19. دى 1395 - 15:48   |   کد مطلب: 14682
یک بیماری نامحسوس اما رایج:
بیماری جلب توجه یا اختلال شخصیت نمایشی
شناخت این اختلال میتواند درک درستی را از رفتارهای افرادی که دارای این بیماری هستند به شما بدهد. این افراد معمولا در روابط زناشویی ضعیف بوده و همین امر آنها را به سمتی میکشد که با تجربه زندگی های ناموفق باز هم ازدواج های مکرر داشته باشند.
shabnamha.ir , shabnamha , afkl ih , شبنم ها , شبنم همدان , اختلال شخصیت نمایشی;

در اجتماع و در برخوردهای روزانه ممکن است با افرادی برخورد کنید که به نظر ، رفتارشان بسیار جلب توجه میکند و یا به اصطلاح عامیانه، جلف به نظر برسد. اما آیا تا کنون به این فکر کرده اید که شاید برخی از این افراد دارای نوعی از اختلال شخصیت باشند که شناخت این نوع اختلال بتواند کمک زیادی به شما در نحوه برخورد با آنها و یا حتی انتخاب و نوع ازدواجتان داشته باشد؟ چرا که این نوع افراد با اینکه از هر نظر انسانهای سالمی به نظر میرسند اما به دلیل داشتن این نوع اختلال ازدواجهای پایداری ندارند و چه زن باشند و چه مرد معمولاً چندبار ازدواج میکنند.

اختلال شخصیت نمایشی:

افرادی که از دیدگاه روانشناسی دارای این نوع اختلال شخصیت باشند ، رفتارهای جلب توجه کننده زیادی از خود نشان میدهند. رفتارهای نمایشی و هیجانی در مقابل اتفاقات بی اهمیت یکی دیگر از نشانه های رفتاری آنهاست. آنها در ظاهر جذاب ، صمیمی و اهل نشست و برخاست با دیگران و معاشرت هستند و معمولاً دیگران را افرادی ریاکار دانسته و رفتار آنها را مورد اتهام قرار میدهند. این اشخاص در رفتار و ابراز احساسات خود نسبت به اتفاقات پیرامون خود اغلب مبالغه میکنند و هر چیز ساده ای را از آنچه که در واقعیت وجودد دارد مهمتر و پر رنگ تر جلوه میدهند. حرکاتشان معمولاً به گونه ای است که آنها را در مرکز توجه قرار دهد و اگر در میان جمع تحسین و تأیید نشوند ، تندخور شده و زیر گریه و زاری به راه می اندازند. دیگران را سرزنش میکنند و به آنها تهمت ناروا میزنند. این افراد از خود شدیداً عشوه گری و لوندی بروز میدهند اما جالب است بدانید که علی رغم این تظاهر ، از لحاظ جنسی بسیار سرد و ضعیف هستند و این اختلال در مردان نمایشی به ناتوانی جنسی منجر شود. این امر نشان دهنده این است که رفتار عشوه گرانه آنها بیشتر در جهت جلب توجه دیگران است تا تمایلات جنسی. این اختلال در زنان بیش از مردان رایج است. این بیماران افرادی هیجانی و احساساتی هستند که ممکن است با قانون نیز به مقابله پرداخته و یا به مصرف مواد روی آورند و لااُبالی گری کنند.

پیشنهاد درمانی:

روان درمانی و روانکاوی میتواند در درمان این اختلال تاثیرگذار باشد و بهتر است دارو درمانی هم به صورت کمکی استفاده شود. به عنوان مثال استفاده از داروهای ضد افسردگی ، ضد اضطراب و ضد روانپریشی برای افرادی که علائم آن را نشان میدهند توصیه میشود که البته باید زیر نظر روانپزشک و همچنین روانشناس بالینی انجام شود.

یادداشتی از سهیلا آقاجانی / کارشناس ارشد روانشناسی بالینی

انتهای پیام/

دیدگاه شما

آخرین اخبار