به گزارش شبنم همدان به نقل از «بسیج زنان کشور» : زهرا باقری: دین مبین اسلام، برای رشد ابعاد مختلف فکری و روحی انسان‌ها برنامه دارد و بر برخی موارد تاکید فراوانی دارد. این تاکیدها گاهی در قرآن به صورت واضح و مبرهن آمده است و گاهی در میان احادیث و زمانی هم در سیره پیامبر گرامی اسلام(ص) و یا ائمه معصومین(ع) قابل مشاهده است.

یکی از این موارد، توصیه اکید اسلام بر علم‌آموزی است، برابری یک ساعت اندیشیدن با هفتاد سال عبادت، در مدح علم آموزی است، چرا که به سبب همین اندیشیدن و به دنبال علم رفتن است که دید انسان نسبت به جهان پیرامونش رشد کرده و قدرت تحلیل اتفاقات را می‌یابد، در همین راستاست که می‌تواند حق را از باطل تشخیص داده و در زمانی که باید وارد عمل شود، بصیرت به خرج می‌دهد.

در جمهوری اسلامی ایران نیز توجه به این ارزش از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی با تاسیس و گسترش مدارس و کلاس‌های نهضت سوادآموزی، وجود داشت.

الگوی زن مسلمان

در آموزش‌ها و کسب مهارت‌های علمی، اسلام هیچ تفاوتی میان زن و مرد قائل نشده است، همانطور که مردان را به کسب علم تشویق می‌کند، مشوق زنان نیز هست.

در ایران پیش از انقلاب اسلامی، کسب علم و معرفت نیز همچون اکثر فریضه‌های اسلامی، دچار انحرافاتی شده بود و هر کسی به نفع و خواسته خود با آن برخورد می‌کرد.

گاهی عده‌ای برای کسب مقام و یا ثابت ماندن در جایگاهی، با تفسیر به رای خویش در این فریضه استثناء قائل شده و زنان را از راه یابی به مدارج علمی باز می‌داشتند و گاهی ابتذال به حدی بود که خود خانواده‌ها مانع حضور دخترانشان در محافل علمی می‌شدند.

دور نگه داشتن زنان از آگاهی‌های دینی و اجتماعی، همان هدفی بود که دشمنان اسلام با کمک نظام شاهنشاهی در ایران پیاده می‌کردند.

اما اسلام با ارائه الگوهای مختلف در طول تاریخ شکوهمندش و بخصوص از صدر اسلام، راه روشن را نشان داده است. خاصه در کسب معارف و علوم، نمونه تاریخ اسلام، برای تمام زنان، عقیله بنی‌هاشم، حضرت زینب(س) است.

زنان این کشور نیز پس از پیروزی انقلاب با اقتدا به چنین الگوی ارزشمندی وارد عرصه های مختلف علمی و پژوهشی شدند.

مقام علمی حضرت زینب

مفسر قرآن

حضرت زینب(س) سومین فرزند امام علی(ع) و میراث دار حضرت زهرا(س) است که علم را از پدر خود و در دامن مادر خودیش آموخته است، به قدری که وقتی يك سال از زمان اقامت حضرت امیر(ع) و خانواده‌اش در کوفه می‌گذشت، جمعی از زنان خردمند کوفه همسران خود را به حضورشان فرستادند و درخواست کردند که حضرت زینب(س) که همانند مادرشان حضرت زهرا(س) دارای قدرت علم و دانش فراوانی است، برایشان کلاس تفسیر قرآن بگذارد.

امام علی(ع) این اجازه را می‌دهند و کلاس تفسیر قرآن حضرت زینب(س) در کوفه برگزار می‌شود و این اجازه گواهی بر تایید قابلیت علمی بالای حضرت زینب(س)، توسط حضرت علی(ع) است.

محدثه

حضرت زینب(س) از پدرش حضرت علی(ع) و مادرش فاطمه زهرا(س) و همچنین ام ایمن و ام سلمه روایت می‌کند. از سوی دیگر امام زین العابدین(ع)، جابر بن عبدالله انصاری و ابن عباس از وی روایت می کنند.

ابن عباس در خصوص فرمایش حضرت زهرا(س) درباره فدک لفظ «عقیله» را برای حضرت زینب(س) به کار می‌برد که این امر نشان دهنده شهرت حضرت در مقام علمی است.

«لیبه» به معنای علم و فضل فراوان یکی دیگر از القاب معروف حضرت زینب(س) است که شخصیت علمی حضرت را نمایان می‌کند.

نیابت خاصه

پس از واقعه عاشورا چهره واقعی حضرت زینب(س) به عنوان ثمره تربیت مکتب اهل بیت(ع) به خوبی نمایان می‌شود. ایشان پس از عاشورا در کنار سرپرستی از اسیران و حفظ جان امام سجاد(ع) از خطرها، نیابت خاصه نیز از طرف امام حسین(ع) داشتند، بدین ترتیب که شیعیان در حلال و حرام و احکام شرعی به ایشان مراجعه می کردند.

نایب خاص بودن، سند دیگری از مقام علمی ایشان است.

عالم بلامعلم

در طول تاریخ تنها یک نفر مصداق«عالم بلامعلم» قرار گرفته است، لقبی که امام سجاد(ع) به واسطه مهارت در سخنرانی، بلاغت و فصاحت حضرت زینب (س)، پرچم دار قیام امام حسین(ع) در مسجد کوفه به ایشان عطا کرده‌اند: ":«...أنتِ بِحَمدِ الله عالِمهٌ غیرُ مُعَلَّمِهٍ وَ فَهِمَهٌ غَیرُ مُفَهَّمَهٍ. تو بحمدالله، عالم آموزگار ندیده و خردمند نیاموخته هستی!". (بحار الأنوار؛ ج 45، ص 164)

در مقام علمی حضرت زینب(س) علاوه بر توانایی سخنرانی خوب و اثرگذار ایشان، تسلط به نکات سخنرانی حائز اهمیت است. آگاهی بر تصمیم‌گیریها و موضع‌گیری‌های به جا و مناسبت که می‌داند کجا باید نرم سخن گفت و کجا باید حماسه آفرید، کجا اشک چاره ساز است و کجا منطق می‌تواند بر مخاطب اثرگذار باشد، از دیگر قابلیت‌های حضرت زینب(س) در سخنوری است.

زنان امروز

چنین الگویی برای زنان کشور ایران، شاگردانی را تربیت کرده است، که از جمله معروفترین آنان «بانو مجتهده امین» است.

بانو در سال 1308 به دنیا آمد و در سال 1362 چشم از جهان فروبست. از چهارسالگی با فراگیری قرآن، آموختن را آغاز کرد و در چهل سالگی به موفق شد درجه اجتهاد خود را بدست آورد.

   تاسیس مدرسه علمیه‌ای به نام مکتب فاطمه (س)، چند دبیرستان دخترانه و تربیت شاگردان برجسته بخشی از فعالیت‌های وی محسوب می‌شود.

شخصیت‌هایی همچون علامه امینی، رحیم ارباب، علامه طباطبایی، آیت‌الله مرعشی نجفی، سید هاشم حداد، محمد تقی جعفری و مرتضی مطهری با آگاهی و تجلیل از جایگاه و مقام علمی و معنوی بانو امین به دیدار او رفتند و در زمینه‌های علمی مربوط به خود با او سخن گفتند.

رهبر معظم انقلاب در بخشی از  بیانات خود درباره نکوداشت و تجلیل از بانو امین معرفی این شخصیت عرفانی، فقهی و فلسفی برجسته را کاری سودمند در جهت احیای ارزش‌های اسلامی در زنان ارزیابی کرده اند.

«طاهره صفارزاده» دیگر بانویی است که در سال 1315 به دنیا آمد و در سال 1387 به دیار باقی شتافت.

این بانوی گرانقدر که شاعر، نویسنده، محقق و مترجم قرآن بود از  6 سالگی قرائت و حفظ قرآن را در آغاز کرد. وی پایه‌گذار آموزش ترجمه به عنوان علم و برگزارکننده نخستین نقد علمی ترجمه در دانشگاه‌های ایرانی محسوب می‌شود.

همچنین ایشان در سال 1380 با انتشار ترجمه «قرآن کریم» به افتخار عنوان خادم القرآن نایل شد.

همانطور که گذشت، الگوگیری از عقیله بنی‌هاشم در میان زنان انقلابی و مذهبی ما، باعث پیشرفت‌های چشمگیری شد که به نظر می‌رسد با شناخت هرچه بیشتر این بانوی گرانقدر، روز به روز شاهد شکوفا شدن استعدادهای علمی بیشتری با تکیه بر اعتقادات دینی راسخ، باشیم.

انتهای پیام/ص