به گزارش شبنم ها، با او همراه شدم و همانند دوستان دوران کودکی آنچنان با خوش اخلاقی و برخورد گرم خود با من سخن می گفت که انگار سالیان سال است او را می شناسم.

صدایش گرم و صمیمی بود و با لبخندی بر لب خود را سرهنگ سهرابی و بازنشسته نیروهای مسلح معرفی کرده و می گوید: حدود هفت سال است که ساعت های متمادی را در این بوستان و در بین هم سن و سالهایم می گذرانم، اما باور کنید خسته شده ام.

وی می افزاید: از خودم از دوستانم و به خصوص از فرزندان بی عاطفه ام که یک عمر برای آنها از خودم گذشتم و بارها بر خواسته های خود پا گذاشتم تا به آنها بد نگذرد اما دریغ از ذره ای عاطفه فرزندی؟

سهرابی ادامه می دهد: چرا اینقدر مردم نسبت به هم بی عاطفه شده اند و احترام به بزرگترها به خصوص در خانواده ها کم رنگ شده، مگر دنیا دار مکافات نیست، خدا به فرزندان بی عاطفه رحم کند.

وی تاکید می افزاید: باور کنید چندین ماه در یکی از خانه های سالمندان زندگی کردم و علی رغم برخی مشکلات موجود، از بسیاری از موارد راضی بودم اما حتی در اوج آنکه در کنار تو بسیاری افراد هستند، اما همیشه تنهایی و این تنهایی تو را شکسته و نابود می کند.

این سرهنگ بازنشسته ادامه می دهد: تو را بخدا به فرزندان بگویید خیلی زود دیر می شود و همین راه نیز در انتظار شماست، اما قدری مهربان تر باشید و پدر و مادران خود را تا می توانید در کنار خود نگه دارید، زیرا دل سالمندان همانند کودکان نازک است و زود شکسته می شود.

** به مدرسه پیرمردها خوش آمدی

سالمند دیگری نیز که در بوستان به انتظار جناب سرهنگ و دیگر دوستانش نشسته بود، به محض دیدن من از روز صندلی بلند شده و از روی ادب سلام کرده و خود را علی آقا معرفی می کند.

وی با لحنی نمکین می گوید: «به مدرسه پیرمردها خوش آمدی» و در پاسخ به این سووال که روزانه در این مدرسه چه می کنند، می افزاید: تجربه تلخ و شیرین یکدیگر را مرور می کنیم و برخی اوقات حسرت کارهای نکرده را خورده و بعضی اوقات نیز نادم از استفاده نکردن مناسب از فرصت های از دست رفته هستیم.

علی آقا ادامه می دهد : البته اوضاع ما خیلی خوب است و از آن راضی هستیم اما شما نمی دانید بارها با سالمندانی رها شده کوچه و خیابان در همین بوستان برخورد کرده ایم که نمی دانستند کی هستند و کجا باید بروند و اصلا چیزی را به خاطر نمی آوردند و تنها یک جمله می گفتند که نزد آقا و خانومی زندگی می کردم که بارها برسر بیرون راندن و یا ماندن من از خانه با هم دعوا می کردند.

وی می گوید: ای آقا کجای کارید، اگر همین اندک پس انداز رو هم نداشتیم وضع ما هم بهتر از سالمندان کارتن خواب نبود.

علی آقا در خصوص برخی سالمندان کارتن خواب در سطح شهر می افزاید: کارتن خوابی برخی سالمندان چیز تازه ای نیست، اما جالب اینست در این شهر شلوغ و میلیونی چنین افرادی که به هر دلیل در خیابان ها رها می شوند، چه شخص و یا ارگانی مسوول حمایت و هدایت اینگونه افراد است؟

وی ادامه می دهد: مگر اینگونه افراد انسان نیستند پس چرا کسی از آنان حمایت نمی کند که مجبور هستند برای سیر کردن شکم، غذای خود را از پس مانده های غذاهای دیگران آن هم از سطل های زباله تامین کنند.

علی آقا تاکید می کند: به آداب و رسوم احترام گذاشته و می گذارم اما واقعا ارزش ما پدر و مادرها فقط ختم به یک روز در سال می شود، مگر ما پدران یک روزه هستیم و فقط یک روز برای فرزندانمان زحمت کشیده ایم.

** و روز پدر

13 رجب سالروز میلاد امام علی(ع)، روز پدر در ایران نامگذاری شده و ایرانیان به پاس این روز فرخنده، به رسم احترام، با تهیه هدیه ایی، به دیدار و دست بوسی پدران خود می روند.

نویسنده و کارشناس مذهبی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا به تبیین جایگاه پدر و توصیه دین مبین اسلام در احترام به این شخصیت پرداخته و می گوید: در تعالیم دینی و باورهای اعتقادی ما بر حفظ احترام و اطاعت از پدر و مادر تاکید شده تا حدی که پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمودند، حضرت جبرییل آنچنان در مورد پدر و مادر توصیه می کرد که من منتظر بودم که آنها را به عنوان خدای روی زمین به من معرفی کند.

حجت الاسلام محمدرضا زائری با بیان اینکه در بسیاری از آیات قرآن کریم نیز بر حفظ حرمت و احترام به پدر و مادر تاکید شده، می افزاید: حفظ شان و جایگاه پدر و مادر در بسیاری از آیات قرآن کریم مورد تاکید قرار گرفته است.

وی خاطر نشان می کند: در برخی روایات نیز تاکید شده که نگاه با محبت به پدر و مادر موجب آمرزش گناهان می شود.

** پدران و مادران منشا خیر و برکت هستند

زائری می افزاید: شرایط زندگی و معیشتی امروزه، متاسفانه ما را به جایی رسانده که بسیاری از مسایل شرعی و اخلاقی را رعایت نمی کنیم و متوجه این موضوع نیستیم که وجود پدر و مادر آنچنان برکتی دارد که حتی بسیاری از بلاها و آفت را از زندگی ما دور می کند، البته این مهم از جمله بخش هایی است که نیاز به فرهنگسازی دارد.

مدیرعامل مجموعه فرهنگی سرچشمه در پاسخ به این سووال که آیا عصای پیری صحت دارد یا نه، می گوید: والدین نباید اینگونه رفتار کنند که تمام امید خود را متوجه فرزندان کنند و بگویند فرزندانم عصای پیری من هستند، که در صورت خلاف این موضوع، از لحاظ روحی و روانی آسیب ببینند و از طرفی نیز فرزندان باید بجای عصای پیری بودن تمام وجود خود را وقف پدر و مادر کنند.

این کارشناس مذهبی می افزاید: در فضای تربیت دینی و سبک زندگی اسلامی، مسجد و حسینیه و هیات ها تاثیر بسزایی در تربیت فرزندان دارد و دائم تذکر به حفظ حرمت پدر و مادر در این مکان ها شنیده می شود، اما در مجموع نوع رفتار پدران و مادران بهترین الگو برای تربیت فرزندان است.

وی می گوید: در نهایت کسانی قدر پدران و مادران خود را بیشتر از همه می دانند که این نعمت الهی را از دست داده باشند.