به گزارش شبنم ها به نقل از دانا، حضور زنان در ورزشگاه‌ها چندسالی است که به یکی از پربحث‌ترین مسائل اجتماعی تبدیل شده است و مخالفان و موافقان بسیاری در خصوص این طرح اظهارنظر کرده‌اند.

تاریخچه حضور زنان در ورزشگاه‌های کشور را می‌توان از مسابقات مقدماتی جام جهانی 2006 دانست که تعدادی از زنان در کنار رئیس جمهور وقت به تماشای بازی ایران و بحرین در استادیوم آزادی نشستند.

پس از آن در سال ۱۳۸۵ محمود احمدی‌نژاد با ارسال نامه‌ای به رئیس سازمان تربیت بدنی خواستار فراهم کردن امکانات حضور زنان در ورزشگاه‌ها شد. اما این نامه با واکنش‌های گوناگون نمایندگان مجلس و مراجع تقلید مواجه شد و در نتیجه با توجه به نظرات نمایندگان و مراجع عظام تقلید، دولت وقت از ادامه پیگیری این موضوع منصرف شد.

اما پرونده ورود زنان به ورزشگاه‌ها مسکوت ماند تا آنکه سپ‌بلاتر رئیس وقت فدراسیون جهانی فوتبال در آبان ماه  92 از حسن روحانی خواست تا این وضع غیر قابل قبول را تغییر دهد؛ بلاتر گفت: "این وضعیت نمی‌تواند ادامه پیدا کند و از مقام‌های ایران می‌خواهم درهای ورزشگاه‌های کشور را به روی زنان باز کنند."

چند ماه پس از درخواست بلاتر از روحانی، وی از وزیر ورزش و جوانان و شهیندخت مولاوردی خواست تا موضوع حضور زنان در ورزشگاه‌ها را بررسی کنند.

این طرح در هیئت دولت نیز منتقدانی داشت که می‌توان از جمله آن‌ها به حجت الاسلام مصطفی پورمحمدی وزیر دادگستری اشاره کرد؛ وی در در حاشیه‌ اولین نشست نقش رهبران دینی در پیشگیری از خشونت علیه کودکان گفت: برخی از محیط های ورزشی ما برای جوانان و پسرانمان هم خیلی مطبوع و فرهنگی و سازنده نیست. ما در این جهت باید تلاش کنیم و فکر می‌کنیم حضور بانوان در برخی از این محیط‌ها به تشدید ناهنجاری فرهنگی می‌انجامد نه بهبود و من هم دوست ندارم واقعیت های اجتماعی را پنهان کنم."

مسائل مهمی که در حوزه زنان وجود دارد

با قوت گرفتن مسئله حضور زنان در ورزشگاه‌ها پای نمایندگان مجلس و علما به این پرونده باز شد؛ در همین راستا لاله افتخاری عضو فراکسیون زنان مجلس نهم در گفت‌وگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ گفت: در کشور مسئله‌های بسیار مهم‌تری در حوزه‌ی زنان وجود دارد که باید تمرکز مسئولان و مردم بر روی آن ها گذاشته شود.

وی در توصیف این مشکل ها به موضوع هایی نظیر ماده ی 227 برنامه ی پنجم توسعه در خصوص سلامت و امنیت کودکان، ماده ی 230 در خصوص زنان و خانواده، موضوع بیمه‌ی زنان خانه دار و تاکید رهبری بر توجه به خانه داری به عنوان یک شغل، بحث های مربوط به مرخصی‌های زایمان خانم‌ها که قرار بود دولت در خصوص آن اقدام‌هایی را انجام دهد و ... اشاره کرد.

فاطمه رهبر دیگر عضو فراکسیون زنان مجلس نهم نیز مخالفت و موافقت با این مسئله را وابسته به متغیرهای مختلف دانست و گفت: در برخی از ورزشگاه های ما شرایط خاصی وجود دارد و ما قادر نیستیم در مورد همه‌ی ورزشگاه‌ها نظری یکسان دهیم.

وی افزود: برای مثال در خصوص ورزشگاه‌های فوتبال، به دلیل بزرگی، زیادی جمعیت، فضای خاص حاکم بر این محیط که معمولا مردانه است، سردادن شعارها و دشنام‌هایی که شنیدن آن ها شایسته ی خانم ها نیست، حضور بانوان در این شرایط به صلاح نیست و من فکر می کنم حتی خود آن ها هم از حضور در این مکان ها اجتناب می کنند. البته درخصوص ورزشگاه‌های مربوط به ورزش هایی نظیر کشتی، وزنه برداری، شنا و ...، حضور خانم ها از نظر شرعی و عرفی به هیچ وجه درست نیست.

حضور بانوان در ورزشگاه‌ها مفاسدی در پی خواهد داشت

آیت الله مکارم شیرازی نیز در جمع مدیران کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال ایران به مسئله حضور بانوان در ورزشگاه‌ها پرداخت و افزود: این کار لزومی ندارد و در عین حال به وجود آورنده مشکلات و مفاسدی هم هست؛ ضمن اینکه نباید هر کاری که غربی‌ها انجام می‌دهند عیناً توسط ما هم تکرار شود.

آیت‌الله مکارم شیرازی با بیان اینکه خطوط قرمزی داریم که ملزم به رعایت آنها هستیم، گفت: حضور بانوان در ورزشگاه‌ها ضرورتی ندارد و با توجه به مفاسدی که در پی خواهد داشت، زنان می‌توانند مسابقات را از طریق تلویزیون تماشا کنند.

استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر پرهیز از اصرار برای حضور بانوان در ورزشگاه‌ها، توضیح داد: نباید مرعوب فرهنگ غربی شویم بلکه حفظ استقلال دینی، اخلاقی و مذهبی امری ضروری است.

دفاع مولاوردی از حضور زنان در ورزشگاه‌ها

اما پس از آنکه از ورود زنان به ورزشگاه آزادی برای تماشای مسابقات تیم ملی والیبال کشورمان در لیگ جهانی والیبال جلوگیری شد و عده‌ای از خانواده‌های معظم شهدا نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند، شهیندخت مولاوردی معاون امور زنان ریاست جمهوری از موضوع حضور زنان در ورزشگاه‌ها دفاع کرد.

معاون رئیس جمهور در امور زنان در گفتگو با مهر درباره اعتراض اش به عدم حضور زنان در مسابقات والیبال و واکنش هیئت دولت به این اعتراض گفت: آقای رئیس جمهور در این باره توضیح خواستند و من به آقای روحانی توضیح دادم که قبلا این ممنوعیت برای حضور زنان در ورزشگاه و تماشای مسابقه والیبال وجود نداشته و این زیبنده دولت تدبیر و امید نیست که این ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها به نام این دولت گره بخورد و برخلاف برنامه ها و هدف دولت است که به دنبال افزایش سرمایه اجتماعی و جلب رضایت عمومی جوانان است.

وی افزود: رئیس جمهور در این باره توضیح بیشتر خواستند و قرار شد من و گودرزی وزیر ورزش و جوانان در این باره تعاملاتی داشته باشیم که تدابیر و ساز و کارهایی صورت گیرد که هم نگرانی افرادی که نگران حضور زنان در ورزشگاه هستند برطرف و به ویژه خواسته نسل جوان در مسابقات بین المللی محقق شود.

مولاوردی در خصوص احتمال حضور زنان در مسابقات والیبال ایران- لهستان و ایران- ایتالیا وجود دارد گفت: ما تمام تلاشمان را می کنیم و به رایزنی هایمان ادامه می دهیم.

معاون امور زنان ریاست جمهوری در فیس بوکش از اعتراض اش به عدم حضور زنان برای تماشای مسابقات والیبال در هیئت دولت خبر داده بود.

هم‌صدایی مولاوردی با هتاک فمنیست

اما مولاوردی تنها حامی این طرح نبود، بلکه می‌توان از حامیان این طرح به "شادی صدر" فعال فمنیست اصلاح‌طلبی اشاره کرد که در روزهای اخیر با توهین به شعائر حسینی در صفحه اینستاگرامش موجب جریحه‌دار شدن احساسات مردم شده است.

این فعال فمنیست اصلاح‌طلب با انتشار تصویری که در آن لیوانی مشروب در دست دارد و به روی مبلی تکیه زده است که بر روی آن نوشته های عاشورایی نقش بسته باعث شده تا بسیاری از مردم نسبت به آن واکنش نشان دهند.

البته "صدر" را می‌توان طراح پرونده حضور زنان در ورزشگاه‌ها دانست چرا که پس از آن‌که دولت وقت بنا به نظر مراجع از پیگیری پرونده ورود زنان به ورزشگاه‌ها منصرف شد، وی در خرداد ماه 1385 با جمعی۵۰ نفره در مقابل ورزشگاه آزادی دست به اعتراض زد و نام حرکت خود را «کمپین دفاع از حق زنان برای حضور در ورزشگاه ها» گذاشت. این جمع تقاضای ورود به ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری برای تماشای بازی فوتبال ایران و بوسنی را داشتند.

‌انتشار عکس صدر و بی‌حرمتی وی به شعائر حسینی اولین اقدام او در راستای دین ستیزی نیست و می‌توان از دیگر اقدامات وی به حمایت از طرح چند شوهری زنان، حمایت از هم‌جنس‌بازان، حمایت از بهائیان و حمایت از تجزیه‌طلبان اشاره کرد.

حال سوال این است که چرا معاونت زنان ریاست جمهوری بر اجرایی شدن طرحی اصرار می‌ورزد که مبدع و پیشنهاد دهنده آن یک فرد فمنیستی است که هیچ حریمی برای جامعه قائل نیست و به هر نحوی که می‌تواند دست به هنجارشکنی و توهین به مقدسات می‌زند؟ به راستی چه ارتباطی بین معاونت زنان ریاست جمهوری و "شادی صدر" فعال اصلاح‌طلب هتاک به شعائر حسینی وجود دارد؟

راه دانا/

به گزارش شبنم ها به نقلجام نیوز ، از داوطلبان مرکز امداد سازمان اسلامی آمریکای شمالی، ۷۰۰ سبد کالا را بین سالخوردگان نیازمند و بی‌خانمان‌های محله لیندن پارک شهر بالتیمور در ایالت مریلند آمریکا توزیع کردند.

این طرح در حاشیه چهلمین گردهمایی سالانه سازمان اسلامی آمریکای شمالی با هدف مقابله با اسلام‌هراسی و آگاه‌سازی مردم در مورد اسلام اجرا شد.
نعیم بیگ، رئیس سازمان گفت: این دومین سال است که ما طرح اهدای سبد کالا را اجرا می‌کنیم. ایده ما این بود که با آمدن هزاران مسلمان مهاجر به بالتیمور بتوانیم کاری برای این شهر انجام دهیم.
کتی کراودر ۶۸ ساله از ساکنان لیندن پارک گفت: این طرح نسبت به آنچه رسانه‌ها به نمایش می‌گذارند،‌ تصویر بهتری در مورد اسلام و مسلمانان به ارائه می‌دهد.
وی افزود: آنچه ارزش دارد، این است که داوطلبان مسلمان این کار را از صمیم قلب و با خلوص نیت انجام می‌دهند. اگر همه قضاوت در مورد یکدیگر را کنار بگذارند، دنیا خیلی بهتر خواهد بود.
گفتنی است، سبدهای اهدایی از سوی مسلمانان شامل میوه، آب، مسواک و خمیردندان، پودر رختشویی و لباس بود.

به گزارش شبنم ها به نقل از  پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس به نقل از جهان  نیوز محمد لطفی زاده: "فصل تابستان نزدیک است، شل حجابی و گاهی بدحجابی و حتی کشف حجاب تیتر یک رسانه‌ها می‌شود" ،  "گشت نامحسوس ارشاد آغاز به کار کرده است" ،  "انتقاد ائمه جمعه و دلسوزان متدین از وضع حجاب پررنگ شده است" ،  "جمعی از بانوان بازیگر سینما و تلویزیون در نامه‌ای گلایه‌آمیز از وضع عفاف در سینما و پشت صحنه آن انتقاد کرده‌اند."
 
اینها تنها بخشی از خبرهایی است که گاهی برای ما تکراری هم شده است و در فصول بخصوص گرم سال بیشتر نمود می‌یابد. حال دولت یازدهم که به ثمر رساندن برجام هسته‌ای را وجهه همت خود قرار داد و وقت و نیروی زیادی هم برای آن صرف نمود، با دغدغه‌های مانند آنچه در بالا بیان شد چه اولویتی برای (برنامه جامع اقدام مشترک با نهادهای مرتبط برای ارتقاء وضع عفاف و حجاب) قائل است؟
 
عفاف اعم از حجاب است و اگر به این مهم به درستی پرداخته نشود اثرات آن در طولانی مدت غیرقابل جبران خواهد بود. امروز چه کسی می‌تواند منکر تهاجم شدید رسانه‌ای با صبغه‌ی فرهنگی شود؟ نفوذ دشمن در دل و قلب جوانان با هدایت شیطان آیا حداقل اثرات سوئی هم‌ردیف تحریم‌ها ندارد که بخواهیم برنامه جامع اقدام مشترک یا برجامی نظیر موضوع هسته‌ای برای آن طراحی و به ثمر رساندن آن را هم در اولویت قرار دهیم؟
 
برخی اوقات تصور می‌شود نهادهای مسئول و بخصوص دولت باید کارهای بسیار پیچیده انجام دهد و آنقدر کار را سخت می‌کنیم که اجرای آن غیرممکن می‌شود در حالی که یک برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) برای عفاف و حجاب البته با این قید که مذاکرات ما باید در داخل متمرکز شود، می‌تواند متشکل از اقدامات ساده اما اثرگذار باشد. چرا مذاکره داخلی نیاز است؟ چون متأسفانه هنوز باید دور یک میز بنشینیم و برخی مسئولین و نهادها را برای اجرای قانون برزمین مانده در مسأله حجاب و عفاف راضی کنیم!
 
به فرجام رسیدن چنین برجامی به تلاشی شبیه تلاش وزیر امور خارجه کشورمان در موضوع هسته‌ای، این بار در زمینه فرهنگی و به ویژه در سطح وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی نیاز دارد.
 
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، سازمان تبلیغات اسلامی و نهادهای مشابه و مرتبط اگر از حجم کارهای غیرضرور و افتتاح‌ها و روبان بریدن‌ها و سخنرانی‌ها کم کنند و به تدوین (برجام عفاف و حجاب) اهتمام ورزند و اجرای آن را عملیاتی نمایند ان شاء الله مقرون به عاقبت‌به‌خیری و مأجور در پیشگاه الهی خواهند بود.
 
اما اقدامات ساده ولی تأثیرگذاری که نهادهای مختلف و بخصوص دولت می‌توانند در حوزه ترویج و تحکیم عفاف و حجاب انجام دهند :
 
1 -  ماهواره ضد عفاف و حجاب است و این از بدیهیات است. کمترین اثر ماهواره این است که آنها به مرگ می‌گیرند تا مخاطب ایرانی به تب راضی شود. سیمای جمهوری اسلامی ایران به همین دلیل مجبور می‌شود از همان برنامه‌ها تقلید کند تا مخاطب ایرانی را قدری راضی نگه دارد غافل از آنکه به تب راضی شده است. متأسفانه در بی‌تفاوتی مجلس شورای اسلامی نسبت به این موضوع، دولت هم اولویتی برای کنترل و فرماندهی آن قائل نیست. دیش‌های متعدد در منازل مردم نشان از بازشدن دروازه‌های تهاجم فرهنگی دارد که با بمباران مسموم تصاویر نامناسب، ذهن و دل جوانان را تسخیر می‌کند. حال نباید به این منظور فکری کرد؟ طرح کهنه و ابتری که سالها در مجلس مانده و خاک می‌خورد اگر اجرا می‌شد و برنامه‌های مفید ماهواره ضبط و روی کانالهای دیجیتال سیما پخش می‌شد شاید قدری در کاستن تخریب‌های این تهاجم وسیع مؤثر می‌بود. اکتفا به برخوردهای ضربتی و مقطعی نتوانسته است در این باره مؤثر باشد چه آنکه از دیوارها بالا رفتیم تا دیش‌ها را جمع کنیم غافل از آنکه وقتی پیش از آن فرهنگ‌سازی نشده باشد و نهادهای دیگر به وظایف خود عمل نکرده باشند، مردم به هر قیمتی دوباره دیش جدیدی خریداری و در کمترین زمان نصب می‌کنند و اتفاقاً زمینه اشتغال نصابان هم بهتر فراهم می‌شود! به راستی ما که در داخل دیش ماهواره تولید نمی‌کنیم. اینهمه دیش از کجا و چطور به کشور وارد می‌شود؟!!!
 
صدا و سیما نیز در این باره از ظرفیت خود برای آگاهی‌بخشی و ارائه مباحث مناسب در زمینه معرفی آسیب‌های ماهواره استفاده نکرده و چه بسا گاهی منفعل است و ترجیح می‌دهد سرگرم چگونگی اجرای فرزاد حسنی در برنامه اکسیر باشد و آنتن زنده برای توجیه آن رفتار اختصاص دهد تا برنامه‌ریزی مدبرانه برای مقابله با امواج مسموم ماهواره!
 
2 -  ابتکارات و خلاقیت‌ها در هر حالتی می‌تواند راه چاره و برون‌رفت صدا و سیما از مشکلات باشد. اکنون مدیریت جدید وظیفه‌ای سنگین و خطیر در این باره دارد. بازکردن فضای مدیریتی و توجه به سلایق مختلف به نحوی که تنها مدیران قبلی از این شبکه به آن شبکه نروند و شکستن حلقه تنگ و انحصاری مدیریت از جمله راهکارهایی است که می‌تواند در افزایش اعتماد و تعداد مخاطبین سیما مؤثر باشد.
 
3 -  بخش قابل توجهی از مظاهر بدحجابی مربوط به کارمندان دولت و دانشگاهیانی است که از صبح زود تا عصر در ادارات و خیابان‌ها حضور دارند و تردد می‌کنند. کم‌ترین و ساده‌ترین کاری که دولت در این خصوص می‌تواند انجام دهد، الزام کارکنان دولت به استفاده از لباس فرم یا دانشجویان از لباسی متحدالشکل و یا حتی جلوگیری از بدحجابی بخشی از آنان که هنجارها را رعایت نمی‌کنند با ابزارهای قانونی است. امری که متأسفانه در آن تسامح و تساهل زیادی صورت می‌پذیرد. چرا باید خانمی در محیط اداری و دولتی آنچنان آرایش و لباسی به تن داشته باشد که گویی در مجلس عروسی حاضر شده است؟! چرا باید توزیع نیرو و طراحی اتاق طوری باشد که در فضایی تنگ ساعت‌های متمادی زن و مرد نامحرم کنار هم کار کنند و آنوقت خدای ناکرده وقتی به خانه خود می‌روند با همسر خود حوصله تعامل مثبت نداشته باشند و نیازی به بازگویی آسیب‌های بعدی ناشی از این اتفاق هم در این مجال نیست!
 
4 -  سرمایه‌گذاری فرهنگی در مسأله عفاف و حجاب باید عمدتاً روی نسل بعد متمرکز شود. مدارس و دانشگاهها در این زمینه مؤثرند. حال دولت چقدر در کتب درسی مدارس یا دانشگاهها این موضوع را مورد توجه قرار داده یا می‌دهد؟ آیا اصلاً اولویتی برای این امر قائل است؟ توجیه مناسب دانش‌آموزان به زبان متناسب با سن آنان و بعد پاسخ به شبهات جوانان دانشجو کار سختی نیست اما کمی همت می‌خواهد.
 
5 -  فضای مجازی عرصه‌ای جدید و پیشرونده است که آسیب‌های زیادی در روند تکامل خود به مسلمانان وارد کرده و می‌کند و افسارگسیختگی آشکار در این عرصه و برخوردهای منفعلانه و عدم برنامه‌ریزی صحیح برای مواجهه منطقی با تکیه بر پدافند غیرعامل با این فضا که حتی به گلایه رهبر معظم انقلاب هم منجر شده است نگران کننده می‌نماید. براستی دولت در این زمینه چه اقدام جهادی انجام داده یا می‌دهد؟ امروز نوجوان ما با یک سیم کارت موبایل در کمترین زمان ممکن به عمق فساد دسترسی می‌یابد و هر فردی با هر سطح فرهنگ و تحصیلات با ورود به صفحه گوگل به عنوان ساده‌ترین ابزار تهاجم، در معرض انبوهی از تصاویر غیرفرهنگی و غیراسلامی قرار می‌گیرد و ناخواسته به صفحاتی هدایت می‌شود که حتی در ابتدا فکر گذر از چنین مسیری را هم در سر نداشت. راه‌اندازی شبکه ملی داده و نظایر آن وقتی از حرف به عمل درنیاید، آسیب پیش‌گفته روز به روز بیشتر اثر می‌کند. چنین نوجوانی در آیند نه به دنبال ازدواج می‌رود و نه می‌تواند از شر تحریک ناشی از بلوغ زودرس به دلیل مواجهه با انبوهی از تصاویر نامناسب رها شود. اینجاست که وقتی ما برنامه‌ای برای محافظت از نوجوان خود نداریم و حتی به طور یکسان طرح‌های مشوق مانند اینترنت رایگان شبانه در اختیار همه (از جمله نوجوانان کم سن و سال) می‌گذاریم، وی به سوی فسادی مدیریت شده از سوی دشمن کشیده شده و از مسیر الهی و کمال معنوی دور می‌شود.
 
6 -  بخش قابل توجهی از ترویج عدم حیاء و عفاف و بدحجابی ناشی از تولیدات سینمای به ظاهر پاک و اسلامی و تئاتر است که با مهر و نشان (با مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) گاه بیمه هم می‌شود. چرا سازمان سینمایی کشور در این باره فعالیتی پدافندی ندارد و البته در گذشته هم نداشته است؟ چرا یکبار از کارگردانان سینما و بازیگران شاخص دعوت نمی‌کنند تا آنها را به زبان نرم و با ظرافتی که نیاز است نسبت به حساسیت موضوع عفاف و حجاب توجیه و در میان آنان وحدت رویه ایجاد کنند. چرا مشوق‌هایی برای فیلم‌های مروج حجاب و عفاف نمی‌گذارند؟ آیا نمی‌شود گفت برای فیلمی که بازیگران آن آرایش نامتعارف نکنند یا حیاء در روابط زن و مرد نامحرم رعایت شود و امثالهم، تیزر رایگان و جایزه‌ها و مشوق‌های مالی در نظر گرفته‌ می‌شود؟ وقتی توجیه صحیح انجام نشود بازیگران شاخصی مانند آقای علی نصیریان مصاحبه می‌کند و قریب به این مضمون می‌گوید حجاب اسلامی که سبب می‌شود مچ دست یا گردن خانم پوشانده شود مصداق افراط است! آری چون ایشان و بسیاری از سینماگران ما توجیه نشده‌اند که چه ضربه‌ای از رهگذر بدحجابی در سینما و عدم رعایت عفاف و حیاء در روابط با نامحرم به جامعه وارد شده و می‌شود؟
 
7 -  پاسخ به شبهات جوانان در زمینه حجاب امری لازم و بلکه ضروری است. در این باره نقش نهاد غیردولتی و مستقل روحانیت بی‌بدیل است و متأسفانه تاکنون به رغم تلاش‌های صورت گرفته آنچنان که باید موفق نبوده و باید همانطور که مقام معظم رهبری اخیراً در دیدار مدیران و طلاب حوزه‌های علمیه تهران فرمودند خود را برای جهادی بزرگ آماده کند. در کنار این نقش، نهادهایی نظیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا سازمان تبلیغات اسلامی و نظایر آن چه برنامه‌ای داشته اند؟ وزارت ورزش و جوانان، معاونت فرهنگی شهرداری ها بخصوص شهرداری تهران، مترو و مانند آن آیا نمی‌توانند به یک وحدت رویه برسند و اقدامی هماهنگ و منسجم و تأثیرگذار در توجیه جوانان از منظر ارشادی در خصوص حجاب و عفاف داشته باشند؟
 
8 -  تعامل با اصناف و ساماندهی بازار عرضه لباس از آن حوزه‌هایی است که همه به اهمیت آن در موضوع ترویج حجاب و عفاف واقفند اما کار خاصی هم نمی‌کنند! چرا در زمینه لباس، امروز باید مانتوهای کوتاه‌تر از دیروز و بدون دکمه و جلوباز و یا ساپورتهای محرک به راحتی در بازار عرضه شده و جایگزینی هم برای آن نباشد؟ آیا نمی‌توان گفت مغازه‌ای که لباس اینچنینی نمی‌فروشد از مالیات معاف و برعکس آن مالیاتی مضاعف بدهد؟ چرا باید قیمت حجاب و هزینه آن را بالا ببریم تا فردی که می‌خواهد حجاب اسلامی داشته باشد مجبور باشد ساعت‌ها در مغازه‌های مختلف بگردد تا لباسی مناسب بیابد اما با هزینه‌ای کم و با صرف وقتی محدود انواع مدهای ماهواره‌ای و غربی در مغازه‌ها براحتی قابل دسترسی باشد؟
 
9 -  وزارت آموزش و پرورش و نهادهایی که در تربیت دینی و بخصوص تبلیغ و ترویج دین نزد آینده‌سازان مملکت نقش دارند اگر بخوبی این نقش را ایفا کنند حجم عمده‌ای از کار در آینده در ترویج حجاب و عفاف کم می‌شود و یکی از اقداماتی که دولت می‌تواند در این زمینه انجام دهد، حذف سلیقه‌های اشتباهی است که به سرخوردگی از حجاب و حتی عفاف می‌انجامد. اینکه بالاجبار مقنعه بر سر دختر خردسالی که هنوز به سن تکلیف نرسیده در بدو ورود به دبستان کنیم اقدامی است که می‌توان آن را با ظرافت مدیریت کرد و اصلاح نمود. چه بسا روند تدریجی محجبه شدن در مدرسه وقتی توجیه لازم انجام شده باشد در آینده از استحکام بیشتری برخوردار باشد. البته بماند که ما در دبستان زمانی که شهوت غالب نیست بچه‎‌ها را از هم جدا می‌کنیم ولی در دانشگاه که اوج شهوت است ضابطه‌ای در تحصیل دختر و پسر با رعایت مرزهای شرعی و از سویی ایجاد روندی منطقی و درست برای فراهم نمودن زمینه ازدواج آنان نداریم.
 
در این باب سخن فراوان است و انتهای این مطلب هم باز! امید که همین میزان هم مورد توجه مسئولین قرار گیرد.
 
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

انتهای پیام/

یه گزارش شبنم ها دکتر سوده رمضان پور جراح و متخصص بیماری‌های زنان و زایمان در گفت وگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس با تأکید بر اینکه بانوان باید در سنین جوانی اقدام به فرزندآوری کنند، گفت: با بالا رفتن سن زنان، ذخایر تخمدانی برای فرزندآوری کاهش می یابد از

به گزارش شبنم ها ؛ لاله افتخاری، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار سینا گفت: حجاب در کشور ما برای جهانیان کاملاً شناخته شده است و کسانی که در این حوزه فعالیت‌های ناشایستی انجام می‌دهند باید بدانند ما برای همین مسئله حجاب بود که هشت سال جنگیدیم.

شبنم همدان

شبنم همدان

اينترنت اشياء عبارتي پركابرد در رابطه با مجموعه اي از تكنولوژي ها ،
سيستمها و اصول طراحي است كه از طريق اشياء متصل به اينترنت عمل مي كند .
اينترنت اشياء مشابه با اينترنت امروزي نست ،
بلكه به اشياء اين اجازه را مي دهد كه دقيقا مشابه با روشي كه
امروزه از طريق وب فعاليتهاي خود را انجام ميدهند ،
به يكديگر متصل شوند و با همديگر برهم كنش داشته باشند .
در اين مورد ، اينترنت نه تنها زمينه ارتباط مردم و رسانه و محتوا خواهد بود
بلكه تمام موارد دنياي حقيقي مانند ابزارها ،
اطلاعات و دانش و شركت ها و ... را شامل مي شود .
در واقع اينترنت اشياء يك اينترنت جديد نيست
بلكه كاربردهاي اينترنت موجود بين ابزارهاي مختلف است .
كاربرهاي اينترنت اشياء حوزه هاي مختلفي را شامل مي شود .
( مانند : صنعت ، جامعه و مردم ) .
خدمات اين تكنولوژي مي تواند منجر به امنيت ، راحتي و يا كاهش هزينه ها
و بسياري ديگر از كاربردها و نيازها گردد .
با اين حال يك آسيب و خطر جدي نيز در پي آن وجود دارد .
با توسعه اينترنت اشياء عملا زمينه كنترل برنامه ها و شيوه و سبك زندگي هر فرد
در اختيار ابزارهاي زندگي وي قرار مي گيرند .
هر انسان بيش از 20 ابزار متصل به اينترنت خواهد داشت .
وسايل خانگي و ... همگي به اينترنت وصل بوده
و از طريق يك شبكه درهم پيوسته به مديريت و كنترل زندگي فرد
و ارائه خدمات به وي مي پردازند .
لذا هر چه ماشيني تر شدن و مدرن شدن سبك زندگي
يكي از تبعات اينترنت اشياء است كه شرايط مواجهه صحيح با آن
بومي سازي بخشي از سيستمهاي پشتيبان اينترنت اشياء
و همخوان كردن آنها با سبك زندگي اسلامي ايراني است .
مثال ملموس در زندگي خصوصي شما
تمام وسايل آشپزخانه مجهز به پورت ورودي اينترنت خواهند بود . شما از طريق اينترنت مي توانيد از روشن بودن و يا خاموش بودن و عملكرد وسايل آشپزخانه منزل خود مطلع گرديد . همه مدارات امنيتي منزل و محل كار شما مثل دوربينهاي مدار بسته ، اعلام حريق و ... به اينترنت وصل هستند و شما مي توانيد تجهيزات امنيتي خود را از طريق اينترنت كنترل نمائيد . تلوزيون شما مجهز به اينترنت ، ماهواره و دوربين خواهد بود و براي خيلي از افراد قابل نفوذ . به طوري كه دوربين تلوزيون شما بدون اينكه شما خواسته باشيد مي تواند شروع به كار كرده و از زندگي شخصي شما فيلم برداري و يا عكاسي نمايد .
مثالهاي ديگر به عهده خود شما ...

نویسنده : محمد یعقوبی