تساوی جنسیتی و سهم خواهی زنانه برای پست های کلان مدیریتی 

شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان 

به گزارش شبنم همدان به نقل از «بسیج زنان کشور» : زهرا باقری؛ «تضمین مشارکت کامل و موثر زنان و در اختیار قرار دادن فرصت های برابر(با مردان) برای انتصاب به مسئولیت های بسیار بالا در همه سطوح تصمیم گیری در حوزه های سیاسی، اقتصادی و همچنین در زندگی عمومی»، هدف پنجم از 17 هدف اصلی سند 2030 است و در کشورهایی که این سند را پذیرفته اند، پیگیری می شود.

یکی از مصادیق فرصت های برابر، اختصاص سهم 30 درصد از پست های مدیریتی در سطح کلان کشور برای زنان است که در کشور ما این مطالبه ی سند 2030  که از طرح های نهادهای زنان سازمان ملل و کمیسیون مقام زن است تحت پوشش عناوین مختلف، به طور جدی در حال پیگیری است.

مدیر رصد و آمار شورای فرهنگی اجتماعی زنان،  فرشته روح افزا در گفت وگو با خبرنگار طنین یاس با تاکید بر این موضوع که این مدل سهم دهی به زنان مطالبه داخلی نیست بلکه زاییده اندیشه ها و فکرهای فمینیستیِ غرب گفت:  «این اواخر "هیلاری کلینتون" پروژه ای با عنوان  take woman را  کلید زده است و ادعا دارد که تمام پست های بالای دولتی را زنان باید کم کم اشغال کنند.»

تفاوت این نگاه با نگاه اسلامی در آنجا مشخص می شود که اسلام به سهمیه بندی در مشاغل و مناسب اعتقادی ندارد بلکه شایسته سالاری را سرلوحه برنامه های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی خود قرار می دهد در واقع، شایسته سالاری، اصلی مسلم در آموزه های اسلامی است و نمونه مشهور آن انتصاب «اسامه بن زید، ابومحمد اسامه بن زید بن حارثه کلبی» از یاران پیامبر اسلام(ص) است که علی رغم مخالفت های برخی از افراد به جهت سن کم وی، پیامبر(ص) او را بر اساس شایستگی هایی که داشت، برای فرماندهی جنگ با روم انتخاب کردند.

نمونه مشهور دیگری در خصوص عدم توجه به جنسیت در امور اقتصادی، کار کردن حضرت محمد(ص) در کاروان تجاری خدیجه(س) است و نشان می دهد که توانمندی های حرفه ای یا همان شایسته سالاری در نگاه پیامبر(ص) نقش بسته بود که پیشه ی جوانی خود را به اشتغال در این کاروان تجاری برگزید.

اما در نگاه و مطالبه ی سند 2030، اختصاص 30 درصد از پست های مدیریتی و صندلی های مجلس برای زنان ارتباطی با شایسته سالاری ندارد، چه بسا زنان توانمندی باشند که در مقابل مردان شایسته تصاحب بیش از 30 درصد پست های مدیریتی هستند و یا در فضاهایی براساس فرهنگ و ارزش های اسلامی و عدم ضرورت حضور زنان، نیازی به انتصاب زنان وجود نداشته باشد، اما در این سهمیه بندی، باید این 30  درصد اختصاص یابد.

ایراد فاحش دیگر این انتصابات فرمایشی، عدم توانایی برخی مدیران زن است که می بایست دوره های توانمندی را دیده باشند تا بتوانند از عهده آن مسئولیت بربیایند، اتفاقی که چندی قبل در شورای شهر تهران تجربه شد و زنانی که با شعار انتخاب اصلح و توانمند وارد شدند، اما در انتخاباتی که برای تصدی های مختلف انجام شد مسئولیت های کلیدی به مردان داده شد و حتی خود شورایی که ادعای تصاحب 30  درصدی زنان برای مشاغل داشت نیز نتوانست به آن ها تا این حد اعتماد کند که مسئولیت های کلیدی را به آن ها بسپارد که این نشان می دهد هنوز خود مدعیان این مطالبات هم زیرساخت های فرهنگی لازم را در ذهن خود تدارک ندیده اند! و یا برای همراه کردن فمنیست های خارج نشین و طرفداران آن ها در درون کشور، با اسم تصاحب 30 درصد مناسب به زنان، از آن ها تنها برای ابزار تبلیغاتی خود استفاده کردند و مسئولیت های سطح پایین را به آنان می دهند!

تبعیض مثبت یکی از اصطلاحاتی است که به همان تصاحب 30 درصدی مشاغل و کرسی های مجلس اشاره دارد، بدین صورت که برای مدتی این تعداد از مسئولیت های اقتصادی و سیاسی به زنان داده شود، تا به روش آزمون و خطا زنان بتوانند این مهارت ها را کسب کنند که این کار هم چند ایراد دارد، اول اینکه به نظر می رسد انتخاب افراد برای تصاحب این پست ها بر اساس ملاک هایی غیر از شایسته سالاری صورت می گیرد، و زنانی انتخاب می شوند که صلاحیت این پست ها را ندارند و بعد از مدتی کنار گذاشته می شوند! این دومین مسئله یعنی کسب مهارت را نشان می دهد که یک خلاء مشخص است می طلبد که زنان پیش از حضور در چنین مناصبی مقدماتی داشته باشد و زنان بتوانند این شایستگی ها را کسب کنند، یعنی از همان سطوح پایین با پرهیز از نگاه جنسیتی، فرصت تجربه و مدیریت را به زنان بدهند تا بتوانند در مناصب عالی خوش بدرخشند ولی در این حد که برخی تمام مطالبات زنان را بر پایه  30 درصد گذاشته اند بدون ایجاد زیرساخت های آن و بدون نگاه شایسته سالاری، تنها ضایع کردن زنان است که دید جامعه نسبت به آنان در مدیریت بد می شود و این تصور ایجاد می شود که زنان شایستگی مدیریت سطوح عالی کشور را ندارند و نباید به کار گیری شوند!

در مجموع این نگاه سهم خواهی مطالبه ای غیردینی است که لازم است شایسته سالاری و پرهیز از نگاه جنسیتی به مناصب مدیریتی صورت گیرد و از سوی دیگر زمینه های کسب تجربه های بیشتر به زنان داده شود تا بتوانند با توانایی های حاصله به مسئولیت های بالاتر دست پیدا کنند.

انتهای پیام/ص

شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری شایسته سالاری سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان سهم خواهی زنان