به گزارش شبنم همدان به نقل از نافع : با توسعه ی شهرنشینی و گسترش فضاهای شهری، پارک ها و فضاهای سبز یکی از کاربری های مهم و اصلی در زندگی شهری مدرن محسوب می شوند.

 امروزه ساختار جامعه ی شهری در ایران، دستخوش دگرگونی های بسیاری گردیده است به نحوی که می توان شاهد گذار از یک جامعه ی سنّتی پُرسابقه به سمت جامعه ای مدرن بود.

آثار این تحوّل در حوزه ی توسعه ی شهر و شهرنشینی مدرن قابل تحلیل است، البته توجّه به بحث توسعه و اجرای تغییرات هدفمند با بهره گیری از تمام نیروها و عناصر قابل استفاده در جامعه میسّر است، به ویژه اینکه حدود نیمی از جمعیّت کشور را زنان تشکیل می دهند و سهمی مهم در توسعه و تحرّک جامعه دارند. حال این نکته حائز اهمیّت است که گاهی اقدامات توسعه‌ای با هدف‎گذاری مشخّص برای تقویّت زنان انجام می‌شوند، ولی این اهداف به فراموشی سپرده شده و پروژه به مرور زمان نه تنها به روز نمی شود بلکه اشکالات آن نیز اصلاح نمی شوند.

در ﺑﻴﺸﺘﺮ بحث‌ها ﺑﺮ ﭘﺎرکها و ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ ﺷﻬﺮی به‌عنوان ﻳﻚ راﻫﻜﺎر ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﻛﻪ می‌تواند ﻛﻴﻔﻴّﺖ زﻧﺪﮔﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺷﻬﺮﻫﺎ را ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮد، تأکید ﺷﺪه اﺳﺖ؛ بدین سان پارک های بانوان می توانند کیفیت زندگی اجتماعی بانوان را ارتقا داده و به این تناسب سلامت اجتماعی انان را نیز بهبود بخشد.

توسعه ی پروژه ی پارکهایی مختصّ بانوان مداخله ای در وضعیّت اجتماعی آنان است، که بایستی با توجه به نیازها و خواسته های ان ها ساخته و تعبیه شود.

حال اقدامی با این ابعاد در همدان انجام شده است در حالی که ساختمان های محصور به این پارک همچنان به داخلِ آن دید دارند و بانوان در قسمت هایی از این پارک بایستی با حجاب حضور داشته باشند، فضای داخلی پارک بانوان متناسب با روحیه بانوان و البته کودکان همراه آنان نیست.

اما چرا این پارک با اهدافِ ویژه جنسیتی خود چنین از ذهن ها دور افتاده است؟!

ورزش و گذران مطلوب ﻓﺮاﻏﺖ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ زﻧﺎن، اﺣﺴﺎس اﻣﻨﻴّﺖ، ﺑﺴﻂ شبکه‌های اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺗﻮﺳﻌﻪ ی رواﺑﻂ ﻓﺮدی و ﮔﺮوﻫﻲ و در ﻛﻞ، ﺑﺮ ﻛﻴﻔﻴّﺖ زندگی زﻧﺎن تأثیرﮔﺬار اﺳﺖ و همین امر، اﻫﻤﻴّﺖ ﺗﻮﺟّﻪ و برنامه ریزی در این زمینه را دوﭼﻨﺪان می‌کند. زﻧﺎن، به واسطه ی ورزش و ﮔﺬران ﻣﻄﻠﻮب ﻓﺮاﻏﺖ می‌توانند از ﺑﺴﻴﺎری بیماری‌های ﺟﺴﻤﻲ و رواﻧﻲ ﻣﺼﻮن ﻣﺎﻧﺪه و ﻳﺎ کم تر ﺑﻪ آن ﻣﺒﺘﻼ ﺷﻮﻧﺪ؛ اﻳﻦ درﺣﺎﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻫﻤﻴّﺖ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺻﺮﻓﺎً در ﺣﻮزه ی ﻓﺮدی ﺑﺮای زﻧﺎن ﻣﻄﺮح ﻧﻴﺴﺖ، محدودیّت‌های ﻋﺮﻓﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ جامعه ﺳﺒﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ زﻧﺎن از اﻣﻜﺎﻧﺎت ﮔﺬران اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ کم¬تر ﺑﻬﺮه ﺑﺮده باشند.

در این راستا، با بانوان همدانی گفت و گویی صورت گرفت:

بانوی 25 ساله ای که در این پارک مشغول قدم زدن بود، در گفت و گو با خبر نافع بیان کرد: تقریباً هر روز به این پارک می آیم و قدم می زنم. محیطِ اینجا آرام و خوب است اما بسیار کوچک است و زمین مناسبی هم ندارد.

وی ادامه داد: کاش مکان اینجا مناسب تر و در محله ای دیگر بود تا افراد بیشتری به اینجا می آمدند و در کنار هم ورزش می کردیم.

این بانوی جوان در رابطه با وضعیت فعلی پارک از نبود امکانات در این پارک ابراز ناراحتی کرد و گفت: کاش اینجا هم مثلِ تهران پارک بانوانی با امکانات داشت نه این که فضای کوچکی را فقط دیوار کشی کند و اسمش را پارک بانوان بگذارد.

مینو بانوی دیگری بود که در خیابان منتهی به پارک بانوان مشغول قدم زدن با لباس های ورزشی بود.

وی با تاکید بر این که ورزش کردن را دوست دارد، افزود: پارک بانوانِ همدان متروک مانده و کسی به فکر ان نیست، چرا کسی در این شهر به این پارک رسیدگی نمی کند؟

این بانوی همدانی افزود: من برای ورزش کردن این پارک را دوست دارم اما به دلیل نبود امکانات در این پارک، میزان مراجعات زنان ورزشکار به آن خیلی کم است و اگر هم کسی بیاید، برای نشستن و تعریف کردن می آید چون واقعاً این پارک، امکاناتی ندارد.

لیلا بانوی دیگری بود که به همراه پسرش در خیابان مشغول حرکت بود، وی در گفت و گو با خبر نافع گفت: کاش پارک بانوان مناسب بود و الان پسرم در آن جا دوچرخه سواری می کرد؛ یکبار فقط به آن جا رفتم اما آنقدر زمین نامناسب بود که دیگر نتوانستیم در آن جا دوچرخه سواری کنیم.

چنان که از صحبت های سایر بانوان در این پارک یا در محدوده اطراف آن مشخص بود، ابراز ناراضی از وضعیت پارک بالا بود، اکثر بانوان بیان کردند که پارک بانوان تنها دیوار کشی نیست و باید امکانات متناسب با نیازهای زنان در آن فراهم باشد.

در این خصوص گفت و گویی با یکی از اساتید هنر و معماری دانشگاه بوعلی سینا همدان صورت گرفت.

حسن سجاد زاده در این رابطه بیان کرد: به سبب وجود ویژگی های فرهنگی خاص در شهرهای ایران، اهمیت رعایت حریم و حرمت ها معنای خاص و جایگاه ویژه ای دارد اما این به این معنی نباید باشد که در فضای عمومی شهری با دیوارکشی هایی مانع از وجود فضای فعال شهری شویم.

در حال حاضر، پارک بانوان همدان زمینی متروک و منزوی است

این استاد هنر و معماری دیوارکشی بدون نیازسنجی و بدون تاکید بر بهبود شرایط بانوان را به منزله ایجاد فضای منزوی در شهر دانست و افزود: در حال حاضر، پارک بانوان همدان به جای این که پارکی فعال در حوزه زنان باشد، زمینی متروک ومنزوی است، آن هم به دلیل نوع دیوارکشی ها و شرایط خاصی که در این محدوده وجود دارد.

وی با تاکید بر این مسئله عنوان کرد: با تدابیر مناسب مانند اضافه کردن پوشش های گیاهی در این فضا و عناصر دیگر با توجه به نیازهای زنان می توان این فضا را فعال ساخت.

سجادزاده افزود: با کاشت درخت حریم فضای این پارک را می توان مناسب ساخت و این امر جلوه بهتری به جای دیوارهای سخت و عناصر کالبدی دارد و می توان با این راه، روحیه و سلامت روحی زنان را در این پارک بالا برد و از سویی حس امنیت را در این پارک بالاتر برد چرا که دیوارهای سخت حس امنیت زنان را در این پارک کاهش می دهد.

وی با بیان این موضوع خواستار تغییر شرایط فیزیکی این پارک متناسب با روحیه بانوان شد و گفت: بایستی قدم جدی در این راه برداشت تا این فضای شهر را فضایی پویا و فعال تبدیل گردد.

این استاد دانشگاه بوعلی سینا در پایان تصریح کرد: مسئولان شهری بایستی در اجرای چنین طرح هایی از اساتید جامعه شناسی و روان شناسی محیطی بهره مند شوند تا بتوانند با نظریات علمی آن ها، فضای شهری را زیبا، پویا، سالم، ایمن و متناسب با گروه های مختلف آماده سازند تا زنان، سالمندان، کودکان و معلولان به عنوان گروه های مغفول در طرح های شهری دیده نشوند و در جهت رفع  نیازهای آن ها قدم برداشت.

انتهای پیام/ص