همه طیف‌ها در سرزمین‌مان فیلم بسازیم تا هیچ‌کس به شبکه‌های خارجی مراجعه نکند و بتوانیم در چارچوب مقررات نظام اسلامی، کلیه سلایق را تأمین کنیم. خط قرمز اصلی هم این است که فیلم به اصل نظام و اصل تفکرات اسلامی آسیب نزند. ما باید مروج خوبی‌ها باشیم و به سمت بهترشدن فرهنگ جامعه قدم برداریم، اما آن‌چه بیش از همه اهمیت دارد، ترویج اخلاق انسانی است. باید ببینیم چه می‌دهیم و چه می‌گیریم. اگر گاهی کمی از حجاب را دادیم، اما اخلاق انسانی را ترویج کردیم، قابل اغماض است، اما اگر بدحجابی را در کنار ناهنجاری‌های دیگر ارایه دادیم، قطعاً قابل قبول نیست.

نحوه اخذ مجوز در شبکه نمایش خانگی
او در ادامه بیان داشت: برای اخذ مجوز نمایش خانگی و فیلم‌های ویدئویی که اکنون من در شورای آن مشغول به خدمت هستم، ابتدا طرح و پیوست به آن فیلمنامه را ارایه می‌دهند و در شورایی اعم از کارشناسان با تخصص‌های مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرد. بعضی ویدئوها ساخته و به تلویزیون فروخته می‌شوند، برخی در مراکز فرهنگی پخش می‌شوند که برخی از آن‌ها فیلم کوتاه هستند. این امر به تجربه سازنده و فراگیر بودن طرح او بستگی دارد. به هر حال، اگر فیلمساز بخواهد فیلمش را به تلویزیون بدهد، موظف است حد حجاب را رعایت کند، اما اگر فیلم را برای جشنواره‌های خارجی آماده می‌کند، این حد به این شکل رعایت نمی‌شود.

باید برای همه‌ طیف‌ها در کشور فیلم بسازیم
عضو انجمن منتقدین و نویسندگان سینما با بیان این‌که باید برای همه‌ طیف‌ها در کشور فیلم بسازیم تا آن‌ها برای ارضای ذائقه خود نیاز به رجوع به ماهواره‌ها و شبکه‌های خارجی نداشته باشند، اظهار داشت: طبیعی است اگر ما بتوانیم در چارچوب مقررات نظام اسلامی برای آن‌ها اثر تولید کنیم، قطعاً برد کرده‌ایم؛ زیرا کلیه سلایق فرهنگی را در کشور پوشش داده‌ایم. روند کار ما به این صورت است که افراد طرح خود را شامل خلاصه کار و اصل فیلمنامه، به شورا ارایه می‌دهند و کارها براساس ضوابطی که داریم مورد بررسی قرار می‌گیرد. نام‌گذاری رهبری برای آن سال هم روی کارهای شورا تأثیر می‌گذارد.

فیلمنامه‌نویس‌ها از روی هم تقلید می‌کنند
پوریامین خاطرنشان کرد: طرح‌هایی که ارایه می‌شوند باید خلاقانه باشند، سوژه جدیدی را مطرح کرده باشند و فضایل اخلاقی و انسانی را ترویج کنند. ما جلسات مشاوره برگزار می‌کنیم؛ زیرا کار این شورا این نیست که آثار را رد یا قبول کند، و فقط مشاوره می‌دهد. گاهی فیلم‌سازان از روی دست هم نگاه می‌کنند. برای مثال اگر امسال موضوع خیانت مد است، می‌بینم آثار بسیار زیادی در این موضوع ارایه می‌شود؛ یا اگر آسیب اجتماعی مد شود، می‌بینم موج آثار در این موضوع مطرح است. متأسفانه در حوزه فیلمنامه خیلی از روی دست هم نگاه می‌کنند و شاید افراد نویسنده بسیار کم هستند و هر کس از ظن خود می‌نویسد.

بیشتر کارهایی که در حوزه کودک ارایه می‌شوند خارجی هستند
او اظهار داشت: آثاری که به شورا ارایه می‌شود، مورد پالایش قرار می‌گیرد. مثلاً می‌بینیم امسال 30 اثر در حوزه خانواده و 30 اثر در حوزه کودک خوانده‌ایم که البته کار در حوزه کودک بسیار کم و در سطح نازل است. اکثراً کارهایی هم که در این حوزه ارایه می‌شود کارهای خارجی هستند که بومی‌سازی نشده و با آداب و فرهنگ و شرعیات کودک ایرانی و انقلابی سازگاری ندارند. بنابراین کارها به ما ارایه می‌شوند و ما آن‌ها را می‌بینم و به صورت سفارشی نیست.

در سریال‌های ترکیه‌ای احترام به بزرگ‌ترها رعایت می‌شود
عضو انجمن منتقدین و نویسندگان سینما با اشاره به این‌که مهم‌ترین وجه شورای اخذ مجوز نمایش خانگی، مشاوره است بیان داشت: در واقع، مشورت را اساس کار مردم در نظام اسلامی می‌دانیم. مثلاً اگر درام خانوادگی است، سعی می‌کنیم احترام به بزرگ‌تر را در آن گوش‌زد کنیم و خواهش کنیم که فیلمنامه به سمتی برود که ارزش و احترام بزرگ‌تر را رعایت کند، چون اخیراً پس از بررسی‌ها متوجه شده‌اند که در برخی فیلم‌های فاسد ترکیه‌ای احترام به بزرگ‌تر رعایت می‌شود، اما در فیلم‌های ما پدر و مادر فراری و معتاد هستند و به جای حل‌کردن مشکلات فرزندان، خودشان مشکل می‌آفرینند و این باعث شده است که جوان‌ها احترام به بزرگ‌ترها را حتی در فیلم‌ها یاد نگیرند. در حال حاضر نوعی پدر و مادرگریزی در جوانان ما باب شده است. الان در مترو هم می‌بینیم جوان ایستاده و احترامی برای پیرمرد یا پیرزن قایل نیست. ما سعی می‌کنیم احترام به بزرگ‌تر را در فیلم‌ها لحاظ کنیم.

تلاش برای ترویج حجاب و مسایل شرعی و اخلاقی در فیلم‌های ویدئویی
او افزود: چند نفر فیلمنامه را می‌بینند و نقاط مثبت و منفی آن را ذکر می‌کنند و نظر کارشناسی خود را ارایه می‌دهند. ما سعی می‌کنیم بسیاری از فضایل و رذایل اخلاقی را در جلسات مورد بحث و بررسی قرار دهیم. در یکی دو سال اخیر در حوزه فیلم‌های ویدئویی تلاش گسترده‌ای شده و پیشرفت قابل ملاحظه‌‌ای روی داده است. ما تلاش کرده‌ایم هم حجاب و مسایل شرعی و اخلاقی را ترویج دهیم و هم ارزش‌گذاری مفاخر دینی و ایرانی و علمی را در فیلم‌های مستند کوتاه یا فیلم‌های ویدئویی بارگذاری کنیم.

پوریامین در پاسخ به این سؤال که آیا تمام فیلم‌هایی که در سینما اکران می‌شوند می‌تواند به صورت ویدئوی خانگی وارد خانه‌ها شود یا در آن‌جا هم ضوابط خاصی وجود دارد، عنوان داشت: فیلم‌ها برای بخش ویدئوی خانگی مورد بررسی قرار می‌گیرند و البته تاکنون تمام فیلم‌ها شاید به استثنای یک فیلم تأیید شده‌اند. به‌طورکلی ما به این مطلب توجه داریم که فیلم، روح و روان مردم را دچار فرسایش نکند و طریقه خوب زندگی‌کردن را به آن‌ها نشان دهد، زیرا سینما تبلور امید و آرزوی‌های مردم است.

تأثیر سینما در حوزه آموزش و پر کردن خلأهای روانی افراد
عضو انجمن منتقدین و نویسندگان سینما در ادامه گفت: همه مردم آن‌چه را که در زندگی واقعی خود به آن نرسیدند، بر روی پرده سینما محقق می‌بینند و این امر یک تأثیر روانشناختی هم دارد؛ یعنی وقتی یک نفر ترسو است و قهرمان روی پرده یک فرد شجاع است، با او همذات‌پنداری می‌کند و ترس خود را از بین می‌برد. او مانند یک فرد شجاع وارد صحنه نبرد می‌شود و اتفاقاتی را رقم می‌زند که در دنیای واقعی نمی‌تواند آن کارها را انجام دهد. بنابراین، پرده سینما در حوزه آموزش و پر کردن خلأهای روانی افراد بُرد بسیار خوبی دارد و می‌توان از فیلم‌ها برای ارتقای فرهنگ عمومی و نشان‌دادن هنجارهای مثبت و حتی هنجارهای منفی به مردم استفاده کرد.

او خاطرنشان کرد: در نمایش خانگی توجه می‌شود که محصولات سینمایی به صورت ارتقایافته به شبکه خانگی وارد شوند. البته، باید توان فکری و تکنولوژی سینماگرها را نیز افزایش دهیم تا برای ذائقه فرهنگی مردم فیلم بسازند. ما از سینماگرها توقع بسیار بزرگی داریم و می‌گوییم فیلم‌هایتان را در شأن انقلاب اسلامی بسازید. البته فیلمسازان حتی اگر صادق باشند و بخواهند این کار را انجام دهند، نیاز به ابزار دارند. مانند این‌که به یک بانوی آشپز بگویید در قابلمه روحی ته‌چین درست کند، خوب معلوم است که به قابلمه می‌چسبد. ما لوکیشن‌های بسیار خوبی داریم، اما باید دوربین دیجیتال هم داشته باشیم و فیلمساز باید هزینه داشته باشد تا آدم‌های ماهر را وارد کار کند. به سینماگر می‌گوییم با سرمایه خودت سفارش ما را انجام بده. این کار شدنی نیست یا به یک نفر پول می‌دهیم بدون این‌که مبنای فکری بدهیم می‌گوییم این فیلم را بساز.

انتهای پیام/