به گزارش شبنم ها  پایگاه خبری لادیز؛ یکی از تکنولوژی‌های ارتباطی که در سال‌های اخیر رشد چشم‌گیری داشته، شبکه‌های اجتماعی به‌خصوص شبکه‌های اجتماعی موبایلی است که طیف وسیعی از اقشار مختلف جامعه در گروه‌های سنی و فکری و فرهنگی را درگیر خود کرده است. کمتر از 4 سال است که اپلیکیشن‌های ارتباطی تلفن همراه مانند وایبر، واتس‌اپ، لاین، تانگو، تلگرام و... پا به زندگی ایرانی‌ها گذاشته‌اند، اما در همین مدت کوتاه، تبدیل به یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر زندگی بسیاری از ما شده‌اند.

سرعت و قدرت نفوذ شبکه های اجتماعی در کشور به حدی است که به طرز شگفتی به زندگی افراد ورود پیدا کرده است تا جایی که ایران در استفاده از شبکه ی وایبر و تلگرام در دنیا رکوردار شده است، البته نه تنها شبکه‌های اجتماعی بلکه اصولا همه انواع فناوری، ابزارهای مفیدی هستنداما ناآگاهی از چگونگی استفاده از آنها، می‌توانند نقش تخریبی به آنها بدهد، امروزه عوارض اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی چندان که باید به چشم نمی‌آید چون همه جامعه درگیر آن شده‌اند و به یک اپیدمی تبدیل شده است.

از دست رفتن سرمایه‌های انسانی یکی از آسیب‌های بزرگ شبکه‌هایی است که به عنوان شبکه‌های اجتماعی در حال فعالیت هستند که در آنها اجتماع تنها به عنوان جمع شدن افراد به دور یکدیگر می‌تواند معنی پیدا کند و شرایط اجتماع به هیچ عنوان در آنها صدق نمی‌کند و باید این موارد توسط مسئولان جدی گرفته شود تا سایه سنگین این شبح‌ها از روی زندگی افراد گرفته شود و دوباره آرامش به خانواده‌ها بازگردد.

این شبکه ها علاوه بر مزایایی که دارد، معایب بی شماری را نیز دارا می باشد. افراد در این شبکه ها می توانند با افراد دیگر در نقاط مختلف دنیا ارتباط برقرار کرده و به تبادل اطلاعات بپردازند، دوستان دوران مدرسه خود را پیدا کرده و از احوال آنان باخبر شوند و همچنین از جدیدترین اخبار روز دنیا مطلع شوند؛ اما متأسفانه عدم فرهنگ سازی مناسب در مورد استفاده از این شبکه ها، آسیب های جدی را متوجه افراد به ویژه کانون گرم خانواده ها کرده است، اعتماد یکی از مهمترین پایه های زندگی فردی و اجتماعی افراد یک جامعه به شمار می رود که در شبکه های مجازی به راحتی مورد هجوم قرار گرفته است چرا که افراد بدون هیچ شناختی که به واسطه برخورد کلامی و حضوری صورت بگیرد با یکدیگر آشنا می شوند و همین عدم شناخت باعث بروز و ظهور فسادهای اخلاقی و برملا شدن رازهای مگوی انسان ها و در نهایت بی اعتمادی میان افراد جامعه و خانواده ها می شود.

کاهش تعاملات زوجین به دلیل گذراندن ساعات زیادی از روز در این شبکه ها، باعث سردی روابط بین آنان و عدم توجه به نیازهای یکدیگر شده و تنش های عاطفی و جنسی بین آنان را دامن می زند. همچنین ممکن است یکی از طرفین درگیر روابط عاطفی با فرد دیگری شده و حضور در این شبکه ها نقطه آغاز سوء استفاده از اعتماد طرف مقابل و خیانت عاطفی و در شکل عمیق تر آن، خیانت فیزیکی به همسر می باشد، یکی از علل اصلی خیانت سهولت برقراری ارتباط از مسیر شبکه‌های اجتماعی مبتنی بر اپلیکیشن‌های موبایلیاست چراکه در گذشته افراد به سختی می‌توانستند از طریق تلفن عمومی، نامه‌نگاری و … روابط مخفیانه برقرار کنند اما الان دسترسی‌ها بسیار راحت شده و چارچوب ارزش‌ها تغییر کرده است.

افرادی که این روابط مجازی را شروع می‌کنند خود را اینگونه توجیه می‌کنند که فقط یک گفتگوی ساده است و آن را خیانت تلقی نمی‌کنند در صورتیکه خیلی از این روابط به ملاقات‌های حضوری و حتی روابط جنسی هم می‌رسد، بسیاری از این خیانت‌ها از شبکه‌های اجتماعی نشات گرفته که ذائقه‌ها را تغییر داده به ویژه ذائقه افراد در انتخاب همسر را بسیار تحت‌الشعاع ملاک و انتظارات جدید و سطحی قرار داده است به عبارتی دیگر این شبکه‌ها به فرد القا می‌کنند که “اگر همسرت نیازت را تامین نمی‌کند، فرد دیگری هست!” خیلی راحت حریم‌ها در حال شکستن هستند و زمینه‌ساز همه اینها رسانه و شبکه‌های اجتماعی است که آن را تحت کنترل نگرفته‌ایم.

اگر فضای مجازی سوار بر زندگی ما شود و ما تحت‌تأثیر ظرفیت‌های منفی آن قرار بگیریم بطوریکه به بی‌توجهی نسبت به وظایف ما در خانواده منجر شود، بدون شک تهدید ی جدی برای زندگی تلقی می شود، اما اگر از ظرفیت‌های این فضا مانند سرعت انتقال اطلاعات، دسترسی آسان به اطلاعات و ارزان‌بودن، استفاده درستی داشته باشیم می‌تواند فرصت خوبی برای همه افراد از جمله زوجین باشد اما مسئولان فرهنگی کشور باید پیش از آنکه موج ابزارهای نوین ارتباطی بر روی فرهنگ ایرانی و اسلامی ما تأثیر بگذارد  اقداماتی را انجام دهند که متأسفانه تاکنون در این زمینه اقدام مؤثری صورت نگرفته است و همچنان این جوانان هستند که فرصت جوانی خود را با استفاده از این نرم‌افزارها به بطالت می‌گذرانند.

انتهای پیام/