به گزارش شبنم همدان:

بانوان سرزمین ما در شرایط مختلف ثابت کرده اند که می توانند مشکلات را هرقدر هم بزرگ باشد از سر راه بردارند. برخی بانوان با انجام شغل های سخت صلابت یک زن ایرانی را به تصویر می کشند و با ظرافت و نگاه دقیق خود کارهای به ظاهر مردانه را به نحو احسن به انجام می رسانند. بیشتر این بانوان در حالیکه بیرون از منزل مردانه کار میکنند در منزل نیز کدبانویی تمام عیار و مایه آرامش اعضای خانواده هستند.

رانندگی یکی از شغل هایی است که بیشتر در جامعه ما مردانه است. وقتی این شغل را در جاده های بین شهری درنظر بگیریم دشواری کار بیشتر میشود و کار مردانه تر. در این گزارش به سراغ بانوی خلاق، خود اشتغال و هنرمندی رفته ایم که علاوه بر هنرهای زنانه و خلاقیت و ابتکار در کارهای هنری در اجتماع نیز به عنوان راننده مشغول فعالیت است. بیتا باقری  بانوی هنرمند ایرانی،  همانطور که با مهارت تمام، ظرافت هنرهایی مانند نقاشی و خطاطی و قالیبافی را به اوج میرساند راننده تریلی در جاده های بین شهری است. گفتگوی خبرنگار ما با این بانوی هنرمند را در ادامه می خوانید.

از کودکی در جاده ها از تریلی و کامیون وحشت داشتم

برای خوانندگان ما از شغل خود بگویید اینکه از چه زمانی علاقمند به کار رانندگی در جاده ها شدید و انگیزه شما از انتخاب این شغل چه بوده است؟

بیتا باقری پاسخ داد : شاید باورش سخت باشد که من از کودکی  تا پیش از ازدواج از ماشین های سنگین جاده ای بسیار وحشت داشتم و حتی در جاده از اینکه بخواهیم از کنار این ماشین ها عبور کنیم میترسیدم .همسرم که به خواستگاری من آمدند راننده اتومبیل های سنگین بودند. بنابراین کم کم این ترس از بین رفت تا حدی که در اکثر مسافرت های همسرم ایشان را همراهی می کردم.

پس از بیماری همسرم تصمیم گرفتم کارش را ادامه دهم

 متاسفانه از آنجایی که همسرم به بیماریهای آسم و دیسک کمر مبتلا بودند  برای مدتی شغل رانندگی را رها کردند. با خانه نشین شدن همسرم هزینه های زندگی ما همچنان وجود داشت و باید برای امرار معاش کار می کردم بنابراین تصمیم گرفتم  برای تامین هزینه های سنگین  زندگی به دنبال اخذ گواهینامه پایه بروم و کار همسرم را ادامه بدهم  و حدوداً پنج سال است با تریلی کارمی کنم  .

کارم را با کامیون کمپرسی آغاز کردم

اولین بار که موفق به رانندگی ماشین سنگین شدید کار خود را با چه ماشینی آغاز کردید و در چه مسیرهایی رانندگی می کردید و این روند با توجه به مسئولیت مادر بودن شما  تاکنون چطور ادامه پیدا  کرده است ؟

باقری پاسخ داد : در ابتدای کار رانندگی جاده ای را با کامیون کمپرسی شروع کردم و چون در قزوین ساکن بودم  مسیرهای کوتاه سمنان ,کرج را رانندگی می کردم و با این کار  روز به روز  به علاقه من نسبت به رانندگی افزوده می شد. چند سالی را در جاده با عشق و علاقه رانندگی میکردم.

پس از 11ماه دوندگی مجوز رانندگی با اتوبوس های درون شهری را گرفتم

  در سال گذشته دختر کوچکتر من پایه اول ابتدایی درس می خواند  و به دلیل آنکه بتوانم زمان بیشتری را به فرزندانم اختصاص دهم تصمیم گرفتم به رانندگی اتوبوس های درون شهری روی بیاورم اما متاسفانه با مخالفت های جدی مسئولین مواجه شدم , اما من از پای ننشستم و  با سماجت فراوان تقریبا  پس از  یازده  ماه توانستم  مجوز رانندگی اتوبوس های درون شهری را دریافت کنم ,بنابراین به عنوان اولین خانم راننده اتوبوس های درون شهری در شهر قزوین شروع به کار کردم.

چگونه مسافران از کار شما استقبال می کردند  ؟

باقری با خنده ابراز کرد : من نهایت سعی خود را به کار می‌گیرم تا بتوانم به بهترین نحو رانندگی کنم ,اکثر مسافران هنگام پیاده شدن بسیار تشویقم می کنند و لبخندی که بر  لب  آنها نقش می بندد باعث دلگرمی من می شود .

انجام هنرهای دستی در کنار رانندگی

 با توجه به اینکه شما مانند دیگر خانم های خانه دار فعالیت هایی از قبیل آشپزی ,قالبافی و.....انجام می دهید ایا وقت  کم نمی آورید؟

این بانوی هنرمند پاسخ داد : برنامه ریزی دقیقی برای کارهای خانه  انجام می دهم .شاید گزاف نباشد اگر بگویم وقت کمی را به استراحت اختصاص می دهم. سعی می کنم از هر لحظه و فرصتی برای  کنار هم بودن اعضای خانواده نهایت لذت را ببرم و همسرم بزرگترین پشتیبان و همراه من در همه امور زندگی  است .

هنرهایی از قبیل قالیبافی ,نقاشی و .....را از چه زمانی آغاز کرده اید ؟

باقری اظهار داشت : در سال 1386 در جاده چالوس زندگی می کردیم. آن زمان با وجود تمام مشغله های زندگی تصمیم گرفتم ادامه تحصیل بدهم تا بتوانم مدرک دیپلم را بگیرم , در کلاس های قالی بافی شرکت می کردم و همزمان با آموزش، در منزل دار قالی راه اندازی کردم و همچنین  در کلاس های آموزش زبان انگلیس شرکت می کردم. به نقاشی علاقه فراوانی داشتم سعی می کردم با دقت در طبیعت و اجزایش آن ها را بر روی بوم پیاده کنم و بالاخره موفق شدم  در یک گالری  نقاشی ها و خطاطی هایم را به نمایش بگذارم .

رانندگی در جاده هم مانند نقاشی و خطاطی نیازمند  ظرافت و تحمل است

شاید برای عده ای تعجب آور باشد چگونه می توان چندین هنر را همزمان آموزش دید و دیگر اینکه رانندگی ماشین سنگین کمی خشن به نظر می رسد در حالی که هنر هایی نظیر  قالبافی , خطاطی ,نقاشی بسیار  ظریف هستند چگونه می توان همه این موارد را درکنار یکدیگر جمع بست ؟

بانوی هنرمند خلاق اذعان داشت : شما تنها به ظاهر ماشین های سنگین  دقت دارید. در واقع کارهای فنی ماشین های سنگین دقت و ظرافت خاصی را  نیاز دارد. همانگونه که رج به رج قالی صبر و دقت بافنده را طلب می کند رانندگی در مسیرهای طولانی و گرم و  یا سرد و یخبندان  به صبر و تحمل بالای راننده نیاز دارد . پیچ وخم های هنر نستعلیق گاهی اوقات زیبایی های جاده را در خاطرم تداعی می کند بنابراین من گمان نمی کنم هیچ یک از این هنرها دور از یکدیگر باشند .

خانواده  چه نقشی در موفقیت شما داشتند و آیا فرزندانتان نیز به رانندگی علاقه دارند ؟

بیتا باقری پاسخ داد: ابتدا باید  بگویم روزانه هزار بار خدا را به خاطر خانواده خوب و صالحم شکر گزار هستم. زیرا تک تک  اعضای خانواده ام مخصوصا همسرم در پیشرفت و ترقی من بسیار موثر بودند. با صراحت اعتراف میکنم هر فعالیتی که انجام می دهم در سایه حمایت ها و تلاش های همسرم به ثمر می نشیند.

وی افزود: خدار را شاکرم که صاحب دو فرزند دختر 18 ساله و 8 ساله هستم . دخترانم  علاقه زیادی به موتور سواری دارند و روزهای که به همراه همسرم در منزل هستیم خارج از شهر موتور سواری دخترانمان را با لذت تماشا می کنیم .

سخن پایانی

بیتا باقری در پایان به عنوان یک بانوی موفق ایرانی خطاب به دیگر بانوان سرزمینش گفت: زندگی پستی و بلندی های فراوانی دارد و باید بدانیم دنیا منتظر ما نمی ایستد،  بلکه ما باید قدر و ارزش هر لحظه نفس کشیدن را بدانیم چون خداوند متعال به ما فرصت زندگی کردن داده است. حفظ آرامش و یکدلی ,مهربانی اعضای خانواده از وظایف بسیار ضروری مادران خانواده است. من تلاش کرده ام که قبل از هرکاری همسر بودن و مادر بودن را در اولویت قرار دهم  و اگر پشتبانی همسرم و فرزندانم نبود قطعا نمی توانستم موفق شوم .

انتهای پیام /