به گزارش  شبنم ها؛ پنجم جمادی الاول، آسمان خانه علی و فاطمه علیهما السلام درخشید و عقیله بنی هاشم پا به عرصه گیتی گذاشت.نام این ستاره درخشان را  زينب نهادند؛ و زینب یعنی زینت پدر ...

چرا که زینب از کلمه « زین» و « اب» گرفته شده  است. «زین » همان زینت است و «اب» یعنی  پدر. زینب یعنی زین و اب. زینب یعنی زینت پدر.

عقیله بنی هاشم   در 15 رجب سال 63 هجری قمری به لقاءالله پیوست وو گفته شده  بدن مطهر ان  بزرگوار در همان جا دفن گردید.

كنيه گرامي ایشان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّيقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولية اللّه العظمى، ناموس الكبرى، شريكة الحسين عليهالسّلام و عالمه غير معلّمه، فاضله، كامله و ... پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلين پيشواى شيعيان حضرت اميرالمؤمنين على بن ابيطالب عليهماالسّلام، و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه عليها مي باشد.

برای آن بانوی گرانقدر  القاب فراوانی ذکر کرده اند؛ که از جمله ان می توان: «عقیله بنی هاشم »، «ام المصائب »، « عارفه»، «عامله »،«زاهده »،«باکیه»، و «صدیقه صغری » را نام برد.

صفت تکامل یافته حضرت زینب(س) آنچنان فراوان اند که در قالب الفاظ نمی کند اما صبر و کرامت  ودفاع از ولایت و رعایت عفاف و حجاب عقیله بنی هاشم(س) مثال زدنی است ؛ زیزا که زینب سلام الله علیها دفاع از ولایت را در مکتب  زهرای مرضیه (س) آموخت  و در یافت که هرجا كه ولایت در خطر باشد، جان و فرزند ارزشی نداشته و باید تمام قد قیام كرد.

زندگى پررنج و مشقت مادر مصیبت تاریخ زينب (س ) پس از پنج سالگى ـ مقارن با رحلت پيامبر اكرم (ص ) ـ آغاز شد و در فاصله اى بسيار كوتاه , پس از مرگ پيامبر, وى شاهد مادرى بود بعد از تحمل این غم و فراغ حضور پدر؛ تنها امیدش به برادری بود كه از بچگی علاقه ای وافر به او داشت او که در تمام سال ها ی عمرش، در کوچه پس کوچه های اندوه و معصیت دویده بود به هنگام ازدواج با عبدالله ابن جعفر هم ملاقات روزانه و همراهی با حسین ابن علی(ع) را شرط كرد.

لذا به هر کجای تاریخ  عاشورا که  نظاره کنیم نام زنی را می بینیم که در تمام لحظه ها ی حادثه حاضر است و  پا به پای غافله سالار آن حماسه ساز تاریخ بشریت حضور دارد.

 بی شک تداوم نهضت عاشورا  مرهون فداکاری های زینب است  چرا که  در پیام عاشورا که توسط حضرت زینب به تمام جهانیان ابلاغ شد.

در ادامه گوشه‌هایی از تاریخ پر فراز و نشیب زندگانی آن حضرت از بدو ولادت تا وفات را به این بهانه مرور می‌کنیم:

همسر و فرزندان

همسر گرامی آن حضرت، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، بود. در کتاب اعلام الوری برای آن بانوی بزرگوار سه پسر به نام‌های علی، عون، و جعفر و یک دختر به نام ام کلثوم ذکر شده است.

علاقه ویژه زینب به امام حسین (ع)

علامه جزایری در کتاب ( الخصائص الزینبیه)می‌نویسد: وقتی که حضرت زینب (س) شیرخوار و در گهواره بود، هرگاه برادرش حسین (ع) از نظر او غایب می‌شد، گریه می‌کرد و بی قراری می‌نمود. هنگامی که دیده‌اش به جمال دل آرای حسین (ع) می‌افتاد، خوشحال و خندان می‌شد. وقتی که بزرگ شد، هنگام نماز قبل از اقامه، نخست به چهره حسین (ع) نگاه می‌کرد و بعد نماز می‌خواند.

وى در پاسدارى از عفت و عصمت، سرآمد زنان و دختران روزگار بود و با الهام از پيام آسمانى قرآن و طبق آموزه‏هاى مادرش، فاطمه زهراعليها السلام، حجاب و عفت را مانند گوهرى ارزشمند براى يك زن مسلمان مى‏دانست و بر اين باور بود كه زن هنگامى به خداى خود نزديك‏تر است كه خود را از معرض ديد مردان بيگانه حفظ نمايد.

صبر و استقامت حضرت زینب(س)

 یکی از مهم‌ترین امتیازان حضرت زینب(س) صبر و استقامت آن بزرگوار است و این صبر و استقامتی که در نهایت  عامل بقای نهضت عاشورا شد.

دفاع از حريم ولايت‏

حضرت زينب حتي در سخت ترين شرایط ، دفاع و حمايت از مقام امامت و ولايت را سرلوحه مسوؤليت‏هاى خويش قرار داده بود و با تمام توان، بعد از حادثه عاشورا به ارائه رهنمودهاى شايسته و مبارزه با زرمداران و زورمحوران در قالب خطابه مى‏پرداخت.

نقل شده که گفته‌اند: حضرت امیرالمؤمنین (ع) هنگامی که زینب (س) را به پسر برادرش عبدالله بن جعفر تزویج کرد، در ضمن عقد، شرط نمود هرگاه زینب خواست با برادرش حضرت امام حسین (ع) سفر رود، او را از آن منع نکرده و باز ندارد، و چون عبدالله بن جعفر خواست حضرت امام حسین (ع) را از سفر عراق باز دارد و حضرت آن را نپذیرفت و عبدالله مایوس و نومید گردید، دو فرزندش عون و محمد را فرمان داد که به همراه آن بزرگوار به عراق روند و در برابر آن حضرت جهاد و کارزار نمایند.

 آری زینب (س) دست ‏پرورده زهراى اطهرعليها السلام بود، درس ولايت‏مدارى را از مادر فراگرفته بود؛ او که  هدايت انسان‏ها را بدون امام‏عليه السلام، غیر ممکن می دانست  از يك سو با معرفى و شناساندن ولايت، و از سوى ديگر  با تسلیم محض بودن در برابر اوامر اهل بيت تلاش کرد  تا حق ولایت را به جا آورد.

مظهر صبر و استقاومت در سن پنجاه و پنج سالگی  مصیبت كربلا نظاره گر بود و دید که 72 نور در برابرش ذبح می شوند وی  که پس از واقعه عاشوراو از دست دادن  آخرین امیدش حسین(ع) دیگر تاب تحمل دنیا را نداشت. در 15 رجب سال 63 هجری رحلت فرمود.

انتهای پیام /