به گزارش شبنم ها، به نقل از ایکنا حجتالاسلام و المسلمین مصطفی سلیمانیان با اشاره به اینکه فرهنگ اعتکاف نوعی هشدار به انسان است، اظهار کرد: در این مدت سه روز انسان از مشکلات و مسائل دنیوی و احساسی به دور میشود تا دوباره خود را بازیابی کند تا به اصل وجودی خود برسد و اهداف خلقت را فراموش نکند، به عبارتی اعتکاف سنتی است برای بازگشت انسان به اهداف خلقت که همان تعالی بشر است.
وی افزود: انسان نباید فراموش کند این دنیا فقط برای گذشتن، آزمایش انسان و به دست آوردن مراتب بالای معنوی است. در این بین تدابیری در فرهنگ دینی اندیشیده شده که انسان در زندگی دنیوی غوطهور نشود و تلنگرهایی به انسان زده شود که وابسته به امور دنیوی و مادی نباشد. یکی از این فرهنگها و هشدارها که در ادیان گذشته هم وجود داشته، سنت و فرهنگ اعتکاف است.
سلیمانیان با بیان اینکه سنت اعتکاف در ادیان گذشته وجود داشته و توسط پیامبر اکرم(ص) در دین اسلام نیز اجرا شده است، افزود: شرایط برگزاری مراسم اعتکاف در ادیان مختلف، متفاوت بوده اما پایه و اساس آن در همه ادیان مشترک بوده است.
وی ادامه داد: اینکه بخشی از سال را انسان از جنبه دنیوی کناره میگیرد و به جنبه معنوی زندگی متمرکز میشود و به ارتباط با خدا دقت میکند، این هشدارها و مناجاتها گاهی به صورت برنامه شبانه و شب زندهداری است، گاهی به صورت هفتهای یک بار و احیا در شب جمعه بوده، گاهی انسان سالیانه چند شب مراسم احیا برگزار کرده و در شب قدر، شب زندهداری میکند و یا گاهی این مناجاتها و شب زندهداریها به صورت مراسم اعتکاف بروز و ظهور مییابد.
سلیمانیان گفت: به عنوان نمونه پیامبر اکرم(ص) پیش از آنکه مبعوث شوند، بخشی از سال را در غار حرا به مناجات میپرداختند و از زندگی دنیوی فاصله میگرفتند. اما پس از مبعوث شدن ایشان، اعتکاف در ماه رمضان و ماه رجب نمود پیدا کرد.
این مدرس حوزه علمیه با اشاره به آیه ۵۶ سوره ذاریات گفت: خداوند در این آیه میفرماید «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ جن و انس را جز برای اینکه عبادتم کنند نفرستادم»، اعتکاف یک فرهنگ دینی در راستای همین آیه قرآن کریم است.
مهمترین دستاوردهای اعتکاف
وی یکی از مهمترین دستاوردهای اعتکاف را عمل به این آیه خواند و گفت: در این سه روز انسان با خدای خود خلوت میکند علاوه بر عبادتها و دعاهایی که مستحب است، تأمل میکند اگر حقالناسی بر گردن دارد و یا دلی شکسته به قصد جبران آن بر میآید که بزرگان دین نسبت به این موضوع سفارش بسیاری داشتهاند.
سلیمانیان با اشاره به اینکه ارتباط با وسایل مجازی در این دنیا بسیار است به گونهای که گاهی اعتراف میکنیم به این وسایل اعتیاد پیدا کردهایم، افزود: سفارش این است که در این سه روز اعتکاف از این وسایل استفاده نکنند، به عبارتی اعتکاف تمرینی برای دور ماندن از این وسایل و ترک این اعتیاد است
وی با تأکید بر اینکه نباید در اعتکاف مسائل سیاسی مطرح شود، افزود: در برخی موارد ممکن است این بحثهای سیاسی باعث ایجاد اختلاف در بین معتکفین شود. بحثهای سیاسی باعث میشود ذهن آنها خسته شود و آمادگی لازم برای دعا کردن و خودارزیابی و انجام مراسم عبادی و معنوی نداشته باشند.
مدرس حوزه علمیه در همدان تصریح کرد: یکی از سفارشهایی که در ایام اعتکاف میشود این است که علاوه بر روزه گرفتن، انجام مراسم معنوی و عبادی، انسانها به یکدیگر کمک کنند به حل مشکلات یکدیگر رسیدگی کنند و در حقیقت تعاملهای اجتماعی کوچکی تشکیل دهند که تمرینی برای برقراری تعامل اجتماعی در جامعه میشود.
اعتکاف فرصتی برای کنارگذاشتن مسندها و اعتبارات انسانی
وی با بیان اینکه یکی از کارکردهای اعتکاف کنار گذاشتن اعتبارات و مسندهای بیرونی است، افزود: همانگونه که همه افراد دکتر، مهندس، مغازهدار، دانش آموز و... در نماز جماعت شرکت میکنند و همگی در کنار یکدیگر میایستند و به یک شکل نماز اقامه میکنند، همانگونه که در ایام حج همه افراد از قشرهای مختلف کنار یکدیگر میایستند و لباس متحدالشکل میپوشند و هیچ یک با دیگری تفاوتی ندارد، در ایام اعتکاف نیز اگر کسی حد و حدودی در بیرون دارد و برای خود اعتباراتی در بیرون دارد، با برگزاری اعتکاف تمرینی شکل میگیرد برای دست کشیدن از این مسندهای دنیوی. این مورد اگر در اعتکاف به خوبی تمرین شود اثر اجتماعی خوبی خواهد داشت.
وی یادآور شد: خداوند در قرآن کریم میفرماید من به شما از رگ گردن هم نزدیکترم. اما ما از خداوند دور هستیم. ایام اعتکاف فرصت خوبی است که بر روی این نقطه تمرکز کنیم و خدای خود را درون خود بیابیم. این شعر حافظ مناسب این شرایط است. «بیدلی در همه احوال خدا با او بود / او نمیدیدش و از دور خدایا میکرد»
سلیمانیان در پایان گفت: انسان با مراجعه به درون خود متوجه میشود که فاصله معنوی خود با خداوند کم است و اعتکاف تلاشی برای بازگشت انسان به ذات خدایی خویش است.
انتهای خبر/
دیدگاه شما