به گزارش شبنم همدان ، سهیلا آقاجانی در یادداشتی نوشت:

افراد بسیاری داروهای روان گردان را تجربه کرده اند و تعداد کمی از آنها در شمار مصرف کنندگان این مواد هستند. اما  چرا میزان برگشت به این مواد به رغم ماهها و یا سالها پرهیز از آن بسیار زیاد است؟ افراد زیادی بدن خود را سم زدایی میکنند و مصرف داروها را برای مدت طولانی متوقف میکنند ولی بعد از مدتی مصرف آن را از سر میگیرند. برخی پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که برگشت به استفاده از داروها یا مواد اعتیاد آور به مقدار زیادی مستقل از اراده آزاد و انگیزه هوشیار است . این داروها بر کارکرد مغز، خلق و رفتار تاثیر میگذارند. همه این داروها اول باید خود را به مغز برسانند تا تاثیر خود را بر بدن بگذارند . در سیگاریها ، نیکوتین از طریق دم وارد بدن میشود سپس از طریق ششها وارد خون شده وسپس به مغز میرسد. در افراد سیگاری که قصد دارند سیگار را ترک کنند آدامس نیکوتین در کم کردن اشتیاق آنها به سیگار بی تاثیر است. زیرا مصرف دهانی نیکوتین، مانند آثار ذهنی یا فیزیولوژیکی دود کردن سیگار نیست .

کوکائین یکی از روان گردان هایی است که با چنگال قدرتمند رهایی افراد را دام خویش  کاری دشوار می کند. این ماده  تغییرات اساسی در رفتار و حالت روانی به ویژه در فیزیولوژی بدن ایجاد میکند و رایج ترین شیوه های مصرف آن تزریق وریدی، انفیه (کشیدن به داخل بینی) یا کشیدن به شکل خالص آن (کراک) است . کوکائین رگهای خونی را منقبض کرده و ضربان قلب و فشار خون را افزایش میدهد. بنابراین باعث بی نظمی در کارکرد قلب و مرگ ناگهانی میشود . اما آنچه مصرف کنندگان را به ادامه استعمال تشویق می کند افزایش هوشیاری ، میل جنسی، انرژی و هیجاناتی است که با نشئه کوکائین همراه است . این انرژی مضاعف و نشئگی مکیّف ظاهر ماجراست و در پس پردۀ این گنج خوش آب و رنگ ماری سهمگین خفته است زیرا مصرف مقادیر زیاد داروهای محرک میتواند منجر به احساس ملامت و اضطراب شدید شود و مصرف مزمن آن میتواند به پرخاشگری شدید ، بی خوابی کامل ، وحشتزدگی منجر شود . مسمومیت کوکائین در موارد حاد با روانپریشی های پارانوئید و رفتار خشن مشخص میشود. مصرف کنندگان این مواد با توهم و خیال پردازی خویش دچار سوء تفاهمات بی اساس و شکاکی های بی دلیل می شوند و به دلیل این تفکرات بیمار گونه و تخیلات دور از ذهن کنترل خویش را از دست می دهند و با رفتار خشونت بار اطرافیان خود را می آزارند.  ( توجه به این نکته و رفتار غیر متعادل و شکاکی های بی اساس می تواند برای بانوان جوانی که قصد ازدواج دارند بسیار حیاتی باشد . باید بدانیم که همیشه شکاک بودن و سخت گیری نشانه تعصب نیست)

برای درمانِ افراد وابسته به کوکائین از شیوه های روان درمانی و دارو درمانی به صورت همزمان استفاده میشود. استفاده از داروهای ضد افسردگی (DMI) موجب کاهش مصرف و کاهش اشتیاق ذهنی به مواد میشود. گرچه راهبردهای دارویی می تواند در پرهیز اولیه از کوکائین مفید باشد اما اشتیاق درونی کاملاً متوقف نمی شود و تصور هیجانات و انرژی ناشی از مصرف کوکائین وسوسه خوبی برای شروع مجدد است به بیان دیگر دارو درمانی در ترک این افیون مانند مسکنی است که درد را خاموش می کند اما تضمینی برای ممانعت از شروع مجدد آن وجود ندارد و مشاوره و روان درمانی فشرده درمان تکمیلی است که برای موفقیت دراز مدت امری ضروری و ناگزیر است.

انتهای پیام / ن