به گزارش شبنم همدان

تربیت کودک یکی از مهارتهایی است که والدین پیش از بچه دار شدن باید دانش کافی را در مورد آن کسب کنند. اگر پدر و مادر راهکارهای درست برخورد با کودک را بدانند میتوانند در پرورش کودکی بالنده گام بردارند. در مسیر رشد و تربیت کودک والدین با چالش هایی مواجه هستند که گاه برای حل این مشکلات نیازمند کمک متخصصان روانشناسی کودک می باشند.

خبرنگار شبنم همدان به سراغ  یک کارشناس ارشد روانشناسی بالینی رفته و در خصوص یکی از مشکلات رایج بین کودکان با وی گفتگو کرده است.

سهیلا آقاجانی در مورد مشکل دروغگویی کودکان اظهار داشت: دروغگویی یکی از صفات مذموم انسان است که میتواند در کودکی شکل گیرد. بسیاری از والدین از دروغگویی فرزندان خود رنج می برند اما شیوه مناسب برخورد با دروغگویی کودک را نمی دانند و از برچسب هایی مانند دروغگو استفاده می کنند که آسیب های روحی شدید و تبعات جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت.

این روانشناس بالینی اظهار داشت: ریشه دروغگویی کودک را باید در رفتار نامناسب اطرافیان و نزدیکان پیدا کرد. کودک از ابتدا دروغ گفتن را نمی شناسد و اساساً دروغ با ضمیر پاک کودک در تناقض ست اما گاهی رفتار والدین یا نزدیکان کودک را به این سمت سوق می دهد.

وی افزود: اگر کودک در مورد کار اشتباهی که انجام داده است دروغ می گوید این بدان معنی است که از پذیرفتن تبعات کار خود می ترسد. رفتار تند والدین در مورد اشتباه کودک موجب دروغگویی او شده است. در این موارد باید عوامل ایجاد ترس را از کودک دور کنیم و با رفتاری منطقی تر کودک را به پذیرفتن تبعات کرش تشویق کنیم.

آقاجانی به والدین تأکید کرد: باید از تبیه بدنی یا کلامی کودک به شدت پرهیز کنیم و هرگز کودک به خاطر اشتباهش مورد سرزنش کلامی قرار نگیرد. در اشتباهات کودک، باید علت زشتی کار برای او بازگو شود و تنبه کودک، محرومیت از چیزی که دوست دارد آن هم در زمان مشخص و به مدت محدود باشد. البته قبل از محرومیت باید برای کودک قانون را توضیح دهیم و بگوییم اگر فلان کار را انجام دهی به مدت چند ساعت با اسباب بازی هایت نمی توانی بازی کنی. این تنبیه برای کود ملموس است و موجب می شود به تبعات کار خویش بیندیشد.

این روانشناس ضمن بیان  دلایل دروغگویی کودکان گفت: باید کودک را همانگونه که هست بپذیریم و به شخصیت او احترام بگذاریم تا کودک با دروغ سعی در مطرح کردن خود نکند.

وی تأکید کرد: برخی کودکان دروغگویی را از بزرگترها می آموزند . تنها نصیحت کردن و شعار دادن برای آموزش راستگویی کافی نیست بلکه کودک باید راستگویی را در والدین ببیند و طور عملی از آنها یاد بگیرد. پدر و مادر باید اگر قولی به کودک می دهند حتماً به ان عمل کنند و با بدقولی های خود زمینه دروغگویی کودک را فراهم نکنند.

انتهای پیام /