به گزارش شبنم همدان به نقل از فارس :  پس از فراز و نشیب‌های مختلفی طی زمان تقریبی دو دهه در همدان از تصمیم‌گیری، طرح اجرای پیاده‌راه بوعلی همدان آغاز شد.

طرحی که به گفته شهردار همدان با دو خیابان بوعلی و اکباتان شروع و سپس برای چهار خیابان دیگر منتهی به میدان مرکزی شهر همدان اجرا می‌شود.

سیدمصطفی رسولی سال گذشته عنوان کرد این طرح با استفاده از نظرات نخبگان، اساتید و صاحب‌نظران این حوزه اجرا می‌شود و در شورای ترافیک استان هم مورد بررسی قرار گرفته است.

وی حتی یادآور شد در اجلاس اوراسیا نیز طرح پیاده‌راه 6 خیابان شهر همدان مطرح و از کارشناسان و صاحب‌نظران خواسته شده تا راهکارهای مناسب اجرای این طرح را ارائه دهند!

آغاز به کار این طرح با اعتراضاتی مواجه شد از قبیل مشکلات رفت و آمد به میدان مرکزی، مشکلات برای کسبه منطقه و حتی تخریب آب‌نمایی که برای آن چند سال پیش هزینه شد.

اما شاید بتوان گفت مهم‌ترین موضوعی که برای این طرح - که به گفته مدیران شهرداری قرار است این منطقه را به خیابان پنج ستاره تبدیل کند - دیده نشده، توجه به موضوع مسائل اجتماعی و پیوست فرهنگی است.

رهبر معظم انقلاب ‌اسلامی‌ امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) در‌ دیدار ‌اعضای شورای‌ عالی‌ انقلاب فرهنگی در آذرماه سال 1386 ضرورت تهیه پیوست فرهنگی برای طرح‌های گوناگون کشور را مورد تأکید قرار داده و فرمودند «در طرح‌های گوناگون که در کشور تنظیم می‌شود، طرح‌های پولی و مالی و عمرانی، حتماً یک پیوست فرهنگی وجود داشته باشد».

همچنین در نخستین بند سیاست‌های کلی برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب 15/10/1389 ابلاغی از سوی رهبر معظم انقلاب و نیز در ماده (2) قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، تهیه پیوست‌فرهنگی برای طرح‌های مهم و جدید توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی مورد تأکید و تصویب قرار گرفته است.

پیوست فرهنگی و حتی اجتماعی فرصتی برای جاری کردن سیاست‌های‌ کلان ‌فرهنگی، ابزاری برای ایجاد مصونیت و پیش‌گیری از پیامدهای منفی در عرصه فرهنگ و جامعه، همچنین اقدامی در راستای ایجاد تحول و پیش برندگی در فرایندها و روش‌های مدیریت فرهنگی، اجتماعی و شهری مبتنی بر ارزش‌های فرهنگ اسلامی و در نهایت، عامل مؤثر در راستای ارتقای بهره‌وری محسوب می‌شود.

آقای شهردار، مدیران محترم شهرداری و اعضای محترم شورای شهر! حال بفرمایید طرح پیاده‌راه که این گونه به گفته شما برای آن برنامه‌ریزی شده پیوست فرهنگی دارد یا خیر؟ اگر دارد آن را منتشر کنید.

شاید حتی برخی مدیران محترم هم توجه به علت لزوم انضمام پیوست فرهنگی به یک طرح عمرانی نداشته باشند. این موضوع را با توجه به چند مثال و چالش در خصوص همین طرح پیاده‌راه روشن می‌کنیم.

1. اگر توجه داشته باشید پنج خیابان منتهی به میدان امام(ره) دارای مسجد است و تنها خیابان بوعلی مسجد ندارد! در حالی که در فرهنگ اسلامی در کنار بازار و حتی مکان‌های تفریحی، مسجد در نظر گرفته می‌شد، تا نیاز معنوی خیل جمعیت را برطرف سازد. اثرات معنوی وجود مسجد در یک مکان هم بر کسی پوشیده نیست. در گذشته برای این خیابان بنا به هر دلیلی این امر مورد غفلت قرار گرفته است، آیا شهرداری در شرایطی که پیاده‌راه منجر به حضور خیل جمعیت در کف خیابان و منطقه می‌شود، توجهی به این موضوع کرده و پیش‌بینی برای ساخت مسجد در این منطقه داشته است؟

2. با آغاز طرح پیاده‌راه و اتمام آن در 6 خیابان اصلی منتهی به میدان مرکزی همدان، عملاً این منطقه تبدیل به مکانی برای عبور و مرور مردم و سیل جمعیت و کاربردهای تجاری، تفریحی و گردشگری می‌شود.

بسیار خب! برای چنین منطقه‌ای که نام خیابان پنج ستاره بر آن نهاده‌اند، آیا پیش‌بینی هتل و مکان‌های استقرار مناسب مسافر و گردشگر دیده شده است؟

حتی اگر نگاه تقلیدی به شهرهای دیگر نظیر یزد و کاشان هم داشتیم، در نظر گرفتن هتل‌ها و اقامتگاه‌هایی در سبک و سیاق سنتی و متناسب با بافت‌های سنتی کار سخت و طاقت‌فرسایی نیست.

برنامه‌هایی نظیر خرید و بازسازی خانه روحانی روبروی مسجد حاج احمد در خیابان شریعتی، سرای گلشن و... و حتی اجازه به بخش خصوصی برای ورود به این کار، آرزوی دست یافتنی برای ارتقای سطح گردشگری در این شهر است.

3. ظاهراً شهرداری با این عجله که برای ساخت پیاده‌راه و سنگ‌فرش خیابان دارد، یادش رفته که همدان به هر حال شهر سردسیر است و بخشی از سال زیر برف می‌ماند.

در این شرایط به نظر شما تمیز کردن سطح پیاده‌راه از برف، ورود وانت و نمک‌ و ماسه‌ریزی یا لودر و حتی باب‌کت به نظر شما امکان‌پذیر است؟ شاید در زمستان شهرداری یادش بیاید که «ای داد بی‌داد! باید فکری هم برای گرمایش از کف این پیاده راه می‌کردیم!»

4. به نظر می‌رسد کارشناسان محترم طرح‌ریز این پیاده‌راه فقط به قسمت پیاده‌ راه نگاه کردند و توجهی نکردند که باید وضعیت محیطی منطقه، دیوارها، هارمونی اجزای دیگر منطقه و... را در کنار کف‌سازی ببینند. آیا برای نورپردازی منطقه هم برنامه‌ریزی شده است؟

5. نکته‌ای که با اهمیت هست این که وضعیت جدید محیطی، جغرافیایی، مکانی و تغییر امکانات و شرایط و ابزار، منجر به تغییر فرهنگ جامعه می‌شود. آیا شهرداری برای این موضوع، حضور مداوم و پرساعت جمعیت پیاده در منطقه در حول رینگ اول شهر، برنامه‌ای دارد؟ آیا آسیب‌شناسی در این زمینه انجام و پیش‌بینی‌ای شده است یا خیر؟

6. مرکز شهر بعد از اتمام پیاده‌راه سازی 6 خیابان، بسیار بیش از گذشته مورد توجه خواهد بود، بنابراین از هم‌اکنون موضوع همگام‌سازی دور میدان و خود میدان هم ظاهراً مورد غفلت قرار خواهد گرفت!

7. هنوز پیاده راه بوعلی ساخته نشده که سیل گدایان و موزیسین‌های دوره گرد که مجهز به انواع و اقسام ابزار موسیقی دل‌نواز یا گوش‌خراش با محتوای مجاز یا غیر مجاز شده‌اند در این منطقه به راه شده و ظاهراً اراده‌ای برای جمع‌آوری این افراد که چهره زشتی به شهر و منطقه می‌دهند، وجود ندارد، پیشکشی این وضعیت برای 6 خیابان هم حکایتی برای خود خواهد داشت.

8. مدیریت وضعیت کسب و کار، تجارت، مغازه‌ها و حتی دستفروشان این منطقه چه طور انجام می‌شود. خیابان اکباتانی که سال‌ها به منطقه‌ای خاص برای عرضه محصولات کهنه و فرسوده و زبانم لال گاه دزدی بدل شده، می‌خواهد چه پیاده‌راهی باشد؟ آیا از هم‌اکنون جایگزینی برای این کسب و کار و شغل‌های کاذب شده است؟ اگر برنامه‌ای هم باشد نکند به سرنوشت مکان‌یابی حضور کارگران فصلی دچار شود.

9. بندهای فوق عملاً همراه با سؤال‌هایی است که گاه برای هرکسی پیش می‌آید. شهرداری چرا به این موضوع توجه نکرده که پیش از آن که پروژه‌ای را آغاز کند، طرح و نقشه و پلان و تصاویر سه‌بعدی از پروژه‌ها را آماده کرده و با استفاده از رسانه یا در همان مکان به نظر مردم برساند.

خب! چه اشکالی دارد مردم ذهنیتی از کار داشته و بدانند چه کاری قرار است انجام شود و در انتها، این پروژه چه شکلی خواهد بود؟ بلکه باعث اطمینان بخشی می‌شود که از ابتدا تا انتها، کار به خوبی انجام شده و وسط‌های پروژه چیزی جا نمی‌ماند! خدا کند این غفلت ناشی از این نباشد که اصلاً چنین طراحی و پلانی وجود نداشته و همین طوری «برو به امید خدا» مدیران شهرداری، پیمانکار و کارگران را راهی خیابان بوعلی کرده‌اند!

به نظر می‌رسد آقای شهردار که ظاهراً برای حضور در انتخابات شورای شهر برنامه دارد، باید کمی تأمل کند و یک طرح اساسی شهری را با کار ظاهری و عجله برای اتمام طرح، فدای کسب اعتبار برای حضور احتمالی در انتخابات شورای شهر نکند!

انتهای پیام/ص