به گزارش شبنم ها،با توجه به اخبار ضد و نقیضی که در دو روز اخیر درباره سقوط هواپیمای اوکراینی شاهد آن بودیم و اطلاعیه امروز ستاد کل نیروهای مسلح که بازتاب گستردهای را در رسانهها و شبکههای اجتماعی داشت، لازم شد تا بررسی این حادثه و پرداختن به شباهتها و تفاوتهای آن با ماجرای تلخ پرواز IR۶۵۵ را از زبان فرزند شهید نیکیملکی (از شهدای امنیت پرواز IR۶۵۵) برای شما بازگو کنیم که در ادامه میتوانید آن را با جزئیات بیشتر بخوانید.
آنچه در ماجرای IR۶۵۵ و هواپیماى اوکراینى مشترک است؛ جانکاه بودن این ۲مصیبت است. بر اساس آنچه در این ۳۱سال تجربه کردیم میگویم که بهت و شوک این مصیبت، تا سالها گریبان خانوادهها را رها نخواهد کرد.
به خانوادهها تسلیت میگویم و برایشان از خداوند طلب صبر میکنم.
و اما تفاوتهای ۲ماجرا؛ اقدام آمریکا، عمدی و به منظور تغییر رفتار ایران در ماههای پایانی جنگ طراحی شده بود، اما در ماجرای هواپیماى اوکراینى خطای انسانی رخ داده است. برخلاف ایران، آمریکا تا مدتها مسئولیت اقدامش را نپذیرفت؛ و این موضوع داغ ما را سنگینتر مینمود و سوهان روح بازماندگان شده بود.
پس از گذشت ۳۱سال، آمریکا هیچگاه از جنایتش عذرخواهی نکرد، اما مقامات ایران در کمتر از ۱هفته رسما عذرخواهی کردند. در ایران فورا پرونده قضایی تشکیل شده تا قاصران و مقصران، متحمل مسئولیت اقدامشان شوند، اما عاملان و آمران حمله به ایرباس ایرانی هیچگاه! تحت تعقیب قرار نگرفتند.
همه ساله در سالگرد شهادت پدرم، جریان رسانهای جدی برای انکار جنایت آمریکا و تطهیر دستان آمریکا از خون شهدا شکل میگیرد و سالی یکبار با نمکپاشی به زخممان، داغ شهادت پدرم را تازه میکنند، اما در مورد هواپیماى اوکراینى اینگونه نخواهد بود.
با شنیدن خبر اعطای مدال افتخار به ویل راجرز، ناخدای بیخدای ناو وینسنس آمریکایی، انگار یکبار دیگر پدرم را جلوی چشم ما ذبح کردند.
سخن پایانی: امروز هیچ کس مثل بنده و دیگر خانوادههای شهدایIR۶۵۵ نمیتواند این خانوادههای داغدار را درک کند.
عزیزانم، صمیمانه باشما همدردی میکنم.
انتهای پیام/
دیدگاه شما