به گزارش شبنم همدان،  در میان اقشار زحمت کش جامعه گروهی هستند که با صبر و حوصله تمام شبانه روزخود  را وقف کار و خدمت به همنوع کرده اند. سپید پوشانی  که  در بیمارستانها در کنار بیماران حضور دارند و در لحظات سخت آنها شریک می شودند. حضور آنها به بیماران قوت قلب و به همراهان آنها امید می بخشد . به طور حتم این قشر زحمت کش مشکلات و حرف هایی دارند که کمتر آن را شنیده ایم. روز پرستار بهانه ای شد تا با رئیس سازمان نظام پرستاری در مورد  مشکلات پرستاران  و چالش های این شغل گفتگو کنیم.

انتظار هفت ساله برای اجرایی شدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری 

به عنوان اولین سوال  درباره قوانینی که در ارتباط با پرستاران وجود دارد سوال کردم .

هادی زرینی عنوان  کرد :در مورد پرستاری دو قانون مهم به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.  اولین قانون درباره ارتقای بهره وری است که با کاهش ساعت کار پرسنل پرستاری موجب ارتقای کیفیت خدمات کاری پرستاران و رضایتمندی بیماران می شود.  البته این قانون در بعضی از بیمارستانهای خصوصی و بیمارستانهای نیروهای مسلح بر زمین مانده و هنوز به مرحله اجرا نرسیده است . قانون مهم دیگری که در سال 88 در مجلس به تصویب رسید، قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است که بعد ازگذشت  7سال هنوز به مرحله اجرایی نرسیده است ولی در قانون برنامه توسعه ششم ضمانت اجرایی شدن آن تصویب شده است .

آیا در کشور امکانات تحصیلی برای پرستاران در نظر گرفته شده است ؟

زرینی خبر داد :در کشور ما از نظر تحصیلی زمینه های خوبی برای پیشرفت تحصیلی پرستاران وجود دارد. خوشبختانه  پرستاران تا مقطع دکترا می توانند به تحصیل خود ادامه دهند. در دانشگاه علوم پزشکی همدان سالانه 25 نفر در مقطع کارشناسی ارشد تحصیل می کنند و امسال 2نفر در مقطع دکترا فارغ تحصیل شده اند.

با توجه به اینکه امروزه بیماریهای واگیردار فراوانی وجود دارد که امکان انتقال از طریق عرق دست، عطسه , یا از طریق زخم های باز , یا پریدن خون فرد ناقل در قرنیه چشم و ...  چطور پرستاران با وجود آگاهی کامل از این موارد زیان آور و خطرناک  به شغل خود ادامه می دهند ؟

خطرات جبران ناپذیر و بیماری های لاعلاج  در کمین پرستاران 

زرینی تصریح کرد : شغل پرستاری بعد از کار در معدن دومین شغل سخت  جهان است  . برخی از سختی های این شغل عبارتند از: شب کاری, حجم بالای بیماران , مواجهه با بیمارانی که در شرایط کاملا نامناسب قرار دارند و افزون  بر همه این موارد همراهان بیمار که تنها دغدغه بیمارخود را دارند و در شرایط بحران روحی هستند . پرستاران در این موارد علاوه بر اینکه وظیفه مراقبت از بیمار را دارند باید شرایط همراه بیمار را هم در نظر بگیرند.

وی افزود: همکاران ما بیش از سایر کارکنان دستگاههای اجرایی و دولتی  در معرض خطرات شغلی قرار دارند و خطرات جبران ناپذیر و غیر قابل بهبود از جمله هپاتیت ,ایدز ,مننژیت,سل و........قرار دارند و همه این موارد شغل پرستاری را از سایر مشاغل متمایز کرده است .

بازگشت بیمار 50 ساله پس از ساعت ها احیای مستمر قلبی

آیا خاطره ای شیرین از دوران پرستاری خود دارید  پررنگ تر از سایر خاطرات شما باشد ؟

رئیس نظام پرستاری می خندد ومی گوید :درسال  84خانم 50 ساله ای را  بدون علائم حیاتی به اورژانس آوردند که ما سریعا احیای قلبی ریوی را برای ایشان شروع کردیم بعد از نیم ساعت تلاش قلب بیمار برگشت تنفسش را با دستگاه کنترل کردیم ,هنگام ماساژ قلبی شکسته شدن دنده هایش را زیر دستم احساس می کردم بعد از احیا او را به  ICU یکی از بیمارستانها اعزام کردیم متخصص بیهوشی شیفت شب ان بیمارستان گفت :مریض تا صبح دوام نمی آورد بعد از شنیدن این مطلب با خستگی بیشتر به بیمارستان محل کارم برگشتم بعد از چهار روز که مجدد من شیفت بودم همان خانم را دیدم که با امپولهایی که در دست داشت به اورژانس آمد نزدیکش رفتم و از او پرسیدم شما زنده اید؟ پاسخ داد: آره من زنده ام ازاو پرسیدم دنده هایت نشکسته است؟ پسرش گفت :عکس از قفسه سینه گرفتیم که گفتند کل دنده ها از جناغ سینه جداشده است. وقتی خبر زنده بودن آن خانم را به کسانی که برای احیا او تلاش کرده بودیم دادم خیلی خوشحال شدند و در شیفت آن شب تا صبح با روحیه بهتری به کار ادامه دادیم .

مسئولین چاره ای بیندیشند؛ ساعت هایی که به جای رسیدگی به بیمار صرف نوشتن گزارش می شود

رئیس نظام پرستاری همدان درباره مشکلات پرستاران گفت : بر اساس استاندارد خاورمیانه برای هر تخت دو پرستار در نظرگرفته شده است ولی در کشور ما 1/7در استان ما 1/2وبر اساس بیمارستانهای مختلف استان  این رقم متفاوت است. از طرف دیگر کاغذ بازی های فراوان که واقعا بخش عظیمی از ساعت کاری پرستاران را به خود مشغول کرده است در حالی که پرستاران در ایستگاه پرستاری مشغول نوشتن گزارش هستند همراهان بیمار فکر می کنند پرستاران بیکار ویا مشغول نامه نگاری , یا خواندن کتاب هستند امیدوارم مسئولین درک کنند  پرستاران کارهای مهمتری از نوشتن گزارش دارند.

انتهای پیام / ن