به گزارش شبنم ها به نقل از دانا

این روزها حادثه ای تلخ بازهم وجدان افکارعمومی را جریحه دار کرده است. پدری فرزند خود را به سبب ارتباط با پسری به قتل می رساند. اینکه فقط بخواهیم از منظر حقوقی به این موضوع نگاه کنیم و یا آنرا خشم آنی و یا ریشه ای یک پدر عنوان کنیم چاره کار نیست و بایستی از لحاظ جامعه شناسی و مسائلی که چندی است درخصوص دختران و زنان در جامعه از سوی گروه سیاسی خاص عنوان و تبلیغ می شود، باید این مسئله را مورد واکاوی قرار دهیم.

ماجرا بسیار پیشتر از قتل «رومینا اشراقی» توسط پدرش اتفاق می افتد. زمانی که عده ای با الگوهای غربی برای ایران اسلامی سعی کردند تا سند 2030 را که به کودکان  آموزش های جنسی می داد و ذهن ناپرورده و سفید کودک را درگیر مسائل جنسی می کرد، ترویج کنند.

از سوی دیگر یله و رها بودن شبکه های اجتماعی از جمله اینستاگرام که همواره مورد انتقاد خانواده ها بوده است و بسیاری از خانواده ها سعی کرده اند که آنرا محدود و کنترل کنند و یا از دسترس کودکان و فرزندان خود دور نگاه دارند، از جمله این موارد است. جولان سلبریتی ها و افرادی که به عنوان شاخ مجازی شناخته می شود و عموما اعمال و رفتار جنسی شاخصه آنهاست این فضا را به شدت پرخطر کرده است.

فضای اجتماعی فرهنگی این روزها خود به خود باعث ایجاد آگاهی و بلوغ زودرس در کودکان و نوجوانان می شود، اما عده ای هم سعی کرده اند بدون در نظر گرفتن شرایط فرهنگی و اجتماعی کشورمان این ماجرا را تشدید کرده و فضای آشفته بوجود بیاورد که متاسفانه از دل آن ماجراهای تلخی  همچون مسئله رومینا اشراقی بیرون می آید.

از سوی دیگر جالب است که این افراد سعی می کردند که فضای اجتماعی را آنقدر باز کنند که کودکان در سنین پایین با مسائل جنسی و عاطفی اینچنینی آشنا شوند اما وقتی بحث ازدواج مطرح می شد با پیش کشیدن موضوع کودک همسری فضا را نسبت به این موضوع تنگ تر می کردند . این مسئله آشفتگی اجتماعی را افزون تر می کرد.

در همین رابطه، کارشناسان مطرح می کنند که باید مراقبت های لازم را انجام داد که کودکان به فراخور سن خود با مسائل اجتماعی آشنا شوند تا بتوانند در موعد مناسب و مقرر تجربیات لازم را بدست بیاورند. درواقع کودکان بایستی در این سنین هم بتوانند متناسب با سن و سال خود زندگی کنند اما فراگرفتن مسائل جنسی دنیای آنها را با مسائلی فراتر از ذهن آنها درگیر خواهد کرد و متاسفانه در این روند دچار مسائلی همچون بلوغ زودرس شده و مشکلاتی برای آنان و جامعه بوجود می آورد.

در این راستا اما الگوهای غربی همچون 2030 نه تنها جامعه را دچار مشکلاتی می کند بلکه از سوی دیگر برای مسائلی که در جامعه ایجاد می کنند راه حلی ارائه نمی دهد. درواقع این سند غربی باعث ایجاد مسائل اجتماعی در جامعه می شود اما با بی مسئولیتی تمام نسبت به مسائلی که ایجاد کرده رفتار می کند.

همچنین مسئله مهمتر اینجاست که افرادی که دچار بلوغ زودرس شده اند نیز با توجه به اینکه این افراد مسئله کودک همسری را پیش کشیده اند اجازه ازدواج و ایجاد بستری برای حل این مسئله اجتماعی روانی را نمی دهند.

بنابراین این نوع اسناد افراد را وارد یک بحران اساسی از یک سو باز برای ورود مسائل و دغدغه های مختلف جنسی روانی و از سوی دیگر بسته برای ایجاد یک راه حل منطقی و شرعی با توجه به حوزه فرهنگی کشورمان می کنند که متاسفانه از درون آن مسائلی چون حادثه تلخ اخیر بوجود می آید. این افراد پیش از پیش بایستی نسبت به اینگونه حوادث و آدرس غلطی که به جامعه می دهند، پاسخگو باشند.

انتهای پیام/