افسردگی دو قطبی و افسردگی فصلی
بیماری دپرسیون - مانیک اختلال بی خطری نیست. برای بعضی ها دوره های شدید مانیک می تواند گرفتاریهای زیادی تولید کند. بعضی از این افرادممکن است به همین خاطر بیکار شوند یا کل زندگی حرفه ایی خود را از دست بدهند و یا روابط اجتماعی شان قطع شود. به سر بردن با آنها دشوار است و درصد بسیار بیشتری از افراد مانیک – دپرسیون متأهل در مقایسه با افراد افسرده یک قطبی متأهل ، طلاق می گیرند. سوء مصرف الکل بسیار بالاست و هرچه مانی شدیدتر ، الکلیسم هم شدیدتر خواهد بود. در موارد بسیار شدید بستری کردن لازم است و خود کشی تعداد معدودی از آنها را تهدید می کند. اما در صورتی که مانی خفیف تر باشد و افسردگیها زیاد فرساینده نباشد، بیش فعالی ، بلند پروازی ، پرچانگی و جاه طلبی افراد مانیک – دپرسیون در جامعه می تواند موجب موفقیت شود. آبراهام لینکلن ، وینستون چرچیل و تئودور روزولت احتمالاً همگی مانیک- دپرسیون بوده اند. خویشاوندان درجه اول این افراد نیز به طور چشمگیری خلاق تر از افراد عادی بودند و احتمالا این مانی است که به شروع ناگهانی خلاقیت کمک میکند. علت مانیک- دپرسیون نامشخص است. فرد دو قطبی هنگامی که در حالت مانیک قرار دارد به راحتی به گریه می افتد، او ناامیدتر از افراد عادی است و افکار خود کشی بیشتری دارد و به نظر برخی از نظریه پردازان ، مانی دفاعی است علیه افسردگی بنیادی و به طوری که شنگولی شکننده از اندوه اساسی تر جلوگیری میکند. بیماری مانیک- دپرسیون را به وسیله لیتیوم میتوان کنترل کرد. بیماران مبتلا به اختلالات دو قطبی ادواری سریع ، که طی آن در هر سال چهار دوره یا بیشتر رخ میدهد علاوه بر لیتیوم ، داروهای ضد تشنج به علاوه لووتیروکسین که به لیتیوم افزوده شده باشد باعث بهبودیشان میشود.
افسردگی فصلی
جدیدترین هم خانواده افسردگی دو قطبی ، افسردگی فصلی یا اختلال عاطفی فصلی است. هزاران سال است که فعالیت انسان در مناطق معتدله قویّاً تحت تاثیر فصل ها قرار داشته است. به طوری که رفتار بسیار فعال در طول بهار و تابستان و کناره گیری از بحران و التهاب زندگی در طول پاییز و زمستان روی می دهد. در این بیماری ، افسردگی هر سال در آبان یا آذر ماه آغاز و به تدریج از میزان آن کاسته می شود و با طولانی شدن روزها در فروردین و اردیبهشت ، مانی نمود پیدا کرده و چرخه این بیماری کامل می شود. بیماران از خستگی ، خواب بیش از حد ، میل به کربوهیدرات و نشانه های معمول افسردگی شکایت می کنند. تعداد مبتلایان زن بیشتر از مردان است و این مشکل در بچه ها نیز یافت می شود. دوره های افسردگی به نور خورشید و درجه حرارت هوای هر ماه وابسته است. مقدار این افسردگی بسته به میزان نور خورشید در محلی که این بیماران زندگی می کنند و همچنین زمانی که به سفر می روند تغییر می کند. چنانچه آنها در زمستان به جنوب سفر کنند ، افسردگی ظرف مدت چند روز کاهش یافته و اگر در زمستان به شمال سفر کنند ، افسردگی بدتر می شود. این یافته ها موجب شد تا از نور مصنوعی به عنوان درمان استفاده شود. به طوریکه نورهای درخشان در منزل بیماران قرار داده می شود و صبح زود و بعد از غروب به صورت مصنوعی ، ساعات روز را طولانی می کند. تسکین فوری نشانه های افسردگی ، به ویژه با نورهای صبح و برگشت نشانه ها زمانی که نور کنار رفته گزارش شده است.
یادداشتی از سهیلا آقاجانی/ کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
انتهای پیام / ن
دیدگاه شما