به گزارش شبنم ها،

 ۱- سحرى خوردن، و آن را ترک نكند گرچه به خوردن يک خرماى خشک، يا نوشيدن شربتى از آب باشد و بهترين سحری‌ها سويق يعنى قاووت و خرماست. و در خبر وارد شده كه خدا و فرشتگان صلوات می‌فرستند بر آن‌هايى كه در سحرها استغفار می‌كنند و سحرى می‌خورند.

 ۲- هنگام خوردن سحرى سوره «انّا انزلناه» را بخواند، كه هركه اين سوره مبارک را هنگام افطار كردن و سحرى خوردن بخواند، در فاصله بين اين دو زمان ثواب كسى را دارد كه در راه خدا در خون خود غلطيده است.

 ۳- بخواند در سحرهای ماه مبارک دعاى عظیم الشأنى را که از حضرت امام رضا علیه السّلام نقل شده که فرموده‏‌اند این دعایى است که حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام در سحرهاى ماه رمضان می‌ خواندند:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ بَهَائِکَ بِأَبْهَاهُ وَ کُلُّ بَهَائِکَ بَهِیٌّ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِبَهَائِکَ کُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ جَمَالِکَ بِأَجْمَلِهِ وَ کُلُّ جَمَالِکَ ........

 ۴- دعای ابوحمزه ثمالی

در مصباح شیخ است که روایت کرده ابو حمزه ثمالى که حضرت امام زین العابدین علیه السّلام در ماه رمضان بیشتر از شب را نماز می‌‏کرد و چون سحر می‌‏شد این دعا را می‌خواند:

إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ وَ لا تَمْکُرْ بِی فِی حِیلَتِکَ مِنْ أَیْنَ لِیَ الْخَیْرُ یَا رَبِّ وَ لا یُوجَدُ إِلا مِنْ عِنْدِکَ وَ مِنْ أَیْنَ لِیَ النَّجَاةُ وَ .......

 ۵- و نيز شيخ فرموده كه در سحر اين دعا را می‌خوانی:

يا عُدَّتي في كُرْبَتي، وَيا صاحِبي في شِدَّتي، وَيا وَلِيّي في نِعْمَتي، وَيا غايَتي في رَغْبَتي، اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتي، وَالْمُؤْمِنُ رَوْعَتي، وَالْمُقيلُ عَثْرَتي، فَاغْفِرْ لي خَطيئَتي، اَللَّـهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ خُشُوعَ الاْيمانِ قَبْلَ .....

 ۶- می‌خوانی دعای ادريس را كه شيخ صدوق و سیّد بن طاووس روايت كرده‌اند و طالب آن رجوع به مصباح يا اقبال نمايد.

 ۷- می‌خوانی اين دعا را كه مختصرترين دعاهای سحر است و در اقبال است:

يا مَفْزَعي عِنْدَ كُرْبَتي، وَيا غَوْثي عِنْدَ شِدَّتي، اِلَيْكَ فَزِعْتُ، وَبِكَ اسْتَغَثْتُ، وَبِكَ لُذْتُ لا اَلُوذُ بِسِواكَ، وَلا اَطْلُبُ الْفَرَجَ اِلاّ مِنْكَ، فَاَغِثْني وَفَرِّجْ عَنّي يا مَنْ يَقْبَلُ الْيَسيرَ، وَيَعْفُو عَنِ الْكَثيرِ، اِقْبَلْ مِنِّي الْيَسيرَ، وَاعْفُ عَنِّي الْكَثيرَ، اِنَّكَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ، اَللَّـهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ ايماناً تُباشِرُبِهِ قَلْبي، وَيَقيناً حَتّي اَعْلَمَ اَنَّهُ لَنْ يُصيَبني اِلاّ ما كَتَبْتَ لي، وَرَضِّني مِنَ الْعَيْشِ بِما قَسَمْتَ لي، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ. يا عُدَّتي في كُرْبَتي، وَيا صاحِبي في شِدَّتي، وَيا وَلِيّي في نِعْمَتي، وَيا غايَتي في رَغْبَتي، اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتي، وَالاْمِنُ رَوْعَتي، وَالْمُقيلُ عَثْرَتي، فَاغْفِرْ لي خَطيـئَتي، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.

 ۸- می‌خوانى این تسبیحات را که در اقبال است:

سبْحَانَ مَنْ یَعْلَمُ جَوَارِحَ الْقُلُوبِ سُبْحَانَ مَنْ یُحْصِی عَدَدَ الذُّنُوبِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ خَافِیَةٌ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ سُبْحَانَ الرَّبِّ الْوَدُودِ سُبْحَانَ الْفَرْدِ الْوِتْرِ سُبْحَانَ الْعَظِیمِ الْأَعْظَمِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لا یُؤَاخِذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ سُبْحَانَ الْحَنَّانِ الْمَنَّانِ سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِیمِ سُبْحَانَ الْجَبَّارِ الْجَوَادِ سُبْحَانَ الْکَرِیمِ الْحَلِیمِ سُبْحَانَ الْبَصِیرِ الْعَلِیمِ سُبْحَانَ الْبَصِیرِ الْوَاسِعِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِدْبَارِ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِدْبَارِ اللَّیْلِ وَ إِقْبَالِ النَّهَارِ [سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ وَ إِدْبَارِ اللَّیْلِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ وَ إِقْبَالِ اللَّیْلِ‏] وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ مَعَ کُلِّ نَفَسٍ وَ کُلِّ طَرْفَةِ عَیْنٍ وَ کُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقَ فِی عِلْمِهِ سُبْحَانَکَ مِلْأَ مَا أَحْصَى کِتَابُکَ سُبْحَانَکَ زِنَةَ عَرْشِکَ سُبْحَانَکَ سُبْحَانَکَ سُبْحَانَکَ

 و بدان که علما فرموده‏‌اند که اگر نیّت روزه را بعد از خوردن سحری بکند بهتر است و از اوّل شب تا به آخر شب می‌توان نیّت کرد و همین که می‌داند و قصد دارد که فردا از براى خدا روزه بگیرد و امساک از مفطرات کند بس است و شایسته است که در سحرها نماز شب را ترک نکند و تهجّد به عمل آورد.

 برای خواندن دعاهای کامل به مفاتیح الجنان مراجعه شود.