4. اسفند 1393 - 11:11   |   کد مطلب: 5053
زندگي مشترك يك ارتباط دو سويه بين دو نفر است كه زن وشوهر در تمامي ابعاد جسماني و رواني شريك يكديگرند که رعایت وظایف متقابل در زندگی مشترک آن را شیرین تر و زیباتر می کند.
وظایف متقابل زن و شوهر نسبت به یکدیگر

به گزارش شبنم ها، در بسیاری مواقع  نشناختن حق و وظیفه، ریشه عدم انجام وظیفه است و این"تقصیر"به آن"جهل"باز می گردد و اگر آگاهی از وظیفه وجود داشته باشد، تا حدی جلوی کوتاهی ها و تخلفات گرفته می‌شود.
پس در یک مجموعه که از آحاد تشکیل می شود و هر کدام از افراد، وظایفی بر دوش دارند، گام نخست آن است که"وظیفه"را بشناسند، سپس به آن عمل کنند. بروز اختلاف در امور، گاهی ریشه در مشخص نبودن حد و حریم تکالیف اشخاص است و هر کس کار را به دیگری محول می کند یا انتظار انجام کارهایی را از دیگران دارد که به صورت شرعی و قانونی برعهده آنان نیست و توقع اینان نابجا و غیر منطقی است.

اگر در جامعه‌ای هم بخواهد"حق" عمل و اجرا شود و تیغ عدالت، تخطّی کنندگان از آن را ادب کند، لازم است اشخاص، هم حق و هم وظایف خود در قبال آنان را بشناسند. در یک خانواده، دو طرفی که"زندگی مشترک" دارند "حقوق متقابل" نیز دارند. وقتی زن و شوهر، همچنین اولیا و فرزندان هر کدام وظیفه ای نسبت به طرف مقابل دارند، اگر آن را بشناسند و به آن عمل کنند، علی القاعده نباید در خانه مشکل پدید آید.

در سامان یافتن مسأله حقوق و وظایف در خانواده سه مرحله وجود دارد:

اول: شناخت این حقوق و وظایف
دوم: عمل به آن وظیفه و تکلیف
سوم: مراعات دوجانبه این حقوق

اگر این سه با هم در رفتار و معاشرت خانوادگی وجود داشته باشد، کار به بروز مشاجره و دعوا و شکایت و دادگاه و زندان و جدایی و.....کشیده نمی شود و محلی برای نزاع نخواهد بود.
باید زن در برابر شوهرش مطیع، صبور، متحمّل، قدردان و وفادار باشد، و شوهر هم نسبت به همسرش بردبار، نیکوکار، قدرشناس، احترام گزار و تأمین کننده نیازهای معیشتی و آسایش باشد.
نکته مهم، پذیرش دو سویه این حقوق و مراعات آنها از دوطرف است. این حقوق، در کتاب های تربیتی و اخلاقی و حديثي فراوانی و متعدد است.

در احادیث آمده‌است که: زن از شوهر خویش، فرمانبرداری داشته باشد، بی رضایت او کاری نکند و جایی نرود، نسبت به او حالت تمکین داشته باشد، شوهر را نیازارد، او را اندوهگین نسازد، در خانه خدمت کند، شوهر داری نماید، رضایت او را از هر جهت جلب کند، چراغ روشن کند، غذا بپزد، خانه را مرتب کند، وقتی شوهر می آید از او استقبال کند و آنگاه که از خانه بیرون می رود بدرقه‌اش کند، خود را برای غیر شوهرش نیارايد، بی اجازه و رضایت او در اموالش دخل و تصرف نکند و...  این یک طرف قضیه است.

از سوی دیگر بر عهده مرد است که لوازم زندگی، خوراک، پوشاک و مسکن را تهیه کند، در توان بر خانواده اش وسعت و گشایش دهد، احترام زن را نگه دارد و از آزار و ضرب و شتم او بپرهیزد، خود را برای همسرش آراسته و مرتب کند، بخشی از وقت خود را صرف رسیدگی به کارهای خانه و انس با خانواده کند، با مدارا و خوش زبانی برخورد کند و...

 

طبیعی است که اگر زن و شوهر، هر دو به این وظایف عمل کنند، خانه و خانواده ای باصفا، آرام، گرم و با محبت خواهند داشت که زمینه رشد اخلاقی و تعالی فرهنگی خود فرزندانشان نیز فراهم خواهد بود.

رسول خدا صلی الله علیه فرمود:« بهترین شما کسی است که نسبت به خانواده اش بهتر باشد و من بهترین شمایم نسبت به خانواده ام.»

اگر در روایات است که: زن، محبت خویش را نسبت به شوهر ابراز کند و خويش را برای او بيارايد و سخنان دلپسند بگويد تا در چشم و دل شوهرش جای بگیرد، این را هم گفته‌اند که شوهر، در بیرون از خانه حریم نگاه ها و ارتباطهايش را نگه دارد و به نوامیس دیگران چشم ندوزد و چون از سفر باز می گردد برای همسرش سوغاتی بیاورد و هدیه بدهد و نیازهای عاطفی و جنسی او را برآورد.

این است مفهوم عدل و انصاف در زندگی مشترک و خانوادگی، مراعات دو جانبه نسبت به حقوق متقابل زن و شوهر، رمز دوام و استحکام بنیان خانواده و تقویت انس و الفت در میان همسران است.

منبع: ساجده

برچسب‌ها: 

دیدگاه شما

آخرین اخبار