به گزارش شبنم همدان به نقل راه دانا : مادران در هر خانواده بنیان و ریسمان پرقدرتی هستند که کانون خانواده را زنجیروار به یکدیگر متصل کرده‌اند. «مادر» کلمه‌ای پر از مهر و محبت که نشانه‌ای از عشق بی‌نهایت خداوند به انسان است. زمانی که مادری فرزند خود را در آغوش می‌کشد تنها گوشه‌ای از محبت خداوند بر بنده‌اش را نشان می‌دهد.

مادران ایرانی به عشق، مهربانی و صبوری شناخته شده‌اند، انسان‌های پر از احساس قشنگ که دریایی از رحمت و اسوه‌هایی از ایثار و فداکاری هستند.

روایتی از مهر مادری

داستان امروز ما معرفی یکی از مادران نمونه این سرزمین پهناور است که برای کودکانش همچون فرشته‌ای مهربان بوده و رنج‌ها و مرارت‌های کودکانش را عاشقانه تیمار می‌کند. مادری که همانند خورشید شبانه روز زندگی فرزندانش را روشنی می‌بخشد.

 مریم عزیزی مادر جوان میلاجردی دارای دو فرزند معلول است. این مادر فداکار نهایت عشق و عاطفه را برای فرزندانش به تصویر کشیده است. وی در سخت‌ترین شرایط زندگی همچنان صبور و با توکل بر الطاف خداوند عاشقانه وجود فرزندان معصومش را به آغوش می‌کشد.

دو فرزند کوچک این بانو دارای بیماری «سی پی» یا همان «فلج مغزی» هستند.

عزیزی در گفتگو با خبرنگار سلام کمیجان گفت: همه سهم من از این دنیا سه پسر است که دوتای از آنان معلول هستند که توان حرکت و تکلم را ندارند. «علی» فرزند بزرگترم  ۱۹ سال دارد، «رضا»ی ۱۳ ساله و «ابوالفضل» ۸ ساله دو فرزند ناتوان من هستند.

وی با بیان اینکه دو پسر کوچکم بیماری «سی پی» دارند که تاکنون درمان قطعی برای این بیماری شناخته نشده است، زمانی که فرزند دوم به دنیا آمد متوجه شدیم که مبتلا به این بیماری است.

این مادر میلاجردی بیان کرد: در دوران بارداری سوم هم با وجود این که تحت نظر پزشک بودم متاسفانه چهار ماه بعد از تولد متوجه شدیم که ابوالفضل هم دچار این بیماری است.

عزیزی گفت: برای درمان فرزندانم آزمایشات متعددی انجام دادیم و حتی برگه‌های آزمایش را به آلمان فرستادیم اما هنوز هم پاسخی دریافت نکرده‌ایم.

 وی بزرگ‌ترین آرزوی خود را یافتن شغل مناسب در شهر میلاجرد برای فرزند بزرگترش عنوان کرد و گفت: «علی» به دلیل نبود شغل مناسب در شهر محل زندگی‌مان ناچار شده است تا به تهران برود و دور از خانواده آنجا مشغول به کار باشد.

به عشق فرزندان زیبایم، همه سختی‌ها را به جان خریده‌ام

این مادر فداکار خاطرنشان کرد: به خاطر فرزندان معلولم، هیچ‌وقت از خدا گله‌ای نکردم. به عشق فرزندان زیبایم، همه سختی‌ها را به جان خریده‌ام و از خداوند خواسته‌ام تا زمانی که زنده هستم، قدرت و توانایی بدنی به من بدهد تا از آن‌ها نگهداری کنم.

لطف خدا شامل حال‌مان است

مختار اتابیگی، پدر مهربان این خانواده به خبرنگار ما گفت: به لطف خداوند فرزندانم را در کنار خود مراقبت و بزرگ کرده و با تمام وجود از آن‌ها پرستاری می‌کنیم.

وی ادامه داد: به خاطر شغلی که دارم برخی از روزها در منزل نیستم و همسرم ناچار است به تنهایی به فرزندانمان رسیدگی کند.

اتابیگی با بیان اینکه هزینه‌های پزشکی بسیار است، گفت: هرگز ناامید نشده‌ایم و خدا را شاکر بوده‌ایم چراکه خداوند خود روزی رسان است و روزی بچه‌ها را می‌دهد.

در شهرستان کمیجان یک هزار و ۱۵۰ معلول (با درجه معلولیت شدید، متوسط و خفیف) زندگی می‌کنند که تحت پوشش بهزیستی هستند و به طور مستمر از خدمات و حمایت‌های بهزیستی بهره‌مند می‌شوند.

سلام کمیجان

انتهای پیام/ص