به گزارش پايگاه خبري تحليلي شبنم ها  به نقل از وبلاگ  حوزه علميه کوثر (س) استان البرز در مطلبي نوشت: حجت‌الاسلام پناهيان گفت: مبارزه با هواي نفس، روح انسان را قوي مي‌کند و کسي که روحش قوي باشد از زندگي، بيشتر لذت مي‌برد. بعضي‌ها آن‌قدر با هرزگي و عدم مبارزه با نفس، روح خود را ضعيف کرده‌اند که از لذائذ اوليۀ زندگي خودشان مثل لذت جنسي هم لذت نمي‌برند. اينها چون از نظر روحي قوي نيستند از زندگي خود لذت نمي‌برند، اعصابشان خُرد مي‌شود و لذا به سراغ گناه مي‌روند تا به خيال خود لذتي ببرند.

به اميرالمؤمنين(ع) گفتند شما که اين‌قدر کم غذا مي‌خوريد چطور در جنگ‌ها اين‌قدر قدرتمندانه مي‌جنگيد؟ حضرت فرمود: چوب درختاني که در بيابان هستند و آب کمتري مي‌خورند خيلي محکمتر از چوب درختاني هستند که در کنار آب هستند، لذا من که کمتر غذا مي‌خورم قوي‌تر هستم

(وَ کَأَنِّي بِقَائِلِکُمْ يَقُولُ إِذَا کَانَ هَذَا قُوتُ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ فَقَدْ قَعَدَ بِهِ الضَّعْفُ عَنْ قِتَالِ الْأَقْرَانِ وَ مُنَازَلَهِ الشُّجْعَانِ أَلَا وَ إِنَّ الشَّجَرَهَ الْبَرِّيَّهَ أَصْلَبُ عُوداً وَ الرَّوَاتِعَ الْخَضِرَهَ أَرَقُّ جُلُوداً وَ النَّابِتَاتِ الْعِذْيَهَ أَقْوَى وَقُوداً وَ أَبْطَأُ خُمُودا؛ نهج البلاغه/نامه ۴۵)

متاسفانه ما با عدم مبارزه با نفس، روح خود را تضعيف کرده‌ايم، پس به در خانۀ خدا برويم و بگوييم: ظلمت نفسي؛ يعني "خدايا! من خودم را زده‌ام و نابود کرده‌ام! من يک عمر به هواي نفسم گوش کرده و هرزه‌دلي کرده‌ام، خدايا گناهان و هوس‌بازي‌هاي مرا ببخش، من قوت و قدرت و اراده‌اي براي خودم باقي نگذاشته‌ام، تبديل شده‌ام به يک آدم بدون قدرت تمرکز، حواس‌پرت، ناتوان از لذت بردن از طبيعت، آدمي که در اثر هوسراني‌ها دچار ضعف جسمي شده، آدمي که نمي‌توانم به اطرافيان خود خدمت کند، يک آدم ضعيف‌ النفس … خدايا، دست مرا بگير و ضعف مرا جبران کن. «قَوِّ عَلَى خِدْمَتِکَ جَوَارِحِي»(دعاي کميل)”

يکي از شخصيت‌ها که نزد آيت الله بهجت(ره) رفته بود تعريف مي‌کرد: طي صحبت کردن با ايشان متوجه شدم که آقاي بهجت(ره) در آن سن و سال بالا، چه جزئياتي را از گذشته‌ها هنوز به خاطر دارند! اين حافظۀ قوي ناشي از چيست؟ طبيعتاً ناشي از مبارزه با هواي نفس است، البته با آداب و آييني که دين به ما مي‌گويد.
انتهاي پيام/